Pinag-isipan niya sandali ang tanong ni Jackson bago niya sinabi, "Hindi pa, pero malapit na. Nga pala, nasabi mo na ba sa nanay mo na naghiwalay na tayo? Hindi na ako pwedeng magpanggap pa para sayo."Tila nawala ang boses ni Jackson sa sandaling ito. Hindi siya nakapagsalita ng matagal.Medyo napaatras si Tiffany. "Anong problema mo? Hindi mo matiis ang nakakakita ng isang taong nasa relasyon? Dahil lang ayaw mong mag-aasawa, hindi ito nangangahulugang na ganoon din ako. Bukod pa dito, tatlong taon ko nang kilala si Ethan, bagay kami sa isa’t isa."Pinilit ni Jackson ang sarili niya na magsalita, "Isara mo ang pinto at pumunta ka rito."Sinara ni Tiffany ang pinto na itinuro at umakyat sa kanya. "Ano?"Biglang sumandal si Jackson sa kanyang mesa at hinawakan ang mga balikat ni Tiffany. Nagtagpo ang kanilang mga mata at ramdam na ramdam niya ang mahigpit na pagkakahawak ni Jackson sa balikat niya. Seryoso siyang nagsalita, "Hindi ka pwedeng bumalik sa kanya.""Anong problema mo?
Naguguluhan si Arianne. "Anong gagawin ko? Dapat ko bang tawagan si Tiffie at sabihin sa kanya ang totoo ngayon? Hindi ba parang masama na gawin ko iyon ngayon?”Walang masabi si Mark dahil kay Arianne at natawa siya dahil nagagalit siya. "Tama ka, masama talaga. Bakit hindi mo siya hayaan na mahulog kay Ethan at magpanggap na wala kang alam hanggang sa ilayo siya ni Ethan pagkatapos niyang makuha ang lupa? O baka maghintay hanggang sa madiskubre niya ang katotohanan tungkol kay Ethan pagkatapos nilang ikasal? Hindi mo ba naisip na mas masama iyon? Kung hindi nangyari ang pangyayaring iyon, magiging maayos pa rin ang pamilya Lane ngayon, at si John Lane ay hindi sana namatay nang maaga."Naintindihan ni Arianne na sinasabi sa kanya ni Mark na ito ang pinakamahusay na oras para sabihin kay Tiffany, ngunit hindi niya ito kayang gawin. Hindi niya kayang makita ang pagkabigo at kawalan ng pag-asa sa mukha ni Tiffany kapag matutuklasan niya ang katotohanan. "Ah… Ayokong sabihin sa kanya .
Dinampot ni Arianne ang kanyang bag at tumayo mula sa sofa. "Ah… kailangan ko nang hanapin si Tiffie ngayon! Paano kung nagpropose si Ethan sa kanya ngayong tanghali at tatanggapin lang ito ni Tiffany nang hindi pinag-iisipan ang mga bagay? Nakakatakot ang pangyayari na ito!"Bigla tuloy nagselos si Mark kay Tiffany sa pagkakaroon ng buong atensyon ni Arianne. Nakakaawa na narinig lang niya ngunit hindi niya nakita ang luhang ibinuhos sa kanya ni Arianne noong naaksidente siya sa sasakyan.Naturally, hindi ipinahayag ni Mark ang nararamdaman niyang selos at inis. Hindi niya ito ugali. “Bakit ka nagmamadali? Nagmamadali ka ba dahil si Ethan naghihiganti sa akin? Hindi ba nagplano kayong magkita ngayong gabi? Ang isang biglaang kasal ay hindi maaaring mangyari sa loob ng kalahating araw lamang. Sabay tayong mag-lunch.""O sige." Kakaiba ito, hindi na nakaramdam ng kaba si Arianne nang marinig niya ang nakakarelaks na boses ni Mark habang kaswal siyang nag-suggest na umalis sila at sab
Huminahon si Arianne at huminga ng maluwag nang matanggap ang sagot ni Mark. Kahit hindi siya mapalagay kay Mark, binigyan pa rin siya nito ng seguridad.Hindi nagtagal pagkatapos nito, nagmaneho ang kotse ni Mark sa Tremont Estate.Binati siya ni Arianne sa may pintuan at tinulungan siyang ilabas ang tsinelas mula sa cabinet ng sapatos. "Sa palagay mo ba ang aksidente ni Ethan ay isang pagkakataon lamang o sinadya niya ito?"Saglit na pinag-isipan ni Mark bago ibinalik sa kanya ang tanong, "Ano sa palagay mo?"Walang imik si Arianne. Tinatanong niya si Mark dahil hindi siya sigurado.Nagpalit ng tsinelas si Mark at nilagpasan siya papunta sa hagdan. "Walang paraan na ilalagay sa peligro ni Ethan ang kanyang buhay bago niya papasukuin, kaya imposible na hahayaan niyang ma-aksidente siya sa sasakyan. Siguro ay nakabantay pa siya parati kapag nasa labas siya. Kung tama ang hula ko, sa palagay ko hindi mo makikita si Tiffany ngayon."Nagulat si Arianne sa kanyang sinabi. Nangako si
