Sandaling natahimik si Shelly, halata ang pagkalito nang sumagot. “Paanong big deal iyon? Handa pa akong ialay ang aking buhay kung kailangan ko…”

Napansin ni Arianne na medyo kakaiba ang kanyang mga salita. Naisip niya na ang nararamdaman ni Shelly para kay Mark ay higit pa sa isang tiyahin na hindi nakikipag-ugnayan sa kanyang pamangkin sa loob ng maraming taon. Normal lang sa isang senior na magpakita ng pagmamahal at pag-aalaga sa mga juniors, pero kakaiba talaga para sa kanya na magpakita ng ganoong karaming nararamdaman para kay Mark. Para bang tinuring niya si Mark bilang sarili niyang dugo at laman.

May mga hinala si Arianne ngunit hindi na niya pinag-isipan pa ang mga iyon, dahil wala siyang posisyon na maging ligaw sa kanyang imahinasyon.

Kinabukasan, bumalik si Mark sa ospital para bisitahin. Gayunpaman, naawa si Shelly sa kanya at hiniling na umalis siya sa ward pagkaraan ng ilang sandali. Nanatili si Arianne sa ospital para samahan si Shelly buong gabi. Maaaring nakara