Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1877
ฮาร์วีย์ ยอร์กชำเลืองมองโรนัลด์ จอห์นอย่างใจเย็น จากนั้นพูดว่า “พอร์เตอร์ คอร์ปอเรชั่นกำลังจะบรรลุข้อตกลงแล้วหรือ? “คุณก็โม้เรื่องนี้เมื่อเช้าเหมือนกันใช่ไหม?“ไม่ใช่แค่ไร้ประโยชน์ แต่คุณนี่มันหน้าด้านจริง ๆ“ถ้าพูดถึงเรื่องความหน้าด้านคนละก็ คุณอยู่เหนือคนอื่น ๆ แน่นอน”โรนัลด์ยิ้มอย่างจริงใจ“เราโต ๆ กันแล้วนะ ฮาร์วีย์ ถึงคุณจะพูดไร้สาระอะไรแบบนี้ ผมก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก!“ผมจะบอกคุณไว้เลย ว่าถ้าคุณเก่งจริง ๆ แล้วก็คุณต้องบรรลุข้อตกลงนี้ไปให้ได้!“ต่อให้ต้องใช้ร่างกายของตัวเองเพื่อให้ได้รับข้อตกลงกับลูค เพอร์รี่ ผมก็ไม่ติดขัดอะไรหรอก!“แต่ถ้าคุณไม่มีฝีมือ ฉันคงต้องรอให้คุณกลายเป็นตัวตลกไปเท่านั้น”ฮาร์วีย์ยิ้ม จากนั้นตบแก้มที่บวมเกร็งของโรนัลด์สองสามครั้ง“ที่คุณดูมีประสบการณ์มากขนาดนี้ ก็คงเพราะใช้ร่างกายเท่าแรกกับเขามาแล้วใช่ไหม?“แต่ผมว่าเขาน่าจะชอบสาวๆมากกว่า ชายวัยกลางคนน่าสะอิดสะเอียนอย่างคุณ!”"แก!"โรนัลด์เต็มไปด้วยความโกรธ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินอะไรแบบนี้ฮาร์วีย์ไม่เพียงสามารถโจมตีในจุดที่ทำให้โรนัลด์เจ็บปวดที่สุดเท่านั้น แต่ยังตอบกลับฮาร์วีย์ไม่ได้อีกด้วย
บทที่ 1878
ลูค เพอร์รี่ตั้งใจแน่วแน่ เขาต้องการไคท์ วอล์คเกอร์ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามโรนัลด์ จอห์นและชนชั้นสูงคนอื่น ๆ ต่างก็มองดูไคท์อย่างนึกสนุก หากเธอยอมตกลงกับลูค พวกเขากระจายข่าวเรื่องที่เธอใช้ร่างกายของเธอแลกกับหนังสือมอบอำนาจหากเธอไม่ยอมตกลง พวกเขาก็จะกล่าวหาได้ว่าไคท์ไม่เห็นแก่ผลประโยชน์ของบริษัทและไม่ไม่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมพอจะเป็นซีอีโอแน่นอนว่าไคท์ก็รู้ถึงข้อเท็จจริงนี้เช่นกัน สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อยขณะที่เธอพูดช้า ๆ “ที่นี่เราทุกคนต่างมีอารยะกันทั้งนั้น ผู้แทนลูค โปรดระวังปากของคุณด้วย”“มีอารยะ?“ระวังปาก?”รอยยิ้มจาง ๆ ผุดออกมาจากใบหน้าของลูค“สำหรับนักธุรกิจอย่างพวกเราแล้ว มีเพียงผลประโยชน์และการร่วมมือกันเท่านั้น“มีอารยะและสุภาพงั้นเหรอ? ของพวกนั้นสำคัญจริงหรือ?“สำหรับธุรกิจและเงินแล้ว เรื่องพวกนั้นไม่มีค่าอะไรเลย”ลูคแสดงรอยยิ้มที่มุ่งมั่นในขณะนี้เขารู้สถานการณ์ของไคท์มาจากโรนัลด์ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่รังเกียจที่จะพุ่งเป้าไปที่ตัวเลือกอันดับต้น ๆ ของลูคัส ฌองเขาเชื่อว่าต่อให้เขาตักตวงประโยชน์จากไคท์ไปอย่างเต็มที่แล้ว ก็คงไม่มีใครกล้าพูดอะไรแม้แ
