Sa wakas ay nagpakita ng mga palatandaan ng emosyon si Mark. Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa baso ng alak at ibinagsak ito sa lupa, na nagkapira-piraso. “Tumigil ka sa pagsasalita!”

Bahagyang natakot si Arianne sa side niyang ito. Gayunpaman, nanatili siya sa kanyang lugar at ibinigay ang paghingi ng tawad na dati niyang inihanda. “I'm sorry... Kasalanan ko this time. Dapat ay pinagkatiwalaan kita at pinag-usapan muna ito. Tama si Mary, mag-asawa kami. Hindi ko dapat gawin ang lahat sa sarili ko. Dapat ko ring isaalang-alang ang iyong nararamdaman."

Tumayo si Mark at naglakad papunta sa kanya, inabot at hinawakan ang baba niya. “Bakit parang pinaghirapan ang paghingi mo ng tawad, Arianne? Iniisip mo siguro na ang mga bagay sa pagitan natin ay magiging masama para kay Smore. Hindi mo kailangang humingi ng tawad para sa kapakanan ni Smore, o ang katotohanang wala ako sa likod ng pagkamatay ng iyong ama. Ang pagsuko at paghingi ng tawad ay hindi mo istilo. Knowing you, mukhang napip