Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
Kabanata 106
Nang makita ng mga bodyguard na naglalakad si Elliot papunta sa south side ng villa, nagmamadali ang mga ito na lumapit para pigilan siya. “Hindi po kayo pwedeng pumasok, Mr. Foster.”“Papasukin niyo ako!” Galit na galit na sigaw ni Elliot. “Nasa loob ang asawa ko!” “Si Miss Tate po ba ang hinahanap niyo?” Tanong ng bodyguard. “Nag hiking lang po sila ni Mr. Tierney.”Kumunot ang noo ni Elliot at ang kanyang mga mata ay nanlilisik. Tumuro ang bodyguard sa direksyon ng bundok mula sa hindi kalayuan at sinabi, “Doon po sila pumunta. Madilim na po at masyado ring makitid ang trail doon kaya kung hindi po kayo pamilyar sa daan, ang pinaka masususggest ko po ay hintayin niyo nalang po sila dito sa baba. Sigurado naman ako na pabalik na po sila.”Pero parang walang narinig si Elliot at galit na galit siyang dumniretso sa direksyon ng bundok. …Sa sala sa loob ng villa ng mga Tierney, inip na inip na si Avery habang nakikinig sa paulit-ulit at mala-litanyang kwento ng tat
Kabanata 107
Pinagpag ni Charlie ang nagusot na parte ng kanyang damit at galit na galit na sumigaw pabalik, “Bodyguard niya ba ako, Chelsea?! Wala akong tungkulin na bantayan siya! Bakit sa akin mo siya hinahanap?! Kung gusto mo, ikaw ang maghanap sakanya!” Biglang sinuntok ni Chelsea sa dibdib si Charlie at umiiyak na nagpatuloy, “Hindi ko siya matawagan at hindi ko siya mahanap! Hindi rin alam ng bodyguard niya kung nasaan siya! Wag ka ng magpanggap! Alam ko na sidya mong mag install ng signal blocker! Baliw ka na talaga at lahat ng ‘to ay parte ng plano mo!”Hinablot ni Charlie si Chelsea at marahas na tinakpan ang bibig nito. “Makinig ka, Chelsea. Ginalit mo ako kaya wala akong choice kung hindi ay ang ikulong ka sa kwarto mo. Pasensya ka na, ngayong gabi lang naman ‘to.”Sa loob ng banquet hall, hindi mapalagay si Avery habang tinitignan ang mga taong nandoon. Wala siyang kakilala ni isa. Kinuha niya ang kanyang phone at doon niya lang napansin ang mga missed calls ni Elliot at
Kabanata 108
Nasa kalagitnaan ng bundok ng villa ng mga Tierney. Mayroong sementado ngunit makitid na daan sa ilalim ng bundok na konektado sa villa.Pero sa may bandang itaas, sobrang lubak na ng daan at kahit sinong aakyat ay mahihirapan, paano pa kaya si Elliot, na medyo nahihirapan pa ring maglakad sa patag hanggang ngayon?Madilim na noong nagumpisa siyang umakyat at tanging flashlight lang ang dala niya. Pinilit niyang bilisan ang bawat pagkilos niya dahil nag aalala siya sa kaligtaasan ni Avery.Alam niya na may masamang intensyon si Charlie kay Avery kaya desidido siyang iligtas ito bago pa mahuli ang lahat. Kung alam niya lang na may planong ganito si Charlie, hinding hindi niya hahayaan si Avery na sumama.Makalipas ang halos kalahating oras, hingal na hingal na si Elliot pero tuloy-tuloy lang siya sa paglalakad na para bang balewala sakanya ang hirap at pagod. Nilinaw sakanya ng doktor niya na hindi pa siya pwedeng gumawa ng kahit anong ikabibinat niya sa loob ng a
Kabanata 109
Hanngang sa may naaninag siya na liwanag. Nagmamadali niyang kinuha ang kanyang phone para buksan ang flashlight at puntahan kung saan ito nanggagaling. Dinala siya ng liwanag sa isang bangin kung saan may…. Isang lalaking nakahiga! "Elliot!"Hindi napigilan ni Avery na umiyak nang sandaling makita niya si Elliot. Dali-dali siyang humanap ng paraan paano siya makakababa. “Nandito na ako, Ellio! Wag kang matakot! Malapit na ako! Ligtas ka na!” Nang marinig ng bodyguard ang mga sigaw ni Avery, nagmamadali itong tumakbo pabalik kung saan nanggagaling ang bosesm. “Nakita mo na siya?”“Oo! Nahulog siya! Duguan siya!” Sigaw ni Avery habang pinipilit niyang maging matapang. “Puntahan mo kami dito!”Huminga siya ng malalim at lakas loob na tumalon sa kung nasaan si Elliot.Naunang bumagsak ang paa niya kaya napasigaw siya sa sobrang sakit. Pero pinilit niyang balewalain ito at nagmamadali siyang gumapang papunta kay Elliot.“Elliot! Gumising ka! Wag kang matutulog! G
