Sa wakas ay napagtanto ni Tiffany, "Oh... Sa palagay ko alam ko kung sino ang nagpadala nito. Saka ayoko rin ito. Iiwan ko rin ang akin." Maraming mga stalls ang nakasara sa market habang Pasko. Regular na namimili si Arianne ng mga sangkap dito at nakabukas ang stall ng isang may-ari na kakilala ni Arianne. Matapos mapili ang kanyang mga item at magbayad, biglang naglabas ang may-ari ng stall ng isang itim na plastic bag, “Ito, mahirap para sa dalawang babae na mag-isa sa panahon ng Pasko. Inuwi ito ng aking anak mula sa ibang bansa. Kunin mo ito, regalo ko ito sayo." Napansin ng instinct ni Arianne na ito ay hindi siguro masyadong mahal. Matapos ang pagtanggi ng ilang beses, sa huli ay tinanggap niya ito. Nang magbayad na sila at umalis, lumingon si Tiffany at tiningnan muli ang kanilang paligid. "Kakaiba ito. Nag-iimpake na ang lahat para umuwi matapos nating bumili." Tumalikod si Arianne para tumingin din. Ito ay totoo. Maaga pa, ngunit ang may-ari ng shop na binigyan sila
Maingat na binasa ni Arianne ang mga bad reviews. Hindi nagtagal, napansin niya ang isang problema, "Parang may mali. Ang mga ito ay malinaw na mapanira na mga reviews. Habang ang karamihan sa kanila ay nagreklamo o nag-angkin na ang mga produkto natin ay questionable o na hindi maganda ang lasa, mayroong isang review na kinukutya ang mga cleanliness standard ng ating restawran. Pinag-uusapan nito kung gaano kagulo at marumi ang ating kusina. Walang sinuman maliban sa ating mga tauhan ang makakakita nito. Pero malinaw na nililinis ni Tanya ang kusina araw-araw, at ang mga tasa at kubyertos ay malinis din lahat. Hindi ito isang simpleng mapanirang review, personal na atake ito!" Nanlaki ang mga mata ni Tiffany, "Sigurado ako na si Regina ang nasa likod ng lahat ng ito! Tingnan mo! Ang pinakamaagang date ng mga reviews na ito ay noong araw pagkatapos na matanggal si Regina. Pagkatapos, makakatanggap tayo ng ilan sa mga reviews na ganito araw-araw, tatlo hanggang anim ang average. Medyo
Sa hapag kainan, nakatuon lamang si Tiffany sa kanyang pagkain. Napakaraming dapat gawin sa restawran, na siya at si Arianne ay karaniwang walang pagkakataon na umupo para kumain ng masarap na pagkain at bihira silang nagluluto ng kanilang sariling pagkain. Ang pagkain na ito ay isang bihirang pagkakataon at natapos siyang busog pagkatapos kumain ng marami dito. Si Arianne at Jackson naman ay nagsimula nang kumain. Napahinto si Jackson nang makita niyang binababa ni Tiffany ang kutsilyo at tinidor, “Masarap ba ang lasa? Kaunti lang ang pampalasa sa kusina mo kaya ginawa ko ang makakaya ko. Kung hindi ito masarap, bibilhin ko ang lahat ng kinakailangang sangkap at lulutuin ulit ang lahat ng ito sa susunod." "Wala na siyang gana," paliwanag ni Arianne sa lugar ni Tiffany. “Ganito ang madalas niyang kinakain sa mga panahong ito. Hindi mo kailangang maalarma." Hindi biniro ni Jackson si Tiffany tulad ng dati niyang ginagawa. Kakaiba na mabigat ang pakiramdam niya, "Nakita ko na naka
Sa totoo lang, lahat ng mga tao ay nakamaskara. Walang nakakaalam kung ano ang itsura ng iba, kaya walang dapat ikahiya. Ang bawat isa ay maaaring maging malaya kahit na higit pa sa dati. Ang mga ilaw sa bar ay medyo dim din ngayon. Sa isang punto sa oras na iyon, ang babae na nagdala sa kanya sa dance floor ay nawala. Lahat ng tao sa paligid niya ay nawala ang kanilang sarili sa musika. Ang spacious na dance floor ay naging masikip na may zero space sa pagitan ng mga tao. Mahirap iwasan na hawakan ang isang hindi kilalang tao at maraming mga tao ang naipit na kasama ang mga hindi kilalang tao. Nanginig ang dance floor kasama ang malakas na musika kaya mahihirapan para sa sinuman na tumayo nang tahimik. Kailangang i-sway ng isa ang kanilang katawan upang patatagin ang kanilang mga paa. Hindi talaga mahanap ni Arianne si Tiffany dahil sa dami ng tao. Hindi siya makaalis sa dance floor, kahit na gusto niya. Napiga siya sa gitna nito para sa kakaibang kadahilanan. Biglang naramdaman
