Inilabas ni Elliot ang braso niya sa bintana ng sasakyan.Nakaipit sa mga daliri niya ay pakete ng tissue.Nagulat si Avery. Aayaw na sana siya pero tinanggap niya ito.“Salamat.”Ang init ng palad nito ay nasa tissues pa rin.Kaagad namang iniiwas ni Elliot ang tingin niya mula sa mukha nito at isinara ang bintana tsaka umalis.Ten ng umaga sa Tate industries, at ang lahat ng employess niya ay nagtatrabaho sa mga stations nila.Isang buwan na rin simula nung nagpasweldo ang company. Pero, ang Tate Industries ay isa ng matagal na player sa industry. Kahit na maraming negative na balita ang umiikot sa internet, ayaw itong isuko ng mga employees nila hanggang sa huling pagkakataon. Kung hindi niya alam ang tungkol sa maraming utang ng company, hindi niya iisipin na ilusyon lang ang kalmadong atmosphere sa harap niya.Pumasok siya sa meeting room kasama ang vice president ng company, si Shaun Loclyn.Straight to the point ang lawyer nung nakita niya si Avery at sinabi, “Sorry f

Nine ng gabi.Tumutunog ang mga tuyong dahon sa lupa dahil sa hangin ng fall.Lumabas si Avery sa taxi at biglang napangiwi sa lamig.Hawak ang kanyang purse, kaagad siyang pumunta sa pinto ng Foster mansion.Sa kadiliman ng gabi, nakasuot siya ng strappy red dress na sexy at enchanting.Pagkaalis niya sa bahay nung umaga, naka t-shirt at casual pants lang siya.Kapag naiisip niya na nagsuot si Avery ng ganun para mag-entertain ng ibang lalaki ay mas napakuyom ng kamao si Elliot.Napansin ni Avery na nakaupo si Elliot sa living room na sofa nung nagpapalit siya ng sapatos niya.Nakasuot ito ng black na shirt, kaya mas nagmukha itong malungkot at cold.Wala pa ring emotion ito, kaya naman hindi na niya ito masyado tiningnan.Pagkapalit niya ng sapatos, nag-alinlangan siya. Hindi niya alam kung babatiin niya ba ito o hindi.Hindi siya nito binigyan ng tissues nitong umaga.Hindi komportable na naglakad si Avery papuntang living room at tumingin kay Elliot.Ang atmosphere ay

Sa banyo ng master bedroom, maingat na pinapatuyo ng nurse ang katawan ni Elliot gamit ang dry na towel.Mahina pa rin ang mga legs nito at nakakatayo lang ito kapag may kumakapit sa kanya, kaya kailangan niya ng tulong ng nurse.Ang nurse na ito ang nag-aalaga sa kanya simula nung maaksidente siya.Siya ay isang middle-aged na lalaki na metikuloso at maingat sa trabaho.“May pasa ka sa hita mo, Mr. Foster,” sabi ng nurse habang isinusuot ang bathrobe ni Elliot at tinulungan siya makalabas ng banyo. “Kukuha ako ng ointment para sayo.”Nakaupo si Elliot sa kama at tiningnan niya ang pasa.Hindi naman sa wala siyang feelings sa legs niya, pero nung kinurot siya ni Avery, nagpigil siya at nagkunwari na walang naramdaman.Sa kung anumang rasin, naaalala niya pa rin ang umiiyak na mukha ni Avery.Tsaka, ang kakaibang amoy ng katawan niyo ay naiisip niya pa rin.Kailanman ay hindi nakaramdam si Elliot ng ganito sa isang babae buong buhay niya.Ni wala man lang isang babae ang kayan

