เมื่อได้ยินคำว่า “ผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรอง” จัสติน วอล์คเกอร์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ผมได้ยินมาว่าผู้อาวุโสอาร์มสตรองจะไม่ยอมจากโวลซิงง่าย ๆ คุณแน่ใจเรื่องนี้เหรอคุณหมอฟรอสต์?”

“ครับ ผมเป็นเพื่อนกับเขามานานหลายปีแล้ว ผมน่าจะเชิญเขามาได้ถ้าผมยอมก้มหัวและขอร้องเขาขนาดนี้แล้ว”

สีหน้าของนายแพทย์ฟรอสต์แย่ลงเล็กน้อย

“เพียงแต่ว่า…”

“แต่อะไร?” สีหน้าของจัสตินมืดลงอีกครั้ง

“ผมเพิ่งติดต่อผู้ช่วยของเขาเมื่อไม่นานมานี้ ผู้ช่วยเขาบอกว่าผู้อาวุโสอาร์มสตรองกำลังทำการผ่าตัดครั้งใหญ่และไม่รู้ว่าเขาจะเสร็จเมื่อไหร่

“และเขายังห้ามไม่ให้ใครขัดขวางในขณะที่เขากำลังผ่าตัด

“ดังนั้น ถึงแม้ว่าผมจะมั่นใจว่าสามารถทำให้ผู้อาวุโสอาร์มสตรองมาที่นี่ได้ เราก็ต้องรอจนกว่าเขาจะผ่าตัดเสร็จก่อน นอกจากนี้เขาจะยังต้องบินมาที่นี่อีก หากทุกอย่างเป็นไปได้ดี เร็วที่สุดที่เขาจะมาถึงที่นี่ได้ก็คือ ยี่สิบสี่ชั่วโมง

“แต่นายหญิงวอล์คเกอร์อาจอยู่ได้ไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงด้วยซ้ำ”

สีหน้าของนายแพทย์ฟรอสต์แย่มาก

หากเป็นคนอื่นเขายังสามารถสั่งให้อีกฝ่ายมาที่นี่โดยเร็วที่สุด

อย่างไรก็ตาม คนที่เขากำลังพูดถึงอยู่ในตอนนี้คือแพท