"Pasensya ka na, Gerald..." sabay na sinabi nilang dalawa. Ang dalawang babae ay nagbigay ng mga expression na puno ng kahihiyan at panghihinayang. "Tama na iyan!" sagot ni Gerald habang nagpakita ng gentle na ngiti. Kahit na siya ay naging mabait pa rin sa kanila, alam nilang tatlo na ang kanilang pagkakaibigan ay hindi talaga maayos. Ang nangyari ay tapos na at hindi na sila makakabalik sa nakaraan. Itatrato lamang sila ni Gerald bilang mga kakilala ngayon. Wala nang hihigit pa. Parehong naintindihan nila Sharon at Xella ang ipinahihiwatig ni Gerald. Alam ng dalawa na hindi nila mai-rewind ang oras para ayusin ang lahat ng kanilang mga pagkakamali at naramdaman nila na ang kanilang puso ay tinusok ng libu-libong mga karayom. Kung sila ay magkaibigan pa rin, ang muling pagsasama na ito ay maaaring maging mas mahusay. Ayaw nang pahabain pa ang awkwardness sa pagitan nila, nagpasya si Gerald na umuwi na dahil late na rin. Para sa kaalaman niya, ang psycho na iyon na si Queeny ay m
Habang nagmamaneho siya, may napansin si Gerald na kakaiba. Para bang dumami ang mga mamahaling kotse sa bayan. Karamihan sa kanila ay nakaparada sa labas ng mga hotel. Kahit na ito ay medyo kakaiba, hindi ito masyadong iniisip ni Gerald. Sa sandaling iyon, nagsimulang mag-ring ang cellphone ni Gerald. Nakita niya na ito ay isang tawag mula kay Mrs. Winters. "Anong problema, Mrs Winters?" nakangiting tinanong ni Gerald matapos sagutin ang tawag. “Gerald? Nasaan ka? Nakita ko si Queeny ay nagmamaneho nang mag-isa kanina. Mukha siyang medyo stressed. Nakipagtalo ba kayong dalawa? Iniwan ka ba niya doon ng mag-isa?” Tinanong si Mrs. Winters, ang kanyang boses ay puno ng pag-aalala. "Huwag mag-alala, nagmamaneho ako ngayon gamit ang kotse ng kaibigan ko!" Walang nagawa si Gerald kundi sabihin iyon para hindi mag-overthink ni Mrs. Winters sa sitwasyon. "Naintindihan ko! Mabuti naman... Nga pala Gerald, makakakuha ka ba ng isang bag ng bigas sa bayan kapag pabalik ka na? Sa ganoo
Sa sandaling iyon, may dalawang mag-asawa at isang binata ang lumabas ng hotel. Lahat sila ay nagkataong nakita si Leila na kausap si Gerald. Ang middle-aged lalaki ay tumawag sa kanila ilang segundo lamang ang nakalipas at naglakad ito patungo sa dalawa. Mukhang siya ang leader ng grupo at siya ay walang iba kundi si Willie mismo. “Anong ginagawa mo dito, pa? Tinutulungan ko lang si Gerald na bumili ng kung ano!" Reklamo ni Leila. "Ano? Bibili ka pa rin ng mga bagay para sa kanya? Mahusay! Wala akong ibibigay sa kanya! Kahit na itapon ko pa ito!" Kaagad pagkatapos niyang sabihin iyon, inagaw niya ang cable mula sa kamay ni Gerald at itinapon ito sa lupa. Bago mangyari iro, sobrang natuwa si Willie dahil handa siyang makiusap kay Gerald na gamitin ang kanyang mga koneksyon para matulungan siya. Gayunpaman, sa huli, hindi lang siya pinansin ni Gerald. Sobrang nagalit at nabigo si Willie dahil dito. "Hindi ba sinabi ko sayo na wala ka nang kinalaman sa kanya, Leila? Bakit h
"Hmph! Huwag mo na siyang pag-usapan pa!" malamig na nagsalita si Willie. Samantala, nakarating na si Gerald sa bahay. Ang kanyang galit kay Willie ay naging mas maliit sa kanilang paglalakbay. Mukhang maraming mga kotse ang nakaparada sa harap ng bahay ni Mr. Winters. Pagdilat ng kanyang mga mata, napagtanto ni Gerald na ito ay mga kotse ng kanilang panganay, pangalawa, at pangatlong anak na lalaki. Dahil dito, pinindot ni Gerald ang horn ng kanyang kotse na nagsasabi na manghingi ng tulong para ilipat ang ilan sa mga grocery. May ilang mga tao ay nakatayo sa patio sa oras na iyon. Nang marinig at makita nila ang Audi na nakaparada sa harap ng bahay, hindi nila maiwasang ma-curious at lumabas para tumingin. Sinundan din sila nila Mr. at Mra. Winters sa labas. Nang buksan ni Gerald ang pinto ng kotse at lumabas, nagulat ang lahat ng naroroon. “Gerald? Nagmamaneho ka ng Audi?" tanong ng asawa ng panganay na anak at malinaw na nabigla sila. Kung ito ang kotseng minamaneho ni
