"Elliot, anong iniisip mo?" Naglakad siya papunta sa kanya at hinalikan siya sa pisngi, bago nagpatuloy sa paos na boses, "Parang hindi ka masaya."

Napangiti si Elliot sa halik.

"Ang snow sa labas ay nagpapaalala sa akin ng maraming bagay." Bumalik siya para tumingin sa labas ng bintana. "Ang snow ay nananatiling pareho ngunit hindi na tayo dati."

"Anong ibig mong sabihin?" Napakunot- noo siya dahil hindi niya mawari kung ano ang iniisip nito.

"Tatanda tayo balang araw, ngunit ang snow ay palaging magiging pareho," paliwanag niya. "Nagiging emosyonal ako bawat taon sa mga kaarawan at Bagong Taon."

"Hahaha! Wala pa akong kasing edad kaya tuwing kaarawan at bagong taon, magiging masaya lang ako, at hindi ko na iisipin ang mga ganitong bagay." Hinila niya ito palabas ng kama at sinabing, "Nagluto ako ng almusal. Pero hindi ganoon kasarap. Huwag mo itong pansinin."

"Anong ginawa mo?" tanong niya.

"Nagprito ako ng dalawang itlog at gumawa ng pasta." Nagkibit- balikat siya. "Walang ib