Si DOnoghue ay isang gifted na cultivator. Mga ilang araw lang ang nakakalipas, nagawa niyang mapaamo ang isang giant shark, at habang nag-aadapt siya sa dagat, natutunan niya na pigilan ang hininga niya sa ilalim ng dagat ng ilang oras.Sa ilalim ng mga ganitong circumstances, si Donoghue ay pumupunta sa ilalim ng dagat kasama ang giant shark sa tuwing magpapahinga siya. Sa kasamaang palad, dahil sa rason na ito, si Ambrose, na pinapamunuan ang Blood Shark pirates, ay hindi mahanap si Donoghue.Si Donoghue ay napadaan sa maelstrom kahapon at nadiskubre ang Coral Island. Gusto niyang tumira sa island na ito at gawing hari ang sarili niya, pero hindi nagpadalos-dalos si Donoghue. Sa halip, nagdive siya sa ilalim ng dagat at nagpahinga sa bibig ng isang giant shark.Nagpahinga siya ng higit sa sampung oras, at pagkagising niya, napadaan sila ambrose at Heather sa tabi niya.Oh…Nagulat at nagalit si Ambrose. Inaamin niya na si Donoghue ang pinakaworst na kaaway ng tatay niya. Naga
Kumulo ang dugo ni Ambrose sa galit. Nagulat siya na papalapit ulit sa kanya si Donoghue, at instinctively na gusto niya umatras. Pero, kinalimutan na niya ang idea na ito nung naalala niya na nasa tabi niya si Heather.‘Patayin mo muna ako, come on.’ Ito ang unang beses na naglaban ang dalawa sa ilalim ng dagat. Wala silang experience at hindi nila malalabas ang buong internal energy nila dahil sa environment at water pressure. Pero, kahit inexperience sila, hindi nito napigilan sila sa paggawa ng malalakas na current sa paligid nila habang naglalaban. Nakakatakot ito dahil parang may bagyong namumuo sa ilalim ng dagat.Sobrang nag-aalalaa si Heather nung nakita niya na sinusubukan ni Donoghue na atakihin si Ambrose.Pagkatapos, nakapagdesisyon na si Heather at lumangoy ito para tulungan si Ambrose. Nung ilang dosenang metro na ang layo, itinaas niya ang kaliwa niyang kamay at kinuha ang maganda niyang blue longbow na puno ng pearls.Ang longbow ni Heather ay tinatawag na Ocea
“Nakuha ko na ang treasure!”“Mabuti! Pero bakit ang tagal mo? Sobrang nag-alala kami.”“Ang laking stone chest ito!”Maraming tao ang nagcomment habang curious na nakatingin sa stone chest.Si Eira ay observant. Napansin niya ang namumutlang mukha ni Ambrose, kaya tinanong niya, “Kuya, anong nangyari?”Nang biglang, humarap sila Hacken at ang iba. Nagfocus sila kay Ambrose.Huminga ng malalim si Ambrose at sinabi, “Nakita namin si Donoghue, ang lokong yun,” Pagkatapos, kinwento niya ang nangyari in detail.‘Ano?’ Nagulat si Eira nung narinig ito.“Masyadong tuso si Donoghue. Kaya ba nagtatago siya sa ilalim ng dagat? Gumamit pa siya ng giant shark para itago ang kinaroroonan niya. Magkakagulo kapag hinayaan natin siyang mabuhay.”Si Watson, na nasa tabi niya, ay nagsalubong ang kilay. Kakaiba ang ningning ng mga mata nito. Hindi nagsabi ng kahit na ano si Watson. Tahimik lang itong nakatayo sa gilid.Nang biglang, inasar ni Eira si Heather. “Wow, nagawa mong talunin si
Sila Ambrose, Eira at Heather ay nakatayo sa bow ng ship. Kalmado ang mga expression nila, pero may trace ng pag-aalala sa mga kilay nila.Sa likod nila, ang mga Blood Sherlock Four Sister, Watson at iba pa ay tahimik na nakatayo.“Kuya, ano sa tingin mo ang nangyayari ngayon sa NIne Mainland?” Curious na tanong ni Eira.Umiling si Ambrose, “Sinong nakakaalam? Pero hula ko ay hindi maganda ito. Sa huli kasi, sinasakop ng North Moana Army ang mga continents bago nito. Kaya marami sa kanila ang naghihirap.”Tumingin si Ambrose sa stone chest, at nakasimangot niyang sinabi, “hindi ko alam kung anong meron sa loob nito, pero dapat ay maprotektahan natin ito ng maigi at hindi dapat tayo magkamali.”Seryosong tumango sila Eira at Heather.“Young Master Darby!”Nang biglang. Nakangiting humakbang si Watson; sincere at magalang niyang iminungkahi, “Dapat ay gumalaw na ang lahat ngayong nagkakagulo sa Nine Mainland. Kaya bakit hindi ako ang magbantay sa stone chest? Ipinapangako ko, haba
