”Diyos ko. Gerald, bakit ka nandito? Teka lang, wag sabihin sa akin na ikaw ang nagligtas sa akin? Pero ano ang nangyari sa akin? Bakit wala akong maalala?" Nagtatakang tanong ni Jacelyn.

Sumagot si Gerald na hindi man lang nahihiya, "Oo, iniligtas kita. Kung ano ang nangyari ... masyado kang mabilis naglalakad sa campus at bigla kang natisod dahil sa isang bato pagkatapos ay tumama ang iyong ulo sa isa pang bato. Ako ang nagligtas at nagdala sayo sa ospital!"

“Ahh! Iyon pala ang nangyari. Ehem! Ehem!" Dismayadong sagot ni Jacelyn.

Natawa si Gerald nang tanungin niya, "Bakit parang nalungkot ka nang malaman na ako ang nagligtas sa iyo?"

Hmph! Syempre yun ang nangyari!

Inakala ko na ko na nabangga ako ng kotse, at ito ay isang mamahaling kotse. Ang may-ari ng marangyang kotse ay napakagwapo.

Dagdag pa dito, mas makakabuti kung umuulan kagabi. Sumugod ang guwapong lalaki at umupo sa aking tabi bago niya ako niyakap at mahinang tinapik ang aking pisngi habang nagaalalang tinaning, "