บทที่ 1879
ลูคหรี่ตามองไคท์และก้าวไปข้างหน้าเพื่อสัมผัสใบหน้าของเธอ “อย่าขัดขืนเลย การที่ผมแตะต้องคุณก็นับว่าเป็นเกียรติมูลค่าหลายล้านแล้ว”ร่างกายของไคท์แข็งทื่อ เธอทำอะไรไม่ได้เลยฮาร์วีย์เข้ามาขวางและคว้าข้อมือของลูคด้วยมือขวาของเขา ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “งั้นคุณก็อย่าขัดขืนด้วยเหมือนกัน การได้หักมือคุณก็ถือเป็นเกียรติมูลค่าหลายล้านทีเดียว”แกร๊ก! วินาทีต่อมา เสียงอันน่าขนลุกก็ดังขึ้นในอากาศ ฮาร์วีย์หักข้อมือของลูคในทันที“อ๊าก!”ลูคร้องไห้คร่ำครวญออกมา ลูค เพอร์รี่ผู้สูงและหล่อเหลาล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวดทันที เขาชักเกร็งไปทั้งตัวลูกน้องของเขารีบพยุงเขาขึ้นมาโรนัลด์ จอห์น เดมี พอร์เตอร์ และคนอื่น ๆ มองเหตุการณ์นี้ด้วยใบหน้าตกตะลึง พวกเขาไม่แน่ใจว่าควรจะตอบสนองอย่างไร และตกอยู่ในภวังค์พวกเขารู้ว่าลูคจะดูถูกไคท์พวกเขารู้ว่าไคท์จะต่อต้าน แต่หลังจากนั้นไม่นานก็จะถูกลูกจัดการอยู่ดีเพราะว่าพวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้เห็นลูคถูกหักข้อมืออย่างนี้ยอร์กนั้นโหดเหี้ยมอย่างที่สุด เขาไม่ลังเลเลยสักนิด!แม้ว่าลูคจะมีเพียงตำแหน่งเล็ก ๆ ในสตาร์ แชโบล แต่เขาก็ยังเป็นตัวแทนแห่งมอร
บทที่ 1880
เดมีปรบมือหลังจากพูดจบ ทันใดนั้น ชายหลายคนก็กระทืบเท้าออกมา พวกเขาจ้องมองฮาร์วีย์ราวกับจะหักแขนหักขาของเขาในทันที “เดมี ลูคเป็นฝ่ายที่ดูถูกคนอื่นก่อน เขาคิดจะลวนลามฉันด้วยซ้ำ!“เขาสมควรที่จะถูกฮาร์วีย์หักมือแล้ว!“วันนี้จะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะรับผิดชอบเรื่องนี้แต่เพียงผู้เดียว!”ไคท์จะยอมเห็นฮาร์วีย์ตกหลุมพรางโดยไม่ทำอะไรเลย น้ำเสียงของเธอเย็นชา และสีหน้าของเธอก็เคร่งขรึม"เธอ!"เมื่อเห็นท่าทีที่ห่างเหินและมุ่งมั่นของไคท์ เดมีก็ตัวสั่นด้วยความโกรธ “เธอทำร้ายคนอื่นในที่สาธารณะ! ฉันจะติดต่อตำรวจสากลและบอกให้เขาจับเธอ!”เล่าผีเสื้อสังคมและนายน้อยเหล่านี้เข้าใจว่าหากต้องการยื่นรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นในน่านน้ำสากล พวกเขาจะต้องแจ้งให้ตำรวจสากลทราบทั้งฮาร์วีย์และไคท์อาจลงถึงจุดจบ หากพวกเขาถูกจับกุมและส่งตัวไปให้รัฐบาลประเทศ J“คุณไม่จำเป็นต้องแจ้งตำรวจหรอก วิธีนั้นดีเกินไป!”ลูคถอนหายใจอย่างโล่งอก หลังจากขอให้หมอมาปฐมพยาบาลเบื้องต้นแล้ว เขาก็โบกมือ ก่อนจะหยิบขวดไวน์ด้วยมือซ้าย“ก่อนอื่น ทำให้เขาพิการแล้วโยนลงทะเลให้ปลากินซะ!“ที่นี้ก็แล้วแต่ดวงของเขาแล้วก็จะตายหรือจะรอด!”รอยยิ้มท
บทที่ 1881
