“…Sinabi mo bang may nagbigay sa kanya ng unang tatlong chapters? Alam mo ba kung sino ang taong iyon?" gulat na tinanong ni Gerald. “Hindi ko pa siya nakikilala noon, Mr. Crawford. Narinig ko lang siya kay Mr. Wytt. Ayon sa sinabi ni Mr. Wytt, matagal na noong huli niyang nakita ang misteryosong taong iyon. Ang tao na iyon ay pumunta sa military region noon at hiningi niya ang tulong ni Mr. Wytt na maglagay ng isang bagay sa isang lugar." “Bilang pasasalamat, nag-alok siyang turuan si Mr. Wytt ng unang tatlong chapter ng Divine Acupuncture Therapy technique. Kahit pa hindi iyon ang maging paraan ng lalaki bilang pasasalamat sa kanya, naniniwala ako na tinulungan pa rin siya ni Mr. Wytt. Kung tutuusin, ang misteryosong lalaki ay malinaw na mas makapangyarihan kaysa kay Mr. Wytt para galangin niya ito nang husto. Kung sino man ang tao na ito, panigurado na hindi siya isang bata. Sa kabila nito, hindi ko talaga maisip kung sino ang igagalang ni Mr. Wytt nang sobra para hanggan niya
Kasunod nito, nilarawan ni Jace sa kanya ang mga sintomas. Pagkatapos nito, biglang naramdaman ni Gerald ang mabilis na pagtibok ng kanyang puso. '…Ano? Ang mga... Ang mga sintomas na ito... Ito ay hindi mula sa isang flu lamang! Ito ang mga eksaktong sintomas na naranasan ko noong hirap na hirap ako sa mga epekto ng Soul Eater! Mga sintomas kung saan nilamon nito ang aking dugo at oxygen! Hindi ito isang disease, kung hindi isang evil technique.' Ang Soul Eater ay isang evil technique na natutunan niya mula sa mga alaala na itinanim sa kanya. Alam niya ito dahil napilitan siyang gamitin ito kanina para makatakas. Wala siyang mas mahusay na alternative kaysa doon. 'Pero bakit napakaraming bata ang nakakaranas ng mga epekto ng Soul Eater? May iba pa kayang nakakaalam ng technique...?’ Naguguluhan ang isip ni Gerald. Gayunpaman, alam niyang hindi ngayon ang oras para isipin ang dahilan. Sa ngayon ay kailangan niyang puntahan muna ang mga bata upang makita kung sila ay nagdurusa s
Marami sa kanila ang may personal na opinyon sa bagay na iyon, ngunit wala ni isa sa kanila ang nangahas na magsalita. Kung tutuusin, alam nila na hindi sila magkukulang sa mga parangal at recognition kung sakaling magtagumpay sila sa pagliligtas sa mga bata, ngunit alam nila na sila ang magiging kontrabida kapag nabigo sila. Walang sinuman sa kanila ang magku-kusang-loob na maging isang scapegoat. “…Wala na bang ibang tao ang may masasabi tungkol dito…?” nagmamadali si Zane habang sinusuri niya ang mga doktor. Sa kasamaang palad, walang sinuman ang sumagot sa kanya at iniwas nila ang kanilang mga mata sa tuwing lumilingon siya upang tingnan ang doktor. Nang makita ang kanilang mga reaksyon, napabuntong-hininga na lamang si Zane. Mukhang malapit nang matapos ang kanilang professional career… Habang iniisip niya na wala na silang pag-asa, may biglang bumasag sa katahimikan at sinabing, "Meron akong idea." Mabilis na lumingon ang mga doktor para tingnan kung sino ang nagsalit
Mabilis na sinubukan ni Jace na sabihan ang iba na huminahon bago pa lumala ang mga pangyayari. Sa katunayan, kahit siya ay nagulat nang marinig niya ang sinabi ni Gerald na may nag-drain ng oxyblood ng mga sanggol. Ito ay isang pahayag na hindi niya pa narinig noon. Gayunpaman, nasaksihan na niya ang husay at kakayahan ni Gerald, kaya nagtiwala si Jace na alam ni Gerald ang kanyang ginagawa. “Hah! Hindi ba sinabi ko ito sayo, Dr. Mabb? Nasabi ko na sayo na nagkataon lang ang ginawa niya kanina! Hindi niya talaga alam ang ginagawa niya! Bata pa siya, kaya ano ang malalaman niya? Aakalain mong nandito siya para umarte sa isang movie pagkatapos pakinggan ang paliwanag niya!" malungkot na sinabi ni Walbridge. Hindi masyadong malakas ang boses niya nang sinabi niya iyon, ngunit narinig ng lahat sa conference room ang sinabi niya. Halata namang naiinggit si Walbridge kay Gerald. Kung tutuusin, nakita na niya kung paano tingnan ni Breanna si Gerald kanina. Si Breanna ang kanyang ma