Kabanata 110
Tumambay si Avery sa library ng Avonsville University matapos nitong mag dinner sa loob ng campus. Seryoso siyang nagbabasa nang bigla siyang matigilan dahil sa narinig niyang nag’uusap. “Nag’ssnow! Ito ang first snow ngayong taon, diba?! Tignan mo, palakas ng palakas! Tara maglaro tayo sa labas!” “Sige sige! Gusto ko ring mag picture!”…Halos kalahati ng mga estudyante sa loob ng library ang lumabas.Sa kabilang banda, naglakad si Avery papunta sa bintana para tignan ang pagbuhos ng snow. ‘Sobrang ganda…‘Kaya siguro totoo yung kasabihan na makakatuluyan mo daw yung taong kasama mo kapag nagconfess ka sakanya sa unang snow ng taon.“Nagriring yung phone mo!” Biglang nahimasmasan si Avery nang may kumalabit sakanya.“Oh, salamat!”Paika-ika siyang naglakad pabalik sa upuan niya. Hindi kagaya ni Elliot, hindi siya pumuntang ospital para ipagamot ang injury niya. Sobrang namamaga ang mga paa niya pero para sakanya, hindi naman naapektuhan ang pang’a
Kabanata 111
“Sa tingin ko hindi dahil galit si Elliot kaya ayaw niyang magpakita kay Avery… Ang balita ko sa bodyguard niya, puro gasgas daw ang mukha niya… At sa yabang ba naman ni Elliot, siguradong nahihiya yun magpakita!” Sabi ni Jun. “Ahhh ganun ba! Teka, kailangan kong sabihin yan kaagad kay Avery para hindi na mag overthink ang bestfriend ko!” Masayang sabi ni Tammy, na wala ring sinayang na panahon at ibinalita agad kay Avery ang nalaman niya. Smiley face lang ang inireply ni Avery. Tammy: [Malapit na pala ang birthday ni Elliot! May ragalo ka na ba?]Avery: [Wala pa. Hindi ko naman alam kung anong ibibigay ko sakanya.]Tammy: [Sa tingin ko… pwede kang mag’knit ng sweater! Tama! Lalo na at naguumpisa ng lumamig ang panaho, siguradong magagamit niya yun!]Avery: [Ha? Seryoso ka ba? May mga nagsusuot pa ba ng knitted na sweater?]Tammy: [Basta! Makinig ka sa akin. Mahilig ang mga lalaki sa mga ganyan.]Avery: [Ang isa pang problema..Hindi ako marunong mag knit!]T
Kabanata 112
"May nireseta akong gamot para makatulong, pero hindi niya iniinom," nakakunot- noong sabi ng doktor. "Hindi siya gagaling kung patuloy siyang tatanggi sa tulong.""Kakausapin ko siya bukas," sabi ni Rosalie."Narinig ko na nakikinig siya kay Miss Avery. Siguro dapat—""Talagang hindi!" Galit na sigaw ni Rosalie. "Siya ang dahilan kung bakit nagkakaganito ang anak ko. Walang dinadala ang babaeng iyon kundi malas!"Hindi nakipagtalo ang doktor.Ang tanging responsibilidad niya ay ang kalusugan ni Elliot."Alam kong hindi mo sinasadyang kumampi sa kanya..." sabi ni Rosalie habang sinusubukang mabilis na maabot ang isang kompromiso. "Tingnan natin kung makikinig siya sa akin bukas."Inaasahan lamang niya ang mabilis na paggaling ng kanyang anak.Lahat ng iba ay maaaring maghintay.…Pagkatapos maligo ni Avery, pumunta siya sa bintana at tumingin sa labas.Ang niyebe sa lupa ay nagmistulang patong ng pilak na pulbos na nagbibigay liwanag sa gabi.Nakaramdam siya ng kakaibang pi
Kabanata 113
"Yes, sir," sagot ni Chad.Maya- maya pa ay inilapag sa harap ni Elliot ang isang tasa ng kape.Paglabas ni Chad ng kwarto, nabangga niya si Chelsea na papunta na sa kanya.Wala siyang suot na make- up, at mukhang hindi pangkaraniwang haggard ang mukha niya.Nilapitan siya ni Chat, balak siyang kausapin, ngunit sa huli, wala siyang sinabi.Pumasok si Chelsea sa opisina ni Elliot at isinara ang pinto sa likod niya."Humihingi ako ng sorry, Elliot," sabi niya sa namamaos na boses habang nakatayo sa harap ni Elliot. " Ang lahat ng ito ay dahil sa pakana ng aking kapatid. Alam niyang nagpapagaling ka pa, kaya pinaakyat ka niya sa burol na iyon. Isa itong matarik na burol. Hindi kami karaniwang umaakyat doon. Gusto niyang mamatay ka naTahimik na tinitigan ni Elliot ang maputlang mukha nito, saka sinabing, "Alam ko.""Ako’y humihingi ng paumanhin. Hindi siya hihingi ng tawad sa'yo. Umalis na siya ng bansa," sabi ni Chelsea na nakabara sa kanyang lalamunan. "Patawarin mo ang pamilya