เพล้ง!ไม่นานเสียงแตกของขวดไวน์ครั้งสุดท้ายก็ดังขึ้น ในตอนนั้นทุกคนเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจนพวกเขาเห็นฮาร์วีย์หยิบกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดนิ้วของตัวเองคนของลูคนอนอยู่บนพื้นบางคนดูยับเยินและฟกช้ำบางคนชักเกร็งไปทั้งตัวและเห็นได้ชัดว่าไม่มีใครลุกขึ้นยืนได้ไหวอีก“อ๊าก อ๊ากกก…” เดมีและคนที่เหลือได้ยินเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดของพวกเขาอย่างชัดเจน เพราะเขาอยากจะกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่เพราะเขาไม่อาจทำเช่นนั้นได้โรนัลด์และผู้บริหารระดับสูงซ่อนตัวอยู่ด้านหลังสุด หางตาของพวกเขากระตุก ใบหน้าของพวกเขาก็ดูเหลือเชื่อในความคิดของพวกเขา คนที่น่าจะสะบักสะบอม ฟกช้ำและนอนอยู่บนพื้นในเวลานี้ควรเป็นฮาร์วีย์ ไม่ใช่ลูกน้องของลูคไคท์ถอนหายใจโล่งอก แม้ว่าเธอจะรู้ว่าฮาร์วีย์แข็งแกร่ง แต่เธอก็ยังอดกังวลไม่ได้ใบหน้าของลูคซีดและมืดหม่น ใบหน้าของเขาเปลี่ยนสีไปเรื่อย ๆ คล้ายกับโชว์เปลี่ยนหน้ากาก มันน่าเกลียดสุดจะพรรณนาหลังจากที่ฮาร์วีย์ทำความสะอาดนิ้วของตัวเองเสร็จ เขาก็เดินเข้าไปใกล้ลูคลูคถอยหลังไปหนึ่งก้าว สีหน้าของเขาดูแย่มาก เขาพูดอย่างหนักแน่นว่า “ยอร์ก แกต้องการอะไร”“มาท
บทที่ 1882
“หมาที่ดีจะไม่ขวางทางคนอื่น”ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยเดมีตอบโต้อย่างโกรธจัด “แกกล้าดียังไงมันดูถูกฉันขนาดนี้ นายยอร์ก! ฉันขอเตือนแกไว้เลย แก…!”เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและตบเดมีเข้าอย่างจัง เธอถูกส่งให้ลอยออกไปทันทีและร่วงหล่นลงในสระว่ายน้ำบุ๋ม บุ๋ม บุ๋ม...ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างหวาดกลัว พวกเขาจ้องมองไปที่เดมีที่กำลังค่อย ๆ จมลงไปในสระน้ำลึกสาวสวยในชุดว่ายน้ำหลายต่อหลายคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจพวกเธอปิดปากของตัวเองไม่ได้อยู่นานพอตัวโรนัลด์ดูฉากนั้นด้วยความวาดกลัว ในดวงตาเกิดความวูบไหวขึ้นเล็กน้อย***หลังอาหารกลางวัน ในอาคารวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่น…ทันทีที่ฮาร์วีย์และไคท์เข้าไปในอาคาร พนักงานสองสามคนก็ออกมาเชิญพวกเขาเข้าไปในห้องประชุมขนาดใหญ่อย่างเคร่งขรึมในขณะนั้นทั้งห้องประชุมเต็มไปด้วยผู้คนนอกจากผู้บริหารระดับสูงของกลุ่มแล้ว จัสติน วอล์คเกอร์ ประธานบริษัทวอล์คเกอร์ก็อยู่ที่นั่นด้วย เขานั่งหลับตาเองหลังอยู่บนเก้าอี้ที่นั่งบางที่นั่งซึ่งแต่เดิมว่างเปล่าถูกครอบครองโดยผู้ถือหุ้นสองสามคนที่กำลังโกรธจัดพวกเขาทั้งหมดแต่งกายด้วยเสื้อผ้าราคาแพง เมื่อพวกเขาเห็นฮาร์ว
