Hindi man lang nagalit si Arianne. Ito ay isang hindi pagkakaunawaan, at nangangailangan ito ng mahabang paliwanag.

Siya ay parang nanghihina nang kinaladkad niya ang isang upuan at umupo. "Sa buong paggalang, Tita Shelly, sa palagay ko ay nagkakamali ka," sabi niya. "Tama ka. Ang tatay ko ay isang inosenteng biktima na hindi dapat namatay sa nangyaring trahedya. Pero ang sakit na dulot ng pangyayaring iyon ay mas mabigat para sa damdamin ni Mark kaysa sa akin, at mali para sa akin na akusahan siya bilang isang kriminal at maghiganti sa kanya. At saka, tinatawag ko siyang 'Mark' dahil ito ang kinasanayan ko! Hindi ibig sabihin nito na hindi ko siya mahal.

"Sa totoo lang, hindi mo dapat ginagawa ito ng walang basehan at paranoid na mga akusasyon. Ilang taon ko na siyang kasama, Tita Shelly. Nalampasan na ni Smore ang kanyang second birthday. Kung ang intensyon ko noon ay patayin siya, marami na akong pagkakataon para gawin ‘yon. Jusko, magkasama kami kada gabi. Anong pumipigil sa akin