"Moonlit Flowers on Cliffside's Edge..." bulong ni James sa sarili.

Ang painting na iyon ang pinakamahalagang pamana ng kanyang pamilya.

Bago namatay ang kanyang lolo, sinabi niya kay James na pwedeng mawala ang kanilang pamilya, ngunit hindi lang ang painting na iyon ang pwedeng mawawala sa kanila.

Nanatili iyon sa isip ni James, kahit makalipas ang sampung taon.

"Humanda ka. Kikilos tayo mamayang gabi."

"Sige." Tumango si Henry.

"Sige, umalis ka na. Paalis na sa trabaho ang asawa ko. Ayaw niya akong makisama sa mga sinungaling at masamang tao at halata naman sa itsura mo na hindi ka mabuting tao. Kung makita ka ng asawa ko, mapapagalitan nanaman ako."

Bumagsak ang ekspresyon ni Henry.

Medyo maitim lang ang balat niya. Paano siya nagiging masamang tao? Paano nito nagawa siyang masamang tao?

"Huwag kang tumayo lang diyan, alis na." Sumipa si James papunta sa kanya.

Tumalikod si Henry at umalis.

Napatingin si James sa oras. Natapos na ang oras ng trabaho ni Thea. Maya maya lang ay lalabas na iyon.

Itinulak niya ang kanyang electric na motor at pumunta sa Eternality Group ng mga Callahan. Pero bago pa man siya makalapit sa entrance, may nakita siyang babae na naglalakad palabas ng building.

Siya ay may tangkad na 5’10, nakasuot ng pormal na business attire na binubuo ng isang puting button-down shirt, isang itim na pencil skirt at pulang takong.

Ang kanyang kulay chestnut na kulot na buhok ay iwas sa kanyang mukha at ang paraan ng kanyang paglalakad na may hawak na briefcase ay nagpapakita ng malakas na kumpiyansa sa sarili niya.

"Thea!"

Isang lalaki ang lumapit sa kanya sa mga sandaling iyon, may hawak na isang bouquet ng bulaklak. "Para sayo, Thea. Libre ka ba ngayong gabi? Nagbook ako ng private room sa The Drunken Fairy ngayong gabi. Gusto sana kitang dalhin doon para maghapunan."

Ang lalaking ito ay si Brandon Frasier, ng mga Frasier, isa sa The Great Four sa Cansington.

Mula nang makuha ni Thea ang listahan ng order ng Celestial Group at ang kanyang maayos na pakikipagkaibigan kay Alex Yates, ang chairman ng Celestial Group, ay nalantad, ang kasikatan ng Callahan ay lumaki nang husto. Kaya naman si Thea din ay naging pinakamagandang babae sa Cansington.

Mataas din ang kakayahan niya bilang chairwoman ng Eternality. Nagawa niyang ayusin ang kumpanya sa loob lamang ng kalahating buwan.

Salamat sa kanyang lumalagong kasikatan, siya ay kinoronahan bilang pinakamagagandang chairwoman ng Cansington.

Kahit na may asawa na siya, halos hindi kilala si James. Ang mga tagapagmana ng mayayamang pamilya ay hindi pinansin ang kanyang existence at patuloy na hinahabol si Thea sa pag-asang sa huli ay mapagtagumpayan siya.

Sa sandaling iyon, nakita ni Thea si James at ang kanyang electric na motor. Pinakita niya ang kanyang magandang ngiti, hindi pinapansin si Brandon habang papunta sa kanya. Hinalikan niya si James, saka masuyong niyakap ang braso nito.

"Honey, sinabi sa akin ng taong iyon na nag-book siya ng isang private room sa The Drunken Fairy at gusto niya akong maghapunan kasama siya. Hindi pa ako nakakapunta sa The Drunken Fairy dati."

“Inimbitahan ka niya. Dapat kang pumunta. Isama mo rin ako, kung okay lang sa kanya. Hindi pa rin ako nakapunta doon.”

Umasim ang ekspresyon ni Brandon sa eksena. Naglakad siya papunta sa kanila. “James Caden? Ako si Brandon Frasier,” malamig niyang sinabi at nag abot ng card. "Babayaran kita ng limang daang libong dolyar para iwan si Thea!"

"Tatanggapin ko ba, darling?"

“Ikaw ang bahala,” sabi ni Thea, may ngiti ng tuwa na naglalaro sa kanyang mga labi. “Sa tingin ko, dapat. Magagawa mong makakuha ng lamesa sa The Drunken Fairy gamit ang ganito kalaking pera."

"Kukunin ko, kung gayon."

Isang ngiti ang ibinigay ni James kay Brandon habang tinatanggap ang card. "Kung gayon, ano ang pin number?"

Itinaas ni Brandon ang kanyang ilong kay James. “Anim na zero. Kunin mo ang pera at lumayas. Simula ngayon, wala ng kaugnayan si Thea sayo."

"Oo, aayusin natin ang divorce natin ngayon na." Tumango si James. "Sumakay ka na, darling."

Umupo si Thea sa likurang upuan ng motor at ipinulupot ang kanyang mga braso sa bewang ni James. Pagkatapos ay umalis sila sa ilalim ng nalilitong tingin ni Brandon.

Ilang minutong sila tinitigan ni Brandon bago napagtantong naloko siya. Inihagis niya sa lupa ang bouquet ng bulaklak na hawak niya, nakatitig kay James, na ngayon ay nasa malayo na. "Ikaw-! Hindi pa ito tapos!" galit na sigaw nito sa kanya.