บทที่ 1883
"ผมเห็นด้วย!"ผมก็เห็นด้วย!"ทันทีที่โรนัลด์พูดจบ ผู้บริหารหลายคนก็ลุกขึ้นในทันทีในไม่ช้าตัวแทนของผู้ถือหุ้นก็ลุกขึ้นพูดทีละคนในความเห็นของพวกเขาไคท์และฮาร์วีย์ต้องอธิบายตัวเองสิ่งแรกที่ฮาร์วีย์และไคท์ต้องทำคือการรับโทษและลาออก!พวกเขาต่างกังวลอเรื่องผลประโยชน์ของตัวเองที่สุดไม่ว่าวันนี้จะเกิดอะไรขึ้น ใครจะถูกหรือผิด...แต่การกระทำของฮาร์วีย์และไคท์จะส่งผลต่อผลประโยชน์ของพวกเขาอย่างมาก เรื่องนี้มันแน่นอนอยู่แล้วส่วนฮาร์วีย์ ตัวร้ายที่อาจทำให้พวกเขาเสียเงิน...บุคคลเช่นนี้ต้องถูกขับไล่ไสส่งออกไปอย่างแน่นอน“เดี๋ยวก่อน ทุกคน ใจเย็น ๆ!"จัสตินที่พักสายตาอยู่ตลอดเวลาลุกขึ้นจากที่นั่งและทำท่าทางรองหัวหน้าสาขาหลงเหมินในมอร์ดู และประธานบริษัทวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นยังคงมีเสน่ห์และอำนาจไม่น้อยเมื่อเขาขยับตัว ทั้งห้องก็เงียบลงจัสตินพูดอย่างเฉยเมยว่า “ทุกคนน่าจะรู้ดีเวลาผมจะทำอะไรสักอย่าง“ผมไม่ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ และไม่ปล่อยให้คนชั่วลอยนวล“ผมมาที่นี่เพื่อรับรองว่าหากเรื่องนี้ได้รับการชี้แจงและซีอีโอที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ทั้งสองคนนี้จะรับผิดชอบทุกอย่างแต่เพียงผู้เดียว
บทที่ 1884
ใบหน้าของจัสตินดูน่าเกลียดในทันทีฮาร์วีย์ไม่เปิดโอกาสให้เขาพูดต่อ เขาพูดอย่างเย็นชา “คุณไม่สนใจว่าลูคจะย่ำยีลูกสาวของคุณยังไงเลยด้วยซ้ำ“คุณอยากเห็นลูกสาวของคุณถูกชาวประเทศหมู่เกาะย่ำยีงั้นหรอ? เธอต้องใช้ร่างกายของตัวเองแลกกับการได้ช่วยวอล์คเกอร์ คอร์ปอเรชั่นในเรื่องสัญญาไร้สาระแบบนั้นน่ะหรอ? ต้องแบบนั้นใช่ไหมคุณถึงจะคิดว่าเธอมีความสามารถพอ?“แล้วอีกอย่าง…“เธอไม่ได้ทำร้ายใครซะหน่อย ผมเป็นคนทำเอง“ถ้าอยากจะมีปัญหา ทำไมไม่มาหาผมล่ะ“คุณกลับข้ามหน้าข้ามตาผมไป แล้วเลือกที่จะทำให้ซีอีโอวอล์คเกอร์ขุ่นเคืองแทน“รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ คนดูถูกผมมากไปหรือเปล่า?”รอยยิ้มแกนของฮาร์วีย์ทำให้สีหน้าของจัสตินเปลี่ยนไปแล้วเปลี่ยนไปอีกหลายครั้งที่เขาเผชิญหน้ากับฮาร์วีย์ เขามักจะเสียเปรียบและต้องพ่ายแพ้หมดรูปเสมอใบหน้าของจัสตินดูน่าเกลียดมาก หลังจากที่ฮาร์วีย์สะกิดใจเขาแบบนั้นโรนัลด์ซึ่งอยู่ข้าง ๆ ตะคอกออกไปอย่างเย็นชา“ซีอีโอยอร์ก สิ่งที่แกพูดมามันไม่จริงเลยสักนิด!“ตัวแทนลูคยังหนุ่มและหล่อเหลา เขาถูกใจซีอีโอวอล์คเกอร์ทันทีที่เห็นเธอ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขากระเซ้าเย้าแหย่เธอเธอ“เข
Último capítulo