ฮาร์วีย์ ยอร์กชำเลืองมองโรนัลด์ จอห์นอย่างใจเย็น จากนั้นพูดว่า “พอร์เตอร์ คอร์ปอเรชั่นกำลังจะบรรลุข้อตกลงแล้วหรือ?

“คุณก็โม้เรื่องนี้เมื่อเช้าเหมือนกันใช่ไหม?

“ไม่ใช่แค่ไร้ประโยชน์ แต่คุณนี่มันหน้าด้านจริง ๆ

“ถ้าพูดถึงเรื่องความหน้าด้านคนละก็ คุณอยู่เหนือคนอื่น ๆ แน่นอน”

โรนัลด์ยิ้มอย่างจริงใจ

“เราโต ๆ กันแล้วนะ ฮาร์วีย์ ถึงคุณจะพูดไร้สาระอะไรแบบนี้ ผมก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก!

“ผมจะบอกคุณไว้เลย ว่าถ้าคุณเก่งจริง ๆ แล้วก็คุณต้องบรรลุข้อตกลงนี้ไปให้ได้!

“ต่อให้ต้องใช้ร่างกายของตัวเองเพื่อให้ได้รับข้อตกลงกับลูค เพอร์รี่ ผมก็ไม่ติดขัดอะไรหรอก!

“แต่ถ้าคุณไม่มีฝีมือ ฉันคงต้องรอให้คุณกลายเป็นตัวตลกไปเท่านั้น”

ฮาร์วีย์ยิ้ม จากนั้นตบแก้มที่บวมเกร็งของโรนัลด์สองสามครั้ง

“ที่คุณดูมีประสบการณ์มากขนาดนี้ ก็คงเพราะใช้ร่างกายเท่าแรกกับเขามาแล้วใช่ไหม?

“แต่ผมว่าเขาน่าจะชอบสาวๆมากกว่า ชายวัยกลางคนน่าสะอิดสะเอียนอย่างคุณ!”

"แก!"

โรนัลด์เต็มไปด้วยความโกรธ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินอะไรแบบนี้

ฮาร์วีย์ไม่เพียงสามารถโจมตีในจุดที่ทำให้โรนัลด์เจ็บปวดที่สุดเท่านั้น แต่ยังตอบกลับฮาร์วีย์ไม่ได้อีกด้วย