"Alam mo, bukas ang aking birthday at hindi ko ito ipagdiriwang sa bahay sa pagkakataon na ito. Nag-book na ako ng hotel para dito. Meron ba sa inyo ang may oras para dumalo?” tanong ni Gerald. Sa mga nakaraang taon, palaging si Mr. at Mrs. Winters ang laging nagdiriwang ng kaarawan ni Gerald kasama niya. Ang taong ito ay hindi magiging exception. Gayunpaman, dahil nandito ang lahat, natural na naramdaman ni Gerald na obligadong siyang mag-imbita sa kanilang lahat sa kanyang birthday. Ang pangatlong hipag ay umubo bago sinabi, "Parang may oras kaming pumunta doon. Si Francis at ang iba pa ay magtatrabaho bukas. Wala kaming panahon para ipagdiwang ang birthday mo." "Tama iyan. At saka, kung ipinagdiriwang mo ang iyong birthday, hindi ba dapat kumain ka na lang sa bahay? Bakit ka nag-book ng isang hotel? Nakalimutan mo ba ang iyong pinagmulan dahil lamang may pera ka ngayon?" malamig na sinabi ng pangalawang hipag. Si Gerald ay talagang mahirap noon at ang lahat ay sanay na mal
Sa oras na ito, tumawag sa kanya si Giya. "Birthday mo bukas di ba, Gerald?" tanong ni Giya. "Hmm..." "Hmoh! Bakit hindi mo ako niyaya na magdiwang kasama mo? Naghihintay ako buong araw na tawagan mo ako! Late na ngayon at hindi mo pa ako niyayaya... Nakalimutan mo na ba ako?" "Hindi. Kaya lang simula nang bumalik ako sa bayan ko, balak ko lang magkaroon ng isang simpleng birthday celebration!" paliwanag ni Gerald. Sa katunayan, talagang hindi balak ni Gerald na imbitahan si Giya. Bagaman napakabait ni Giya sa kanya, gusto lang ni Gerald na makasama ngayon si Mila. Ayaw niyang mapalapit sa ibang mga babae. Samakatuwid, ang patuloy na pagkakaroon ng isang masalimuot na relasyon kay Giya ay hindi magandang tingnan. At saka, naging magulo ang sitwasyon noong nandito si Giya kasama niya sa huling pagkakataon. Nahiya si Gerald na imbitahan pa siyang lumapit ulit. "Imbitahan mo man ako o hindi, pupunta ako sa bahay mo para hanapin ka bukas. Maliban na lang kung… hindi mo ako
"Lolita?" sabi ni Gerald at hindi niya mapigilang ngumiti. Tinatrato niya ang babae tulad ng isang nakababatang kapatid na babae. Si Lolita ay lumaki kasama sila Gerald at Xeno. Medyo may kaugnayan din siya sa pamilya ni Xeno. Hindi tulad nila Gerald at Xeno, si Lolita ay mayroong magandang background ng pamilya. Ang kanyang pamilya ay nagmamay-ari ng isang shop sa bayan na eksperto sa paggawa ng mga cake at merienda. Dahil dito, siya ay karaniwang nakatira sa bayan at bihira siyang umuwi. Dahil sila Gerald at Xeno ay mga mahirap noon at hindi nila kayang bayaran ang anumang magagandang damit noon, bihirang makasama ni Lolita silang dalawa. Hindi rin siya masyadong nakikipag-usap sa kanila, kahit na lahat sila ay mga kamag-aral mula sa parehong elementary. Sa madaling salita, wala gaanong pakikipag-ugnayan sa pagitan ng dalawang lalaki at kay Lolita. Maaaring masabi na ito ay katulad ng relasyon ni Gerald kay Queeny. Gayunpaman, hindi siya katulad ni Queeny, nagsimula silang
"Oh? Busy ka ba o ano? Oh! Huwag kang mag alala, libre ito ni Chase ngayon! Kahit na kailangan nating bayaran ang aming sariling mga bills, susuportahan kita, okay?" sabi ni Lolita habang inaako ang mga alalahanin ni Gerald. Naturally, hindi ito tungkol sa mga isyu sa pera. Kailangan lang mag-celebrate ni Gerald ang kanyang sariling birthday ngayon! Kahit na tinanggihan ni Gerald ang kanyang imbitasyon, hindi na mahalaga iyon kay Lolita. Gayunpaman, dahil alam ni Gerald na dadalo rin si Mr. Weiss, hindi niya maiwasang maramdaman na napabayaan niya ang dating teacher kung hindi siya sumali sa gathering. "Hindi, hindi ito tungkol sa pera... Sa totoo lang, pinaplano ko sana na yayain ka na i-celebrate ang birthday ko ngayon! Peri dahil nabanggit mo si Mr. Weiss, bakit hindi na lang ganito? Sasabay na lang ako sayo para makausap ko lang siya ng saglit. Pagkatapos nito, babalik ako sa sarili kong birthday celebration!" sagot ni Gerald. “… Oh? Birthday mo ngayon? Nakakahiya naman at