Sa hapag kainan, inikot ni Arianne ang spaghetti sa kanyang plato nang hindi mapakali kasama ng tinidor habang paminsan-minsan siyang tumitingin kay Mark na kinakain ang kanyang hapunan. Matapos ang mahabang pagpipigil, sa wakas ay sinabi niya, "Siguro... Dapat kong puntahan si Tiffie sa ospital. Kung papatagalin ko pa ito, mas nababahala ako."Pinahinto ni Mark ang paggalaw ng kanyang tinidor. "Kailangan mo ba talaga?"Alam ni Arianne na marahil ay hindi gaanong masigasig si Mark sa ideya na makilala si Ethan dahil sila ay magkapatid. Sigurado na matatandaan ni Mark ang mga masasamang ala-ala kapag nakita niya si Ethan."Pupunta talaga ako. Kahit na naaksidente si Ethan o hindi, wala siyang magagawa sa akin sa ospital, hindi ba? Huwag kang mag alala. Kung talagang nag-aalala ka, pwede mong ipasama si Brian o magpadala ng dalawang bodyguard sa akin." Ginawa ni Arianne ang pinakamalaking kompromiso para ipahayag ang kanyang desisyon na pumunta sa ospital."Sasamahan kita. Tapusin mo
Malinaw na dumating na handa si Ethan. Naglabas siya ng isang singsing na brilyante mula sa bulsa ng kanyang hospital gown. Hindi niya binigyan ng pagkakataon si Tiffany na tanggihan siya at direktang ilagay ang singsing sa daliri nito. “Nabili ko na ang singsing na ito noon pa. Nami-miss kita kada gabi, palagi akong tumitingin sa singsing. Sobra akong magtiis."Tama ang sukat ng singsing na brilyante. Ang ilaw ay sumasalamin sa brilyante at ito ay kuminang nang maliwanag sa ilalim ng kalangitan sa gabi. Si Tiffany na nakatulala pa rin at nalilito ay nanatili sa kanyang yakap. Ramdam na ramdam niya ang kanyang sinseridad kay Ethan. Gayunpaman, naging mabigat ang pakiramdam ni Tiffany sa kanyang pagmamadali at desperadong hitsura. "Ethan... bitawan mo muna ako."Gayunpaman, hindi siya pinakinggan ni Ethan. Pinihit siya nito at yumuko para halikan ang mga labi niya. Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kanya, na-trap siya sa kanyang yakap.Tahimik ang gabi. Siya ay nag-propose kay Tiff
Tila naramdaman ni Mark ang kanyang pag-aalinlangan. Kaya nagpaliwanag siya, "Kung hindi ako sumama sayo, kaya mo bang manatiling kalmado? Ngayong tapos na tayo, tumigil ka at magpahinga na ngayon. Matulog ka na lang."Umakyat si Arianne sa kabilang kama at humiga. Pinagmasdan niya ang paghubad ni Mark ng damit, dahan-dahan niyang hinuhubad ang suot niyang kulay-gray na silk pajama. Ang muscular upper body niya ay dahan-dahang tumambad sa harapan ni Arianne. Napahinto siya sa nasa harapan niya kung kaya't hindi niya iniwas ang tingin hanggang sa tuluyang maalis ang top niya."Sigurado ka bang papanoorin mo ako hanggang sa matapos ako?" Malinaw na inaasar niya si Arianne."Hindi mo ba maisusuot ang pajama mo para matulog?" Itinago niya ang kanyang mukha sa ilalim ng kumot habang namumula."Hindi," seryosong sinabi ni Mark. Matapos tanggalin ang kanyang pajama, dumulas siya sa kama pagkatapos patayin ang ilaw.Talagang nahihirapan siya sa oras na ito. Alam niyang may ugali si Mark n
Mabilis siyang bumangon at nilinis ang kanyang sarili bago siya bumaba para kumain ng agahan. Gayunpaman, hindi niya nakita si Mark. Nakita lang niya ang mga cutleries na naiwan niya pagkatapos ng kanyang pagkain. Natatakot siyang baka umalis si Mark nang wala siya kaya nagpasya siyang huwag mag-agahan. Mabilis niyang kinuha ang kanyang bag at naghandang magmadali.Nang makita ito ni Mary, mabilis niya itong pinigilan. "Anong ginagawa mo? Hindi ka pa nakakain ng agahan! Umupo ka at mag-agahan ka! "Isinuot ni Arianne ang kanyang sapatos habang nakatingin sa labas. "Nauubusan na ako ng oras. Umalis na ba si Mark? Busy ako ngayon. May kakainin ako mamaya."Napatawa si Maria sa kanya. "Hindi pa siya umalis. Sinabi niya na bubuksan niya muna ang aircon sa kotse. Kung hindi, mararamdaman mo ang init kapag sumakay ka sa kotse mamaya. Natatakot siya na baka hindi ka maging komportable. Huwag kang mag alala. Kumain ka na lang ng agahan mo. Wala si Brian ngayon. Si Sir ay napakabait sayo nga