Hindi sigurado kung ano pa ang sasabihin, sinundan lang ni Gerald si Marven sa café. “F * ck! Binubuntis talaga nila kami! " bulong ng malamig at hindi malalapit na si Mindy nang makita si Marven at ang kaibigan na pumasok sa café sa gilid ng kanyang mata. "Mukhang kakailanganin kong siyasatin din ang background ng lalaking iyon!" bulong ni Jasmine — na nakaupo sa tapat ng lamesa — bilang kapalit. "Hindi na kailangan iyon, sa palagay ko. Sa paghusga sa kanyang mga hitsura na nag-iisa, tila siya ang matapat na uri ng tao. Alam mo, ang uri ng tao na agad na magpapalabas ng katotohanan kapag siya ay tinanong tungkol dito? Kung tatanungin mo ako, sinasabi kong masyado kang sensitibo tungkol dito. ” "Siguradong matatakot mo ang cr * p sa kanya, tulad ng ginagawa mo sa lahat ng ibang mga lalaki. Ibig kong sabihin maging matapat tayo, kung gaano karaming mga kalalakihan ang hindi tumakas patungo sa mga burol matapos silang makilala? At hindi ko rin pinag-uusapan ang mga sumusubok na m
Ang tinig ay nagmula sa isang binata na bahagi ng isang pangkat na binubuo ng katulad na may edad na mga tao. Lahat sa kanilang lima ay nagtamo ng pantay na malamig at nakamamatay na mga titig habang nakatayo sila sa loob ng dagat ng mga tao. “Bakit lahat kayo nakatayo pa doon? Sundan mo siya! " sigaw ng isa sa mga binata na tila pinuno ng pangkat. Gayunpaman, bago pa man sila makagawa ng kanilang susunod na paglipat, napagtanto ng pangkat ng lima na napalibutan na sila! Hindi nagtagal ay naganap ang isang away at naganap ang kaguluhan, na pumipigil sa kanila na magpatuloy sa kanilang misyon. "F * ck off!" galit na galit na ungol ng pinuno habang itinatabi ang hindi kilalang mga salakay, desperadong sinusubukang takasan ang kaguluhan. Sa oras na sa wakas ay napalaya niya ang kanyang sarili, wala na si Gerald kung saan makikita. Galit na galit, pinuno ng grupo pagkatapos ay nagsimulang stomping kanyang paa laban sa kalsada ng alkitran upang bitawan ang kanyang pagkabigo. Tul
“Jasmine? Mindy! Saan kayo pupunta? " sigaw ng isang matandang medyo malamig. "Lalabas kami upang maglaro, lolo!" "Hindi hindi ikaw! Pareho kayong, bumalik dito kaagad! Ang mga batang ito ay hindi kailanman lalabas sa bahay, kahit na isang solong hakbang! Nilinaw ko ba ang aking sarili? " sigaw ng matanda habang nakabaling ang tingin sa ilang lingkod. "Naiintindihan, master!" "Ngunit ... ngunit bakit, lolo? Bakit ang iba nating mga kaibigan ay maaaring lumabas upang maglaro? Bakit hindi namin magawa ang pareho? Gusto naming pumunta sa kindergarten at magsaya kasama ang aming mga kaibigan! ” sagot ni Jasmine na nasa edad anim na noon. Sa kabila ng kanyang murang edad, nagsisimula na siyang magtanong sa mga desisyon ng kanyang lolo. Ang tanging tugon na natanggap niya, gayunpaman, ay isang masikip na sampal sa kanyang mukha! Iyon ang kauna-unahang pagkakataon na na-hit si Jasmine. Mahal na mahal sila ng kanilang lolo. Bukod sa mga bituin at buwan, gagawin niya ang lahat upa
Pagkasabi nun, pumunta na siya sa table niya upang umupo. Halos sumabog si Isabelle sa galit matapos marinig ang kanilang mga naging kasagutan. Ang kanilang paghiganti ay ganap na hindi inaasahan! Lalo na galing kay Gerald. Siya ay naging tinik sa kanyang tagiliran mula pa sa simula. Ang kanyang pag-aatubili na sundin ang kanyang pagtawad ay katulad ng pag-apak sa isang landmine. Paano niya hinahamon ang pagmamalaki sa harap ng lahat! Asar na asik siya na agad niyang itinapon ang kanyang tumbler sa direksyon niya! Sa kabutihang palad, ang mga likidong nilalaman nito ay nagawang magwisik lamang sa sahig sa harap ng kanyang mesa. "Ulitin mo ulit yan sa mukha ko! Ipagpatuloy mo! Hinahamon kita!" Pasimpleng napatingin si Gerald sa fuming girl. Sa huli, siya ay isa pang nasira na mas mataas na klase na batang lalaki na inakalang umiikot sa kanya ang buong mundo. "May kasiyahan! Masasabi kong sampung beses pa ito kung kailangan mo ako! Makinig ng mabuti ngayon, ayaw mong makalig
