“Mamaya na tayo magusap, umalis na muna tayo,” Mahinhing sinabi ni Celeste.

Habang nagsasalita, ginamit nito ang kaniyang internal energy para sirain ang kadena. At pagkatapos ay agad niyang kinuha si Lord Kenny at lumipad nang mataas sa ere.

Nagalit nang husto at nagalala ang berdugo habang malakas na sumisigaw ng, “Pigilan ninyo sila. Pigilan niyo sila ngayundin!”

Agad na sumugod paabante ang ibang mga royal guard nang marinig nila ito, pero paano nila magagawang habulin si Celeste gamit ang mahihina nilang mga lakas? Sa loob ng isang iglap ay agad itong nawala kasama ni Lord Kenny sa kalangitan.

Natigilan ang lahat sa kanilang nakita.

“Isa ba siyang diyosa?”

“Ang suwerte talaga ni Lord Kenny para iligtas ng napakagandang babae na iyon!”

“Sigurado ako na handang mamatay ang lahat para rito.”

Samantala, dinala ni Celeste si Lord Kenny sa tuktok ng isang bundok na nasa hilagang bahagi ng Royal City. Huminto na ang ulan pero masyado pa ring malakas ng hilagang hangin na umiihip