Sa may paanan ng Chaotic Mountain Range.Puno ng dugo ang battlefield na dose-dosenang kilometro ang laki. Ang mga sundalo mula sa Nine Mainland ay nagtutumbahan sa duguang lupa pagkatapos ng sunod-sunod na atake mula sa Raksasa Army!Ang dalawang sides ay nasa isang stiff battle sa loob ng dalawang araw at gabi.Nung nandito, si Yang Jian, assured ang ang lahat mula sa Nine Mainland na kaya nitong patayin ang Gigantic Monster sa isang atake. Pero, dalawang araw ang nakakalipas, si Yang Jian at Raksasa tribe ay naglaban bago pa mangyari ito. Sa kasamaang palad nga lang, wala pa ring balita tungkol sila.Dahil wala si Yang Jian, walang makacontrol sa mga naglalakihang monsters. Sunos-sunod ang pagpatay nito sa battlefield.Ang bilang ng mga namamatay sa Nine Mainland ay patuloy na tumataas. Sa loob ng dalawang araw at gabi, higit sa 100,000 na ang namamatay. Sobrang nakakapanlumo nito. Pero, sinubukan pa rin ng mga sundalo mula sa Nine Mainland ang makakaya nila kahit na mas mala
Napakagat labi si Shentel habang nakatingin kay Darryl na nasa mid-air. Pagkatapos, mahina niyang sinabi, “Siya ay si Darryl. Kinwento ko na siya sayo. Siya ang Emperor ng Westrington at Sect Master ng Elysium Gate—ang hero ng Nine Mainland!”‘Darryl?’Nagulat si Alaric at walang masabi nung narinig niya ang pangalan nito.Nung tinanong ni Alaric si Shentel tungkol sa sitwasyon ng Nine Mainland, binanggit ni Shentel ang pangalan na Darryl ng maraming beses. Sinabi ni Shentel kay Alaric na dapat pagtuunan nila ng pansin sila Yang Jian at Darryl kung sasakupin nila ang nine continents.. Ang dalawang taong ito ang pinakamalakas.Tumingin si Alaric kay Darryl at sinabi ng buong puso. ‘Siya pala si Darry, hindi na nakakapagtaka na malakas siya.’“Anong pangalan mo?” Sumigaw si Amastan kay Darryl habang proud na nakatayo sa battlefield.“Darryl!” Cold na sagot ni Darryl.“Darryl? Okay.” Stern ang mukha ni Amastan habang nakatingin kay Darryl. Pagkatapos, itinaas niya ang kamay niya at
“Darryl!”Lumapit si Dax kay Darryl at eager na sumigaw, “Habulin natin sila.”Nababalot si Dax ng dugo. Pagod siya dahil sa sunod-sunod na araw na pakikipaglaban, pero dahil sa pagdating ni Darryl, bumaliktad ang sitwasyon. Kaya puno ngayon si Dax ng fighting spirit.Si Dax ay may straightforward na personality. Ang tanging gusto niya lang ay talunin ang Raksasa Tribe at ipaghiganti ang mga namatay nilang kasama.“Dax, huwag kang impulsive.” Umiling si Darryl.‘Ano?’Nagulat si Dax at biglang nag-aala. “Hindi ba’t magandang opportunity ito. Kaya bakit hindi?”Humakbang paforward si Chester, mukhang walang pag-asa na ang pagod nitong mukha. Bitter siyang ngumiti kay Dax, “Dax, huwag kang padalos-dalos. Makinig tayo kay Darryl. Pagod na ang lahat kaya huwag nating habulin ang mga kalaban ng walang plano. Kailangan ay maintindihan mo ito.”Kalmado at metikuloso si Chester sa pag-aanalyse ng sitwasyon Walang hesitation siyang tumayo sa tabi ni Darryl.“Pero—” pinigilan ni Dax ang
‘Sa susunod na makita ko siya, tuturuan ko siya ng leksyon.’…Sa may dagat.Pinamunuan ni Ambrose ang Blood Shark Pirates na may libong sailboats. Mabilis silang naglayag sa loob ng isang araw at gabi. Maswerte na nga sila na maganda ang klima at smooth ang dagat.Kinagabihan, pumaso sila Ambrose at mga pirates sa cabins nila para magpahinga. Ang lahat ay pagon na pagkatapos nila maglayag ng halos dalawang araw.Pero, maingat si Eira, nakapag-isip na siya ng advance. Iminungkahi niya kay Ambrose na hatiin ang pirates sa tatlong shifts, isa para ilayag ang ship, isa para bantayan ang paligid, at isa para magpahinga. Ang tatlong shifts na ito ay magpapalitan para magduty. Si Watson ay nakatayo sa deck habang pinapanuod ang dagat.Pagsapit ng gabi at umikot na ang shift, si Watson, bilang yielder, ay kasamang magduduty ng mga pirates. Maraming makakapangyarihang pirates kasama niya at ang lakas nila ay pumapangalawa sa Blood Sherlock four Sisters.Mukhang pinapanuod ni Watson