Kinaladkad ni Elliot si Avery papunta sa sasakyan nito.

"Buksan mo ang pinto!" utos ni Elliot.

"Ang recovery mo ay hindi kasing perpekto ng iniisip mo, hindi ka nakipagkita sa chief physician,tama ba? Kailangan mo tigilan ang pag inom at paninigarilyo, wala akong pakialam kung sino man yang Christopher na yan, hindi mo pwedeng gawing biro ang iyong kalusugan," sabi ni Avery habang muling sinubukang ibigay ang gamot kay Elliot.

"Sabi ko buksan mo ang pinto!" bulalas ni Elliot, nasuntok niya ang sasakyan sa matinding frustasyon.

Hindi napigilan ni Avery na mapaatras sa ilalim ng malakas na tunog.

"Aalis na ako, ngayon na!" sabi ni Avery habang inilagay ang gamot sa mga kamay ni Elliot at tinulak siya nito palayo sa kanya.

Binuksan ni Avery ang pinto at bago pa man siya makasakay sa sasakyan ay napatingin siya kay Elliot.

"Elliot Foster,hindi ako habang buhay nandito. Ang dahilan kung bakit hindi kita iniiwan ay alam kong nawala ang iyong mga alaala, at hindi ko alam kung pagsisisi