Noon ay nagdulot ng kaguluhan si Donoghue sa pamilya carter at pinatay nito ang maraming alagad ng panilyang iyon. Hindi malilimutan ni Zoran ang pag-aaway ng dalawang panig.

Walang pakialam si Donoghue sa inis sa kaniya ni Zoran.

“Bilis! Palabasin sila!” Dali-daling nag-utos si Florian.

Matapos niya iyong sabihin ay ilang guwardiya ang lumapit sa selya at dinala nito sina Zoran at Susan.

“Punong Ministro.” May halong pambobola ang tingin ni Florian kay Donoghue. “Nais niyo po bang ihatid sila kung saan ka nagpapahinga? Maaari ko itong ipag-utos sa royal army at ihatid kayo bukas sa Westrington.”

“Hindi na iyon kailangan!”

Bahagyang ngumiti si Donoghue at nagsalita “Dito ko na sila tatanungin. Oo nga pala, nangako ang kamahalan na ibibigay niya sa akin ang dalawang taong iyon. Kung ganoon ay makokontrol ko ang kanilang buhay at kamatayan. Maaaring ko silang kuwestyunin dito, hindi ba?”

“Tama! Tama!” paulit-ulit na tumango si Florian at gumilid ito.

Bahagyang natawa si Dono