Pagkatapos ng lahat ng ito, binalot ng luha ang buong mukha ni Arianne. Siya ay sumisigaw hysterically. Ang kanyang boses ay umalingawngaw na parang walang pag-asa at nasaktan ang buong tahimik na gabi hanggang sa sumabog ang puso ni Tiffany. Noong magpakita sa kanila ang sitwasyon, si Arianne ay umiyak na lang. Hindi siya masyadong nagpakita ng emosyon. Ngayon, naintindihan ni Tiffany kung gaano nasaktan si Arianne, "Humihingi ako ng tawad, Ari... Hindi ko dapat sinabi ang mga bagay na iyon. Huwag kang umiyak, okay? Hindi tayo babalik; mananatili tayo dito. Magpanggap na lang na wala akong sinabi. Mananatili ako sayo mula ngayon!" … Ang dessert shop ay dapat magbubukas na sa loob ng anim na araw. Nagpasiya si Arianne na magpatuloy sa muling pagbubukas sa Araw ng Bagong Taon. Ang biglaang paglitaw ni Mark sa bar ay nakaapekto sa kanyang kalooban. Ayaw niyang manatiling idle at maging preoccupied sa mga tao na hindi dapat isipin. Pinakamabuti na maging abala siya. Nauna niyang n
Nagsimula nang maglakad pababa si Arianne sa hagdan sa oras na maintindihan ni Regina ang ginawa niya.Nagwala si Regina. "Sa palagay mo ito lang ang gagawin ko b*tch ?! Nakalimutan mo ba na pwede akong makabili ng napakaraming mga SIM card at gamitin ang mga ito para i-dislike ang website mo araw-araw? At pagkatapos ay hihingiin ko ang mga refund mula sa iyong mabahong shkl sa pamamagitan ng pagsabi sa lahat na ang quality ng iyong pagkain ay sh*t! B*tch, hinihila mo ako sa impyerno kapag ginawa mo 'yan!" Nagpatuloy siya. "Oh, at FYI? Nagsasawa na akong kainin ang mga pagkain niyo!"Sa kaibahan, si Arianne ay mas matahimik kaysa magalit. “Sige, okay. Ang mga kabataan ay may malalaking pangarap, kaya kung ito ang gusto mong gawin, gawin mo! Bukod pa dito, hindi ko naman ni-record ang lahat ng iyong sinabi na magiging sapat na ebidensya para kasuhan ka para sa paninirang puri. Sa palagay ko ang paglagay sa presinto sa isang dalawa ay hindi makakalimutan, kaya hey! Galingan mo, Regina.
Ang abala na araw ng mga babae sa wakas ay natapos na si Tiffany ay masayang binibilang ang kanilang mga kita. "Oh my god, Ari, naka-jackpot tayo sa pinakaunang araw ng negosyo ng taon!" Sabi niya. "Sa totoo lang, ang office building na iyon sa tapat natin ay mananatili sa tapat ng ating shop magpakailanman. Sa katunayan, sigurado akong kukuha tayo ng maraming mga empleyado ilang araw lang mula ngayon! Oh, nga pala, ang pagkakaroon ng order mula sa takeout app kaysa sa direkta mula sa ating shop ay nawalan ng kaunting kita ang mga middlemen. Kung direkta silang nag-order, maaari pa tayong kumita ng higit pa! Ipapabigay ko kay Tanya sa mga customers ang isang maliit na contact card sa susunod.""Nagawa ko na iyan, Tiffany," sabi ni Tanya. "Binigay ko sa kanila ang ating mga business card sa delivery ngayon. Sinabi nila na maaari nila tayong tawagan kapag nag-crave ulit sila."Dahil doon, dinala ni Tiffany ang bonus ng babae sa kanya na nakabalot sa isang magandang maliit na packet. "I
Mabilis na ngumiti si Lynn. "Ah, hindi, hindi. Pinigilan ko ang hininga ko nang yumuko ako.”Habang nagbubulungan ang dalawa, isang grupo ng mga kalalakihan na nasa edad na twenties ang naglakad sa loob ng pintuan, lahat sila ay may suot na business suit kasama ang kanilang mga nameplate na naka-pin sa mga dibdib.Kakaiba ito dahil wala silang kasama na babae sa kanila; ang eksena na ito ang kumuha ng atensyon ni Tiffany. Base sa kanyang karanasan, ang mga kalalakihan ay hindi karaniwang bumibisita sa mga cafe at ang mga kababaihan ay karaniwang mahilig sa mga dessert.Madali niyang napanson na ang mga lalaking ito ay nandito para bumili para sa kanilang mga girlfriend. “Welcome! Anong order niyo? Ito ang aming pinakabagong desserts at garantisado paborito sila ng mga kababaihan. Gusto mo bang ipakita ko ang mga ito sayo?”Ang isang clean shaven na tao na leader sa tropa ay medyo nahihiya. "Um, well ... okay kung bibigyan mo kaming lahat ng isang set ng iyong mga rekomendasyon."N