At dahil doon, pareho silang lumabas ng classroom. “Akala ko nandito ka sa bakasyon. Manalangin sabihin, bakit ka ginagawa sa unibersidad na ito? " "Upang makakuha ng edukasyon syempre. Sa totoo lang, dapat ako ang nagtatanong sa iyo ng katanungang iyan. Anong ginagawa mo dito?" sagot ni Gerald. Habang hindi nila partikular na nagtaglay ng anumang galit sa bawat isa, hindi gustung-gusto ni Warren ang pagiging paligid ni Gerald, at pareho ang naging kabaligtaran. “Dahil pinag-uusapan na natin ito, lilinawin ko lang sa iyo ang mga bagay ngayon. Para sa mga nagsisimula, hindi lang ako ang nandito. Si Maia at ang ilan pa ay sumama sa akin. Hindi ko masabi sa iyo kung ano ang eksaktong ginagawa namin dito, ngunit kung alam mo kung ano ang pinakamahusay para sa iyo, mas mabuti mong panatilihing masikip ang iyong bibig pagdating sa amin. Ang aming pagkakakilanlan ay hindi maihahayag sa ilalim ng anumang mga pangyayari! Ito ang una at pangwakas na babala sa akin, kaya mas mabuti mong a
Nang nakaalis na si Gerald, ang mga ibang volunteers ay nasayangan dahil gusto rin nilang makita ang milyonaryo Sinwerte lamang sila nang hindi nila naabutan ang malaking donasyon na naiwan ni Gerald.Ginamit sana nila ang pagkakataon para mas makilala sya. Sayang, dahil nang nalaman nila ang napakalaking donasyon na binigay nya, hindi na nila naabutan si Gerald. Nang matapos ito, umalis na ang mga volunteers. Habang nangyayari ito, may malakas na cheers ang naririnig galing sa loob ng classroom."Hindi ako makapaniwala! Nagdonate si Stella ng apat at kalahating libong dulyar sa charity ngayon!" sigaw ng iba nyang kaklase. Napansin kasi ni Stella kanina na may donation campaign na nangyayari nang pumunta sya sa university. Nakikita naman nya na walang harm na mangyayari sa pag-donate, kaya ginawa nya ito.Habang ang donated sum ay parang wala lang sa kanya at hindi nya intensyong banggitin ang topic habang sila ay mag uusap, nadulas ang kanyang dila at narinig ng kanya besti
Ang buong klase ay nabigla pa rin matapos ang hiyawan.Ang mga balita ay kumalat hanggang sa umabot ito sa kanilang class lecturer. Habang si Stella at Fabian ay nasa honors at pareho silang nasa iisang klase, ibig-sabihin nito ay mas sisikat rin sya.May announcement na nakarating, na sinasabing lahat ng nasa degree program ay kailangang pumunta sa donor appreciation event. Ang event na ito ay mahalaga sa campus nila katulad ng ibang events - sports day- na binigyan ng mga estudyanye ng pagtaas ng popularidad.Nang marinig nila ito, ang mga magkaklase ay gusto ring makapunta. Paano at hindi sila pupunta nang malaman nila na ang dalawa nilang kaklase ay magiging sikat?Matapos ang maikling lunch break, lahat ng nasa degree program ay umpisa nang dumiretso sa school hall.Habang si Gerald naman ay dumiretsong pumunta sa classroom nila. "Hindi ka ba pupunta sa event, Gerald?" tanong ni Marven."Hindi!" sagot ni GeraldNakapunta na sya sa maraming events na parehas dito dati. Hin
Ang sigaw ay galing kay Isabelle na malakas na pumapalakpak habang pinapanood si Warren na umakyat sa stage.Habang tinitignan ang reaksyon, pasimpleng umirap si Gerald."Paano mo nakilala si kuya Warren, Isabelle? Akala ko kasi kaka transfer nya lang dito!" napatanong ang isa nyang kaibigan."Haha… Well, alam mo namang si kuya ko ay kaibigan yung popular sa school natin na si Jamier, 'di ba? Si Jamier at Warren ay matalik na magkaibigan, kaya natural lang na kilala ko sya!" “I see!”"Nga pala, nakikita mo 'yang babae na katabi ni Warren? Sa tingin ko pangalan nya ay Maia. Ang ganda nya, 'di ba? May hila ako na baka gusto nya rin si Warren kasi sabay sila nag transfer!" dagdag ni Isabelle.Habang si Warren ang nakakuha ng atensyon ng iba, sa isip nya, alam ni Isabelle na ang kuya Fabian nya ang magiging star ngayong araw.Dahil dito, nanahimik siya at nagsimulang magtuon ng pansin ulit sa nag aanunsyo.Matapos ang ilang tao ay umakyat sa stage, ang sinabi ng host, "Galing sa D