Capítulo 244
—¿Acaso te dije que iría al ayuntamiento hoy?—preguntó Andrés, parado frente a Julia, mirándola desde arriba con aire intimidante.

Julia se quedó perpleja por un momento. —Pero... la otra noche prometiste que lo harías...—balbuceó confundida.

—¿Qué fue exactamente lo que prometí?—replicó él con tono desafiante.

Julia se quedó sin palabras, sintiendo un nudo en la garganta.

Era cierto que aquella noche Andrés no había prometido nada explícitamente, pero... ¡se habían acostado juntos! En su mente, eso equivalía a una promesa tácita.

Armándose de valor, Julia exclamó: —¡Acostarte conmigo era una promesa implícita!

Andrés esbozó una sonrisa burlona y, clavando su mirada fría en ella, respondió: —Pero tú misma dijiste que podíamos acostarnos hasta que yo quedara satisfecho antes de divorciarnos. Aún no estoy satisfecho, así que ¿cómo vamos a divorciarnos?

Julia se quedó paralizada y, con voz temblorosa, argumentó: —Me refería solo a esos dos días. Ayer ni siquiera volviste a casa.

—No, anoc
Continue lendo este livro gratuitamente
Digitalize o código para baixar o App

Capítulos relacionados

Último capítulo

Explore e leia boas novelas gratuitamente
Acesso gratuito a um vasto número de boas novelas no aplicativo BueNovela. Baixe os livros que você gosta e leia em qualquer lugar e a qualquer hora.
Leia livros gratuitamente no aplicativo
Digitalize o código para ler no App