Pagkatapos nito ay tumango lang si Gerald bago siya lumabas ng tore...

Paglabas niya, nakita niyang umiidlip si Ray habang nakasandal ang kanyang likod sa dingding ng tore!

Nag-squat si Gerald sa harapan ni Ray at tinapik niya ang mukha nito habang sinasabi, “Uy, hindi naman ako masyadong matagal doon... Natutulog ka ba talaga doon?”

Mabilis na nagising ang gulat na gulat na si Rey at bigla siyang sumigaw, "A-ah! Mr. Crawford! Nakalabas ka na? Matagal na akong naghihintay para sayo!"

“... Matagal? Parang kalahating oras lang ako na nandoon,” sagot ni Gerald habang nakataas ang isang kilay.

Hindi nagsisinungaling si Ray. Hindi kaya iba ang oras sa tore kumpara sa oras sa totoong mundo...? Kung tutuusin, sabi nga nila, ‘ang isang araw sa langit ay katumbas ng isang taon sa mundo ng mga tao’. Sinong makakapagsabi na hindi rin ganoon ang takbo ng oras sa tore? Malamang ay totoo ito at naramdaman ni Gerald na talagang napakahiwaga nito.

“…Nakuha ko na ang passing permit, kaya ta