Sa mata ni Avery, ang mukha ni Elliot ay naging demonyo.“Bakit?” Bitter na tanong niya. “Kahit na ayaw mong magkaanak, hindi mo naman kailangan magsabi ng masasamang words!”Cold ang mga mata ni Elliot habang sinasabi, “Paano kapag sinubukan mo kasi di ko kinlaro ang sarili ko?”Huminga ng malalim si Avery at umiwas ng tingin.Natatakot siya.Nacurious si Elliot sa reaction niyo.Ngumiti siya habang nang-aasar, “Hindi mo naman iniisip na ipagbubuntis mo ang anak ko, hindi ba?”Sinamaan siya ng tingin ni Avery.“I suggest na seryosohin mo ang warning ko. Kilala mo naman ako. Mas malala ang actions ko kaysa sa words ko. Huwag mo akong subukan kung gusto mo mabuhay,” sabi ni Elliot at pagkatapos, tumingin sa labas.Napakuyom ng kamao si Avery at sinabi, “Huwag kang mag-alala, kailanman ay hindi kita bibigyan ng anak. Alam mo namang kinamumuhian kita. Ang pinakamabilis ngayon gawin ay divorce!”Hindi lang sa kanya ang baby.Kapag nanganak siya, gagawin niya ito para sa sarili n

Ang calcium supplements na para sa buntis ay katulad din sa mga pangmatanda at mga kulang sa mga taong kulang sa calcium, kaya malinaw na nakalagay ang “calcium tablets” sa bite.“Kailangan mo pa ba sabihin sa iba kung anong klaseng gamot ang iniinom mo?” Tanong ni Avery.Namumula ang mga pisngi niya pero stable ang tono niya.Kaagad siyang umalis pagkasabi niyo.Inilagay niya ito sa drawer at pagkatapos, naligo.Hindi na pwedeng ganito. Malalantad ang lahat kapag hindi pa siya umalis kaagad.Ang lahat ng checkup reports niya ay nasa kwarto niya. Malalaman ni Elliot ang lahat kapag chineck nito ang room niya.Syempre, sabi ng konsensya niya, medyo extreme si Elliot pero hindi ito baliw para icheck ang room niya.Maliban pa dito, kung hindi niya binanggit ito, wala siyang alam na paraan para makipaghiwalay dito.Tinanggap kasi ng pamilya niya ang malaking betrothal fees mula sa Foster family.Si Avery ay nakaupo sa dulo ng kama habang gulong-gulo ang isip niya hanggang sa naka

“Sino ang nagsabi sayo na may iba pang gusto si Elliot? Saan mo nakuha ang impormasyon na yun? Alam mo ba ang pangalan niya?”Hindi mapalagay si Chelsea kahit na sigurado siya na walang ibang babae si Elliot maliban sa kanya.Umiling si Avery at sinabi, “Opinyon ko lang ang sinabi ko… hindi ko ganun kakilala si Elliot katulad ng sayo.”Nag-iba ng stance si Avery pagkatapos niya kumalma.Narealize niya na hindi simple ang mga bagay at ayaw niyang madamay.Gusto niya lang ipinganak ang babies niya at mamuhay ng average.“Tinakot mo ako! Akala ko ay may nakita kang kasama siya na babae!”Kumalma si Chelsea pagkarinig dito.“Si Elliot ay hindi katulad ng iniisip mo. Hate niya ang mga babae at kids.”“Alam mo ba kung bakit ayaw niya ng mga bata?” Casual na tanong ni Avery.“To be honest, wala akong idea. Ayoko rin naman malaman. Kung ayaw niya sa mga ito, ayaw ko rin,” sabi ni Chelsea at pagkatapos, nagsalubong ang mga kulay niya at sinabi niya sa sarili niya, “Mabait siya sakin.”

Ang kotseng ito ay sobrang bilis na lumagpas kay Avery.Tumingala siya at nakita niya ang blurry na tail lights ng Rolls-Royce sa dilim.Kotse ba yun ni Elliot?Pinunasan niya ang mukha niya, kinalma ang sarili, at naglakad papunta sa bahay.Nakita niya ang kotse na nakaparada pagdating niya.Naghintay siya sa labas para pagkapasok niya, nasa kwarto si Elliot.Ang hapdi ng mata niya. Nakatingin diga sa mga stars na sa langit.Ang gandang spring night ito.Bago pa niya mapansin ito, isang oras na pala siyang nakatayo.Dinala na ng driver ang kotse sa garahe.Nakabukas pa rin ang mga ilaw sa living room , pero walang tao.Normal na ang pakiramdam ni Avery, kaya naman mabagal siyang pumasok sa bahay. Sa veranda sa second floor, si Elliot ay nakabihis ng grey na robe, at nakaupo sa wheelchair. Paubos na ang wine niya.Pinanuod niya si Avery na nakatayo sa labas ng isang buong oras.Hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isip nito. Kung bakit nakatayo ito ng isang oras sa

