Umupo silang dalawa palapit kay Gerald. Pagkatapos nito ay sinimulan nilang maghubad ng kanilang mga damit. “Teka. Anong ginagawa niyo?" Napakunot noo si Gerald. Hindi nagtagal ay naintindihan na niya ang binabalak ni Kai pagkatapos niyang makita ang kanilang mga aksyon. Mukhang gusto siyang lasingin ni Kai hanggang sa punta na mawawalan na siya ng malay. Nag-set up si Kai ng isang engrandeng piyesta para gawan ng masama si Gerald at gusto niyang kunan ng malaswang video si Gerald gamit ang mga surveillance camera.“Malamang gusto ka naming pagsilbihan. Inutusan kami ni Mr. Kanagawa na gawin ito. Ikaw ang kanyang distinguished guest, kaya sinabi niya sa amin na dapat ka naming paglingkuran ng mabuti. Kung hindi, hindi kami makakakuha ng kahit anong pera." Sagot ng isa sa mga university students. Habang nagsasalita siya y hinubad niya ang kanyang coat. "Wag mo munang hubarin ang damit mo." Pinisil ni Gerald ang kamay ng babae bago niya ito binitawan agad. "Wala kang makukuhang pera
Kung gustong makipaglaro ni Kai, iyon rin ang makukuha niya. Habang nagbabalik-tanaw si Gerald, naisip niya na mawawalan ng sense kung papatayin niya agad si Kai. Dahil dito ay bumalik si Gerald sa kanyang kwarto at patuloy na humiga para makapagpahinga…Makalipas ang ilang sandali, bumukas ang mga mata ni Kai habang basang-basa siya ng pawis; pagkatapos nito ay sumigaw siya ng malakas. Napanaginipan niya na dinala siya ni Gerald sa isang bundok bago nito hinila ang kanyang ulo hanggang sa mapugutan siya…! Napagtanto ni Kai na nakahiga pa rin siya sa kama, kaya kumuha siya ng isang glass ng tubig–na nasa tabi ng kanyang kama—bago niya ito inubos sa isang lagok… Nang kumalma siya ng kaunti, pinunasan niya ang pawis sa kanyang noo bago niya sinabi, “P*tang-ina… muntikan na akong mamatay sa takot…!”Umiling si Kai bago niya tiningnan ang oras. Halos apat na oras na ang lumipas, kaya naisip ni Kai na nahulog na si Gerald sa kanyang patibong.Dahil plinano na ni Kai ang lahat ng dapat
Alam ng subordinate na wala na siyang ibang mapagpipilian, kaya binuksan niya ang computer... at sa ilang sandali lang ay makikita na normal na gumagana ang surveillance system... Gayunpaman, wala nang tao sa loob ng kwarto...! "Hindi ba sinabi mo na may problema sa computer...?!" sabi ni Kai habang hinahampas ang likod ng ulo ng kanyang subordinate. Hindi lang sinuway ng kanyang subordinate ang kanyang mga utos, ngunit sinubukan pa nitong lokohin si Kai! Kung wala lang sila sa isang high-end na lugar, binugbog na sana siya ni Kai hanggang sa mamatay siya...! Agad na lumuhod ang subordinate at sinimulang umiyak habang hawak ang likod ng kanyang ulo, “P-Pasensya na, young master…! Hindi ko alam kung anong nangyari...! Maayos naman ang lahat noong huli ko itong tiningnan…!” Pinigilan ni Kai ang kanyang galit, dahil alam niyang kailangan niyang ituon ang kanyang atensyon kay Gerald, bago niya sinabi, "Saan ka ba pumunta...?!" Hindi alam ni Kai kung matino pa ang isip ni Gerald sa
Kumibit balikat lang si Gerald bago niya sinabi, “Sinabi ko naman sayo na hindi ako interesado sa mga ganoong bagay.” "S-sabihin mo sa akin kung ano ang gusto mo pang gawin...? Huwag kang mag-alala, ibibigay ko ang anumang gusto mo!" sabi ni Kai na inakalang hindi alam ni Gerald ang nangyayari. Kahit papaano ay hindi pa galit si Gerald. Dahil dito ay naisip ni Kai na umalis lang si Gerald dahil hindi niya gusto ang mga babaeng pinili niya para sa kanya. Kung iyon ang nangyari, walang nakikitang problema si Kai sa inaakto ni Gerald. Kung tutuusin, kahit nabigo siyang makakuha ng paraan para pagbantaan si Gerald, kahit papaano ay hindi pa niya nakakaharap ang anumang problema... “Hmm… May naisip akong isang lugar. Sumunod ka sa akin, dadalhin kita doon!" sagot ni Gerald habang hinahagis ang hindi pa ubos na sigarilyo sa sahig bago niya ito tinapakan. Habang pinapanood nilang lumabas si Gerald, si Kai at ang kanyang subordinate, o confidant, ay talagang naguguluhan. Maya-maya pa,
