Tumawa si Jackson, "Hindi ko gagawin 'yon. Bakit ako magkakaroon ng lakas ng loob na tawagin ng ganoon ang aking hipag? Gumagawa lamang ako ng comparison. Hindi ko sinusubukang gawing big deal ang maliit na bagay. Huwag mo akong siraan."Sandali bago makapagsalita ulit si Arianne, "Hoy, Jackson, minumura ka ni Tiffie kanina lang, sinasabi niya na sobra siyang nagagalit sa kanyang sarili sa kanyang experience sa pagluluto. Namimiss ka niya at gusto niyang makita ka kaagad."Agad na binaba ni Tiffany ang video call at inikot ang kanyang tingin kay Arianne, "Huwag mong sabihin ang nga ganyan! Nakakahiya naman! Hindi ko siya namimiss!"Natatawa si Arianne, "Ikaw talaga! Kasalanan mo dahil hinarap mo ang camera sa akin. May langis ang mga kamay ko at may hawak pa rin akong kalahating prawn. Hindi ako pwedeng magmukhang hindi kagalang-galang, kahit sa harap ng isang malapit na kaibigan na tulad ni Jackson. Sinimulan mo ito!"Sa Tremont Estate, lumingon si Jackson kay Mark, na nasa tabi
“Ano ang gusto niyo para sa lunch? Mag-oorder ba tayo? Sabihin mo lang sa akin kung ano ang ayaw mo at hindi ko ito bibilhin, " biglang nagambala si Tanya.Isang ideya ang biglang sumulpot sa isipan ni Arianne, "Ako nang bahala. Magpi-piesta tayo."Ayaw ni Arianne na kumain ng mga walang kwentang takeout; tinatamad siyang kumain ng pare-prehong mga pagkain araw-araw. Dahil darating si Jackson ngayon, maaaring umorder na lang siya ng tanghalian mula sa kanyang restaurant. Meron siyang number niya at ang pagkain ay magiging handa nang mas mabilis. Kung tutuusin, kinakailangang ipakita ang ilang pagpapahalaga sa kanyang mga empleyado paminsan-minsan. Kahit na siya ay kuripot pagdating sa kanyang sarili, siya ay mapagbigay pa rin sa iba.Sa restaurant, sinubukan ni Tiffany na maging isang lady at dahan-dahan siyang kumain. Hindi iniisip ang mga bagay na tulad nito noong nakikipag-usap siya kay Jackson dati. Ang pagkakaroon ng isang relasyon ay nagbago ng kanyang isipan; gusto niyang kah
"Sa palagay mo ba na ako ay isang nakakainis ako na pamatay ng mood?" malambing niyang tinanong.Ang isipan ni Jackson ay puno ng mga question marks. “Ha? Hin-Hindi... Sa tingin ko okay ka lang. Bakit mo natanong?"Nabigyang-kahulugan ni Tiffany ang kanyang sagot na sinasabi sa kanya na siya ay talagang isang boring na tao. Anong uri ng sagot ang 'okay lang'? Ang sagot ay isang oo o hindi. Ang 'okay lang' ay isa pang paraan ng pagsasabing 'oo'! Hindi niya pinansin si Jackson at pumasok sa elevator nang hindi siya hinihintay. Mabilis na sumunod sa likuran niya si Jackson habang naguguluhan. "Anong problema mo? Sa wakas ay pumunta ako dito at kailangan mong mag-aksaya ng oras para gumawa ng gulo sa akin? Ano ang nagawa kong mali? Sabihin mo lang sa akin at magbabago ako."Inangat ni Tiffant ang kanyang ulo at tiningnan siya. "Hindi ka pa tumigil sa pakikipagkita sa ibang babae, di ba? Kung sasabihin ko sayo na iwasan ang iyong sarili sa ganoong uri ng bagay habang nakikipag-date ka sa
Biglang ngumiti si Lynn, "Magiging okay lang ako."Tinulungan ni Naya si Arianne na tanungin ng awkward na tanong na nagdadalawang-isip siyang tanungin, "Lynnie, kakilala mo ba si Jackson?"Mabilis na tiningnan ni Lynn si Jackson, saka binaba ng bahagya ang kanyang ulo. "Hindi.""Hindi, pero posible na makisama ako ng maayos sa kahit sinuman. Dapat kayong lahat ay mag-ingat sa isa't isa dahil nagtutulungan kayo. Paki-alagaan din ang aking girlfriend kapag wala ako,” sabi ni Jackson.Ngumiti sa kanya si Naya. "Huwag kang mag alala. Hindi kami nakakakuha ng pagkakataon na alagaan si Tiffany dahil siya ang palaging nag-aalaga sa amin at mabait ang trato niya sa amin. Wala akong trabaho sa nagdaang maraming taon pagkatapos kong manganak at talagang wala akong alam sa pagtatrabaho ng lipunan. Bukod pa dito, kailangan kong dalhin ang aking anak na babae pabalik ng pre-school araw-araw kaya mahirap makahanap ng tamang trabaho. Napagpasyahan kong pumili ako ng trabaho sa dessert shop dahil
