Ang Winterbourne Village ay malapit lamang Howard County.Natagpuan nila ang pamilya na tinukoy ni Mindy para hanapin nila pagdating sa kanilang destination.Isang middle-aged na babae ang nagbukas ng pintuan para sa kanila. Ang pinagkaiba niya sa kahit sinong babae na kaedad niya ay ang mga sunog na peklat na tinadtad ang kanyang buong mukha.Bigla syang natakot sa kanilang presence."Sino ang hinahanap nyo?"Ang babae ay kitang-kita na nabigla kay Gerald at ang kanyang mga kaibigan.Binaba niya ang kanyang ulo upang maitago ang kanyang mga peklat, siguro dahil sa kahihiyan o dahil sa kinakabahan sya na baka may matakot sya na strangers“Ma’am, nice to meet you po. Maaari ko bang malaman kung pinsan mo po si Xenia? Sinabi niya na may tinago ka na something special na galing sa kanya. Narito kami upang kunin ito. Sinabi niya sa amin na mauiintidihan mo daw ito pagkatapos basahin ang letter na ito. "Naglakad si Jasmine at sinabi habang inaabot sa kanya ang letter.Tumingin ang
Napayuko si Gerald sa loob ng masikip na daanan. Tinignan niya ang mukha ni Stella. Pinakinggan niya saka ang ingay sa labas. Malinaw na ng mga taong iyon ay hindi hihinto ang kanilang paghahanap. Binabaligtad nila ang bawat gamit sa kanilang paghahanap para sa kanilang mga target. Nabalisa si Jasmine puno na ng pawis ang kanyang noo. Imposibleng makakatakas sila kung hahayaan nila ito nang hindi man lang kumikilos. Si Gerald ay nasa likuran ng grupo, at si Stella ay nasa tabi lamang ni Gerald. Sa sandaling iyon, may kuniha si Gerald na maliit na instrumento mula sa kanyang bulsa. Nagulat si Stella nang makita ang instrumentong iyon. Alam nya na ito ay extraordinary, isang bagay na hindi mo makuha sa regular na consumer market. Sumenyas sa kanya si Gerald na manahimik na lang. Pagkatapos nito, pinindot niya ang instrumenting ito, na nagbibigay ng isang distress signal "Ito ... ano ito? Ang bagay ba na ito ang magliligtas sa ating buhay? " Tanong ni Stella na nanlaki
"Ako?" Tinuro ni Gerald ang kanyang sarili. “Mukhang matalino ka! Pwede mo ba akong tulungan sa isang bagay? ” Isinantabi ng babae ang kanyang emosyon sa tamang oras. "Oo naman, ma'am. Sigurado akong magpapaiwan dito si Gerald para tulungan ka!" Sabi ni Mindy. Tinatrato niya si Gerald na parang isang alipin! Hindi na sya makakatakas sa sitwasyon na ito. Hindi kayang tanggihan ni Gerald ang request ng babae, kaya nangako siyang tutulungan ito. Pagkaalis nila, biglang hinawakan ng babae ang magkabilang kamay ni Gerald. Nagulat si Gerald sa ginawa ng babae. "Ma'am, okay ka lang ba?" Tanong ni Gerald. "Binata, hindi ko alam kung sino ka, pero malakas ang pakiramdam ko na isa kang mabuting tao. Pwede mo bang sabihin sa akin kung saan mo nakuha ang jade pendant na ito?" Pagkatapos ay tinaas niya ang jade pendant na kinuha niya mula sa sahig. Walang alinlangan na iyon ang jade pendant na ibinigay sa kanya ni Queta na may pangalan na Madeline na nakaukit dito. Nat
At ngayon, ang babaeng kamukhang kamukha ni Queta ay nasa harapan nya. Ang nagpatibay sa kanyang paghinala ay ang pagkagulat sa kung gaano siya nabalisa nang makita niya ang jade pendant. Ano pa ang maaaring magpaliwanag ng kanyang kakaibang reaksyon? "Sinasabi mo bang ang pangalan niya ay Queta? Talaga bang kamukha niya ako?" Excited na sabi ng babae. "Tama ka. Binigay nya sakin ang jade pendant na ito. Hangad niya na mahanap ng kanyang ina, pero nagkahiwalay na sila ng ilang taon na. Palagi na siyang nag-iisa mula noon. Ang kanyang buhay ay puno ng pagdurusa, na walang masarap na pagkain o maayos na damit. Lumaki siya sa isang bahay ampunan! ” Sabi ni Gerald. Nakaiyak na naman ang babae. Habang siya ay umiiyak, bumagsak siya sa isang upuan. “Inaamin mo na ba? Ikaw si Xara, di ba? " Tanong ni Gerald. At ang babaeng iyon ay tinakpan ang kanyang mukha gamit ang kanyang mga palad habang tumango ito. "Ako nga!" Pagkatapos nito, tumayo siya kaagad. Hinawakan niya ang