Hinatid ni James si Thea pauwi gamit ang motor. Pagdating sa bahay, umupo si Thea sa couch at inilahad ang kamay, ngumisi kay James.

"Ano?" Sabi ni James sabay hawak sa bulsa. “Ako ang binigyan ni Brandon ng divorce fee. Ito ay aking sariling pera.”

“Divorce mo mukha mo. Bigay mo!" Ngumuso si Thea, saka tumayo, “Binabayaran ko yung pagkain mo, inumin mo, amenities mo, damit mo. Saan mo kailangan ang pera? Mag-iipon ako ng pera kapag nagkaanak na tayo. Mahal iyon, alam mo ba?"

Walang ganang ibinigay ni James ang card ni Brandon. “Ngunit ito ay patuloy na nangyayari, mahal ko. Kung pagsasamahin ang lahat ng perang ibinigay sa akin ng lahat para makipaghiwalay sa iyo sa sampung araw na ito, magkakaroon na ng higit sa dalawang milyon sa ngayon. Akin ang pera na iyan…”

"Anong pera?"

Mula sa pinto ang boses.

“W-wala,” nagmamadaling sabi ni Thea habang tinatago ang card.

Lumapit si Gladys sa kanila. “Kelan pa kayo natutong magsinungaling sa akin, bata ka? Narinig ko lahat! Divorce fee, dalawang milyon... ibigay mo sa akin!”

"Mom, wala lang iyon!" protesta ni Thea.

Tumango si James. "Mhm, wala lang."

Tinitigan siya ni Gladys. "Anak ko ang kinakausap ko. Hindi ka kasali dito! Tingnan mo ang oras! Hindi ba dapat gumagawa ka ng hapunan? Sige na!"

"Okay."

Dumiretso si James sa kusina at nagsimulang magluto.

Makalipas ang tatlumpung minuto, nakahanda na ang pagkain. Umupo silang lahat para maghapunan.

Hinila ni James si Thea papasok sa kwarto nila ng matapos silang kumain. "Hindi mo talaga sinabi sa kanya, yung ano, darling?"

Tinignan siya ni Thea. "Kasalanan mo ang lahat, ang lakas mong magsalita. Kinuha ni Mom ang lahat ng pera! Sinabi na ito ay kabayaran para sa pagpapalaki sa akin sa lahat ng mga taon na ito, dahil mayroon na akong trabaho."

"Ano?" Nanlaki ang mata sa kanya si James. "Ibinigay mo sa kanya ang lahat?"

Kulang nga siya sa pera kamakailan.

Siya ay walang trabaho mula nang sumali sa mga Callahan, at ngayon ay ganap na siyang sira. Maging ang kanyang mga sigarilyo ay nakuha kay Henry.

"Oo, kailangan ko," walang magawang sinabi ni Thea. "Ang daang libo mula kay Astor, dalawang daan at limampung libo mula kay Bertrand, tatlong daang libo mula sa Oswald, at limang daang libo mula kay Frasier... Kinuha silang lahat ni Mom."

Napabuntong-hininga si James. "Sana dumating ang isa pang mayamang lalaki at mag-alok muli sa akin ng ilang daang libong dolyar para makipaghiwalay sa iyo. Padalhan mo ako ng pera, darling. Wala akong pera kahit pambili ng sigarilyo ngayon."

"Hindi ako naniniwala sayo. May nakita akong black card sa bulsa mo nung isang araw habang naglalaba. Huwag mo sabihin sakin na walang laman iyon. Akin na, itatago ko ito para sayo."

Inunat ni Thea ang kanyang kamay, naghihintay sa card ni James.

Inilabas ito ni James. Isa itong matte na black card na may glossy black dragon sa ibabaw nito. Walang card number.

Sinulyapan lang ito ni Thea habang abala siya sa paglalaba, pero ngayong nakatingin na siya ay naguguluhan na siya. "Anong klaseng card ito? Bakit walang mga numero?"

"Well..." pag-aalinlangan ni James. "Ang card na ito ay naka-link sa bawat pangunahing bangko, kaya maaari ko itong gamitin kahit saan. Isa pa, mayroon itong ID chip sa loob nito, kaya hindi na kailangan ng mga numero. Ikadalawampu't isang siglo na, kung titignan mo."

Ibinulsa ni Thea ang card, kalahating kumbinsido. "Ano ang pin number at magkano ang laman?"

"Walong walo ang pin number. Kung magkano ang nasa loob... hindi marami."

"Walo mo mukha mo," sagot ni Thea. "Hindi walong numero ang haba ng mga pin!"

“Pasensya, anim na walo," sabi ni James na may nakakatakot na ngiti.

Ang card na iyon ay hindi nangangailangan ng pin. Anumang numero ay gagana.

Ang itim na dragon card na iyon ay tanging nagiisa lang. Nagsilbi itong patunay ng kanyang pagkakakilanlan at kapangyarihan. Kung tungkol sa pera na nilalaman nito, talagang hindi niya alam ang halaga, dahil hindi niya ito ginamit kailanman.

Gayunpaman, dahil ang card na ito ay resulta ng kanyang sampung taong paglilingkod at karangalan, malamang na may malaking halaga sa loob. Kaya lang... ngayong umakyat na siya ng napakataas, walang halaga ang pera sa kanya, kaya wala siyang pakialam sa card.

Maaari itong hawakan ni Thea. Kung wala siya, walang James at walang card. Si Thea ang nagbigay sa kanya ng lahat ng meron siya.