Huminto si Lynn sa kanyang paglalakad at sumimangot. "Gusto ko siya!"Hindi nakuha ni Arianne ang kanyang cellphone, ngunit ang sagot ay kinagulat niya. "Magsabi ka sa akin ng higit pa…"Nagpumilit ng sandali si Lynn sa loob bago siya nagpasyang ikwento ang buong storya. "Sa palagay ko ay hindi ito mahalaga dahil hindi na ako mananatili dito. Ulila ako. Nakatakas ako mula sa isang bahay ampunan na may mga pasa sa buong katawan ko at pagkatapos ay binigay ko ang natitirang mga araw ko sa pagmamakaawa sa mga kalye. Ang pinakamadilim na oras ng aking buhay ay naging matagal hanggang sa araw na nakilala ko si Mr. West noong ako ay fourteen years old ako.“Malinaw sa isip ang alaala. Maulap na araw ito, pero hindi dumating ang ulan. Humihip ang malamig na hangin sa aking maduming katawan at ginulo pa nito ang aking magulong buhok. Nang tumayo siya sa harap ko, naramdaman ko ang isang malakas na pakiramdam ng kahinaan at pag-asa na malapit sa isang tao sa kauna-unahang pagkakataon. Sinabi
Nang mag-toast siya sa hapag kainan, gusto niya lang kausapin si Jackson dahil hindi niya matiis ang pagiging malapit nila ni Tiffany. Hindi niya inaasahan na magdudulot ito ng ganoong insidente... Nang dumating si Jackson sa shop sa maghapon, wala siya doon para tulungan si Tanya sa mga deliveries. Mabigat ang pakiramdam niya nang marinig niya na sinabi sa kanila ni Naya na si Jackson ay talagang nagsuot ng apron para matulungan si Tiffany sa kusina. Kahit na seven years na noong huling insidente nila ni Jackson, hindi pa rin niya mabitawan ang nakaraan ...Sa oras na bumalik ang kanyang katinuan, inilabas niya ang kanyang cellphond at nagpadala ng mensahe kay Jackson. 'Natuklasan kami ni Arianne at kinausap niya ako ngayon lang.'Namutla si Jackson nang matanggap niya ang text habang namimili siya kasama si Tiffany. 'Hindi ka nagsasalita ng kalokohan, hindi ba?'Napatingin si Lynn sa reply ni Jackson sa screen habang ang mga sulok ng kanyang bibig ay kumibot. ‘Sinabi ko sa kanya a
Naging curious si Tiffany. Hinintay niya si Jackson na sabihin ang inaasam ni Tiffany na balita. "Okay, okay, nangangako ako na hindi ako magagalit. Sabihin mo sa akin."Alam ni Jackson na kailangan niyang magmalinis para malaman ito ni Tiffany. Hindi mahalaga kung paano niya ito tignan, mukhang may pag-asa si Jackson na pagkakataong mabuhay pa pagkatapos nito. Ang pagtatago ng katotohanan ay hindi naiiba sa pagsisinungaling. Iba ang kahulugan nito nang malaman ni Tiffany ang katotohanan. Determinado sinabi ni Jackson, "Ipinakilala ko si Lynn kay Mark. Matagal ko nang nakilala si Lynn. Sa katotohanan, kilala ko na siya noong nineteen years old ako.”"Mm hmm, at pagkatapos?" Si Tiffany ay hindi nakapansin ng anumang kakaiba dito.Hindi naglakas-loob na tumingin si Jackson sa kanyang mga mata. Nakasabit ang kanyang ulo habang mahina ang pananalita, "Si Lynn ay nakatira sa mga kalye noon. Kinuha ko siya at pinadala siya sa isang bodyguard school... Noong siya ay eighteen years old, ako
Ang gulat sa mukha ni Jackson ay hindi mukhang peke. Nakita din ito ni Tiffany. Ito ang kanyang kauna-unahang pagkakataon na aktwal na nakikita siya ay natalo. Karaniwan siyang cool at hindi nakikinig. Kahit na nagagalit si Tiffany, hindi niya maiwasang makaramdam ng pagkalambot ng kanyang puso. Ang kanyang tono ng pananalita ay lumambot din, "Inaamin kong naiinis ako pero... maniniwala ako sayo sa pagkakataon na ito, hangga't ikaw ay magiging mabuti sa susunod. Pakiramdam ko sobrang insecure ako. Hindi mo ako sinasamahan dahil naramdaman mo lang, di ba? Pwede ka bang tumigil sa pagkakaroon ng mga fling kahit saang lugar tayo pumynta? Kaya mo bang manatiling malinis kung wala ako sa capital?"Taimtim siyang tiningnan ni Jackson. "Ano ang dapat kong sabihin para maniwala ka sa akin? Hindi pa ako naging isang mapusok na tao. Hindi ako gagawa ng mga desisyon sa init ng sandali. Ang choice ko ay makasama ka ng pangmatagalan. Naiintindihan mo?"Hindi sa init ng sandali, ngunit ang makasam