“Hah! Anong ibig mong sabihin doon? Bahala ka. Kung mapagaling mo man sila, gagawin ko ang anumang iutos mo sa akin!" Mapanuya na sinabi ni Walbridge. Kaswal niyang ginawa ang desisyon na iyon dahil alam niyang magiging imposible para kay Gerald na iligtas ang lahat ng mga sanggol na malapit nang mamatay. Nang marinig iyon, tumango lang si Gerald bago siya pumunta sa isolation room kasama si Jace at ang dean. Tatlong tao lang ang pinayagang makapasok sa pagkakataong ito, at nagpalit ng damit si Gerald bago siya pumasok sa isolation room kasama ang dalawa. Ang lahat ng mga sanggol ay tumigil na sa pag-iyak at naging tahimik ang paligid. Sa isang tingin, kitang-kita ni Gerald na ang kanilang mga balat ay maitim at ang kanilang mga katawan ay parang namamaga. Maging ang mga labi ng mga sanggol ay parang puputok na. Nang makita niya ang mga sintomas na iyon at nang mapagtanto niyang malapit nang mamatay ang sanggol na iyon, kinumpirma ni Gerald na ito talaga ang mga epekto ng Sou
Kahit si Jace ay napaiyak sa sobrang tuwa. Ang kanilang kasiyahan ay nagmula sa dahil sa wakas ay makakaalis ng buhay ang mga sanggol! Sinuri ni Gerald ng mabuti ang sanggol para lamang makasiguro siya at nakasara ang mga kamay ng dalawang lalaki habang humihinga ng malalim para pakalmahin ang kanilang excitement. Gaano talagang hindi kapani-paniwala ang pangyayaring ito! "Kayang buhayin ni Mr. Crawford ang patay!” cheered ng parehong lalaki na may matinding paghanga. Si Gerald ay napangiti ng marinig ang kanilang sinabi. Ang mga papuri at paghanga ay hindi talaga mahalaga sa kanya. Hangga't maging magaling na ang mga sanggol, nangangahulugan iyon na matagumpay niyang naabot ang kanyang layunin. Ngayong tapos na siya sa problemang ito, mabilis niyang naisip ang susunod niyang gawain. Sino ang taong may kagagawan ng kalupitan na ito sa Mayberry City? At ang taong iyon ba ay mas malakas ba o mas mahina kaysa sa kanya? Kung hindi niya mahanap ang taong ito sa lalong madaling pan
Isang tingin lang ang kailangan para malaman niya kung sino siya! Bumaba siya ng kanyang sasakyan at tumingin siya sa babae bago siya sumigaw, "Mukhang hindi talaga maiiwasang magkasalubong ang magkaaway!" Pagkatapos niyang magsalita, bigla namang naging malamig ang kanyang itsura habang nakatitig siya sa kanya at sinabing, "Ikaw ba ang gumamit ng Soul Eater technique sa lahat ng mga sanggol?" “Ano, akala mo ba ikaw lang ang may kakayahang gumamit ng technique na iyon? Talagang nalulungkot ako na dumating ka ng maaga... Kung hindi, ipagpapatuloy ko sana ang pag-drain ng mas maraming oxyblood mula sa mga sanggol ngayong gabi para tuluyan ko nang ma-master ang technique na ito!" sagot ng matandang babae habang dahan-dahan siyang bumangon ngayong tapos na niyang sunugin ang mga paper money! Lumingon siya kay Gerald, makikita na ngayon ang mas matatag at determinadong tingin sa kanyang mga mata habang sinasabi niya, “Inaamin ko na makapangyarihan ka talaga, Gerald... Kung hindi kit
“P-pakawalan mo siya…!” sigaw ng tatlong kinidnap at takot na takot na miyembro ng pamilyang Smith bago pa man maabot suntukin ni Tiara ang duguan na Gerald. Sumigaw ng malakas si Rita kaysa sa mga magulang ni Mila. “…Hah! Hindi karapat-dapat na sayangin ko ang lakas ko para sa mga taong tulad niya! Hoy, Chester! Siya ang iyong pinakamamahal na kapatid, tama ba? Sige at patayin mo ang g*go na iyon na hindi alam kung ano ang mabuti para sa kanyang sarili! Huwag kang mag-alala tungkol sa dakilang panginoon, dahil pananagutan ko ang lahat ng nangyari dito!" utos ni Tiara. Walang nagawa ang pagmamakaawa ng pamilyang Smith para mapatigil si Tiara sa kanyang paghahasik ng lagim. Sa halip, parang lalo pa siyang nagalit sa kanila! Ang paraan ng pag-uutos ni Tiara sa kanyang apo ay halos parang nakikipag-usap lang siya sa isang random na miyembro ng Holy Witchcraft sa halip na sa kanyang totoong apo… Mailalarawan ang ugali ni Chester ngayon na parang isang aso. Isang napaka-masunurin at m