Ang boses na iyon ay mula sa isa sa mga Yamashita. Dahil alam niyang maganda ang relasyon ni Gerald sa family elder, hindi na niya tinanong kung ano ang rason ni Gerald sa pagpunta dito. Sa oras na iyon ay tumango lang si Gerald bago siya sumagot, “Talaga. Nandito ako para uminom ng tsaa kasama ang dalawang lalaking ito. Pangunahan mo sila papunta sa loob.” Habang pinapanood ng lalaking Yamashita si Gerald na pumasok, ang lalaking Yamashita ay humarap kay Kai at sa kanyang confidant bago magiliw na sinabing, “Sumama kayo sa akin, gentlemen!" Walang lakas ng loob na sumuway si Kai at ang kanyang confidant, kaya sila ay tahimik na sumunod sa kanila… Alam ni Kai na kapag hindi niya sinunod ang utos ni Gerald ngayon, madali siyang papatayin ng lalaki ng isang hampas sa sandaling tumalikod siya! Pagkatapos ng halos sampung minutong paglalakad, sa wakas ay nakarating na rin si Gerald sa bakuran ng matanda. Nang marinig ng matanda ang mga papalapit na yabag— habang kumukuha siya ng
Hindi lang ito maintindihan ni Kai. Kahit na nagsinungaling si Gerald na hindi siya magaling uminom ng alak, ang kanyang ininom ay naglalaman pa rin ng seventy percent alcohol...! Nakainom na ng anim na baso ng alak na iyon si Gerald, at ang sinumang regular na middle-aged na tao ay paniguradong malalasing ng tuluyan pagkatapos uminom ng maraming alak! Pero ito si Gerald, mukhang matino kahit na sigurado si Kai na nainom nito ang bawat baso! Paano nawala ang epekto ng alak sa kanyang sistema ng napakabilis?! “Oh? Ganoon ba?" sagot ni Gerald na may malabong ngiti sa kanyang labi. Kahit na sinabi ni Kai ang lahat ng iyon, sinabi ng kanyang takot na takot na mga mata kay Gerald na ang lahat ng hula ng lalaki ay tama. Habang nangyayari ang lahat ng ito ay nanatiling tahimik ang matanda. Alam ng matanda na kailangan niyang magbigay ng space sa dalawa para gawin ni Gerald ang anumang kailangan niya. Kahit na hindi siya sigurado kung bakit hindi ginawa ni Gerald ang kanyang gawain sa Futa
Si Kai ay masyadong abala habang sinusubukan niyang huminga para makasagot. Hindi siya makahinga kahit anong pilit niya! Dahil wala siyang narinig na sagot, si Gerald ay tahimik na nanood habang unti-unting nalalapit sa kamatayan si Kai. Habang nangyayari ang lahat ng ito, ang matanda ay walang pakialam sa kung ano ang nangyayari sa kanyang harapan. Nananatili siyang walang pakialam, kaya pinili na lang ng matanda na uminom ng mas maraming tsaa habang binabasa niya ang ilang mga librong nakalatag sa kanyang paligid. Sa kabilang banda, ang subordinate ni Kai ay labis na natakot kaya siya na-paralyze siya sa kanyang kinatatayuan... Sa oras na namatay na si Kai, ang kanyang mga kamay ay mahigpit na nakahawak sa kanyang leeg—mula pa kanina—at nanatili siyang nanlamig doon, isang masakit na ekspresyon ang makikita sa kanyang mukha... Hanggang sa sandaling mamatay siya, hindi pa rin narealize ni Kai kung ano ang nangyari. Pinatay siya, pero hindi na mahalaga iyon ngayon... Ngayong pa
Ito ang pinakamagandang lugar na naisip ni Gerald para ligtas na itapon ang bangkay ni Kai. Kung hindi, hindi siya magdadala ng problema sa bahay ng matanda... “Huwag kang mahiya, maliit na bagay lang ito. Kung hahanapin sila ng mga tao, sasabihin ko na lang na umalis sila bago ka umalis. Sa madaling salita, hindi ko alam kung saan ang dalawang Kanagawa na iyon,” sagot ng matanda sabay kindat. “Na-appreciate ko ito… Kahit na pumunta ako dito para patayin si Kai, may kailangan rin akong pag-usapan sayo,” seryosong sinabi ni Gerald. “Sabihin mo lang…” sagot ng matanda sabay tango. “Nakahanap ako ng paraan para makapunta sa Yearning Island,” sabi ni Gerald pagkatapos niyang huminga ng malalim. Sa totoo lang, nahihirapan siyang makahinga habang sinasabi niya ito. “…Hmm? Bakit nandito ka pa? Dalian mo at iligtas ang iyong mga magulang at kapatid! Hindi na natin pwedeng hayaan si Daryl na gamitin pa sila para takutin ka!" sabi ng matanda na may matigas na ekspresyon sa kanyang mukh