Slap!

Malakas ang pagtama ng malambot na latigo ni Karen sa katawan ni Zhu Bajie.

Gawa sa napakatibay na materyales ang malambot na latigo ni Karen. Halos agarang lumabas sa mga sugat ni Zhu Bajie ang dugo at tila napinturahan ng kulay pula ang kaniyang suot ng damit.

Ngunit mukhang wala itong naramdamang sakit. Nakangiti niyang tiningnan si Karen. “Nakababatang kapatid, hindi ka pa ba kumakain? Mukhang wala kang enerhiya.”

Pagtapos ay tinignan niya ang babae mula ulo hanggang paa. Nagannasa ito at hindi niya nakalimutang hangaan ang isang magandang babae kahit sa harap ng kamatayan.

Namula ang mukha ni Karen, nagmura ito. “Ipagpatuloy mo ang pagtitig at dudukutin ko ang mga mata mo.”

Labis na hindi maganda ang hitsura ng nakaupo sa malapit na si Zhang Jue. ‘Hindi talaga alam ni Zhu Bajie kung anong nakabubuti para sa kaniya.’

Gustong patayin ni Zhang Jue si Zhu Bajie pero kailangan niyang magpigil nang maisip niya ang higantengd ragon na nagpakita kahapon. Kinuha nito si Darryl