Cold na tumingin si Elliot kay Avery.“Okay,” sabi nito. Umupo siya sa couch sa kabila nito.May laptop sa may coffee table.Ang screen ay nakaharap sa kanya at isa itong surveillance footage.May kama sa footage, at sila ni Elliot ang nandoon.Kumulo ang dugo ni Avery pagkakita dito.Napatayo siya, tinuro ang laptop at sumigaw, “Manyak ka ba?! Bakit ka nag-install ng camera sa kwarto ko?”Nainis siya.Gusto niya makalimutan ang tatlong buwan na nasa iisang kama sila.Si Elliot ay isang lantang gulat sa loob ng tatlong buwan na yun, kaya hindi niya ito nakita bilang lalaki.Kahit na sophisticated ito tingnan sa public, hindi ito elegante sa kwarto.Ito ang rason kung bakit hindi niya matanggap na nakasurveillance pala siya sa loob ng tatlong buwan!Walang nagsabi sa kanya na may mga camera sa kwarto nila.Ang nanginginig na katawan ni Avery ay medyo nagpakalma kay Elliot.“Bakit mo inassume na ako ang naglagay ng mga cameras?”Nalaman niya na ang naglagay ng mga cameras

Linggo na, at hindi bumangon si Avery sa kama hanggang sa ika-sampu at tatlumpu ng umaga.Ito ang unang pagkakataon na nakatulog siya sa bahay ni Elliot.Noong lumabas siya sa kwarto, isang grupo ng mga lalaki ang tumingin sa kanya.Si Avery ay nakasuot ng mahabang pantulog na may magulong buhok hanggang sa kanyang balikat, napapagitnaan ang kanyang malinis na mukha.Hindi niya inaasahan na may mga bisita si Elliot sa araw na iyon.Si Elliot at ang kanyang mga bisita ay napatitig sa kanya na tila ba hindi nila inaasahan ang pagsulpot niya.Biglang may sumagi sa isip ni Avery.Napagtanto niya na nasa nakakahiyang sitwayson siya ngayon, umikot siya at bumalik sa kanyang kwarto.Biglang naglakad si Mrs. Cooper at pumunta sa hapagkainan.“Gutom ka na siguro, Madam. Mahimbing ang iyong tulog noong pumunta ako sa kwarto mo kanina, kung kaya hindi na kita ginising.”“Yung mga taong iyon… Sino sila?” tanong ni Avery.“Kaibigan sila ni Master Elliot. Pumunta sila para bisitahin siya.

Naramdaman ni Avery na tila ba may sumakal sa kanya.Nakaramdam siya ng hirap sa paghinga na para bang umiikot ang mundo sa kanya.Paano naging si Elliot si Mr. Z?!Binigyan siya ni Mr. Z ng walong daang libong dolyares at gusto niyang mamuhunan sa Tate Industries. Paano ito nagagawa ni Elliot?Ngunit, kung hindi siya si Mr. Z, anong ginagawa niya doon?Nalilito ang kanyang isipan habang nakatingin sa lalaking nasa harapan niya. Ang kanyang wheelchair, itim na damit at ang maputla niyang balat ay nagsasabi na ang lalaki sa kanyang harapan ay si Elliot Foster. Naglabas ng malamig na hininga si Avery at walang-malay na umatras ng kaunti, ngunit ang pinto ng pribadong silid ay nakasara.“Aalis ka bago pa man din mangamusta?”Nang makita ni Elliot na kinabahan si Avery, tinikom niya ang kanyang bibig.“Anong ginagawa mo sa ganitong lugar?”Itinaas ni Avery ang kanyang kamay at hinawi ang kanyang buhok papunta sa likod ng kanyang tenga. Pinilit niyang maging kalmado at sinabing,