Binigay agad sa kanya ni Gerald ang kanyang salita. Alam niya na ang pamilya ng Fenderson ay hinahanap pa rin si Xara. Siyempre, hindi siya tanga at masangkot sa kahit anong kaguluhan. Ngunit, si Gerald ay medyo maingat tungkol sa kung ano ang nangyari sa pagitan ni Xara at ng kanyang sariling pamilya sa mga nakaraang taon. Nais niyang malaman sa kung anong elasyon nya kay Queta. Napagtanto ni Gerald na may tanong sya tungkol dito, naging tapat si Xara, at sinimulan niyang ibuhos ang katotohanan nang walang pagpipigil. Ito ay isang bagay na kasama pa dito. Si Peter Crawford, na binanggit ni Xara, ay ang pangalawang master mula sa pamilyang Crawford noon. Bata pa siya at gwapo. Siya rin pala ang ama ni Queta. 'Sa pamamagitan ng logical deduction, ang lalaking nagngangalang Peter ay tiyuhin ko pala na pinag-usapan ng aking ama noong bata pa ako.' 'Noon, palagi niya akong sinasabi sa akin na ang aking tiyuhin ay nagtatrabaho sa labas ng bayan, kaya't bihira siyang bumisita
Isang bagay sa saloobin ni Gerald ang nagsasabi na hindi pa ito ang oras upang ibunyag ang kanyang pagkakakilanlan bilang young master ng Crawford family. "Tama iyan. Kung iyon lang ang nangyari, hindi na sana inatake ni Dylan ang pamilyang Fenderson sa magulong paraan! ” Sabi ni Xara. Si Dylan ang pangalan ng ama ni Gerald. Kinabahan si Gerald nang marinig niyang binabanggit ang pangalan ng kanyang ama. Wala siyang sinabi at tahimik na pinakinggan si Xara. "Ito ay dahil may ibang nangyari pagkatapos ng insidenteng iyon ..." "Pagkatapos nito, ang master ng pamilyang Crawford — si Dylan ay inilagay si Peter sa isang house arrest. Ngunit nag-aalala si Peter sa akin at sa aming anak na babae. Kaya't, isang gabi, sinabi niya na nais niyang sumama sa akin. Ipinanganak na si Queta sa oras na iyon at dapat ay low na kami sa isang lugar kung saan walang makakahanap sa amin at kung saan kami mamumuhay ng wastong buhay! " Sinabi ni Xara ... Gabi na nang dalhin ni Xara ang kanyang
"Sandali lang!" Biglang sabi ni Xara. "Gerald, repulsive ako ngayon. Sa palagay mo ba matatakot sakin si Queta kung pupunta ako ng biglaan roon? At saka, wala ako sa tabi niya pagkatapos ng maraming taon. Iniwan ko pa nga siya. Magagalit ba sya sa akin? Galit ba siyang makita ang isang napakapangit na ina? ” Halatang-halata ang takot ni Xara sa kanyang boses. "Talagang tatanggi siyang kilalanin ako bilang kanyang ina dahil masama at pangit akong babae! "Tsaka, sobrang biglaan ito. Matatanggap pa ba ako ni Queta? " Hinawakan ni Xara ang mukha niya habang nagsasalita. Napakamot ng ulo si Gerald. "Kung sasabihin ko kay Queta na ikaw ang kanyang ina, siguradong nasasabik siya. I guess hindi mo lang siya ganoon kakilala pero, napakabuting babae ito!" "Baka hindi mangyari yun. Gerald, paano ito? Gumawa lamang ng arrangement para makapunta ako at magpanggap bilang isang yaya para kay Queta. Alam ko na may pagkakataon na hamakin niya ako bilang kanyang yaya, ngunit may gusto la
Iyon pala ang diary ni Queta. Sa loob ng ilang taon, nakasanayan nan yang magsulat sa diary.. Binuklat ni Xara ang unang pahina, at ito ay mula sa oras bago nakilala ni Queta si Gerald. "Naging guro ako ng kindergarten ngayon. Medyo nasiyahan ako mula nang makita ko ang mga bata na masaya at masigla araw-araw. Hindi pa ako nagkakaroon ng isang ina mula pa noong bata pa ako. Siguro hindi ko mararamdaman ang labis na pag-iisa sa kapag kasama ko klaseng ito na puro masiyahing mga bata. "Ngayon, narinig ko ang isang kasamahan na nagsasalita ng palihim sa akin. Sinabi ng guro na iyon na lumaki ako sa isang bahay ampunan at iniwan ako ng aking mga magulang noong bata pa ako. Nagpanggap ako na parang hindi ko ito narinig, ngunit mas naging mlungkot pa ako. Inaasahan kong makikilala ko ang aking mga magulang balang araw, kaya maaari kong tanungin sila kung bakit nila ako pinabayaan. Bakit hindi nila ako mabigyan ng isang maganda at masayang childhoon? Bakit?" "..." “Nagtatrabaho ak