สีหน้าของเลอบรอนเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีกหลังจากได้ยินคำถามของฮาร์วีย์ ยอร์กหลังจากนั้นไม่นานดวงตาของเขาก็เคร่งขรึมอย่างมาก“ฮาร์วีย์ นายเป็นใครกันแน่?“ทำไมนายถึงอยากรู้เรื่องของหลงเหมินและเจ้าชายฌองนัก?“เรื่องพวกนี้เกี่ยวข้องกับนายงั้นหรอ?”เดิมที ในสายตาเลอบรอนแล้ว ฮาร์วีย์ก็เป็นเพียงแค่พวกที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงและอิจฉาลูคัส ฌองเพียงเท่านั้นแต่ดูเหมือนว่าฮาร์วีย์จะมีจุดประสงค์ชัดเจน และเขากำลังตามเก็บกวาดหลงเหมินก่อนที่ลูคัสและจัสติน วอล์กเกอร์จะรู้เรื่องฮาร์วีย์ ฮาร์วีย์ก็คอยจับตาดูพวกเขาอยู่แล้ว“คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าผมเป็นใคร“เพราะรู้ไปก็ไม่ช่วยอะไรหรอก“คุณแค่ต้องบอกผมในเรื่องที่ผมอยากรู้เท่านั้น“อ้อ ใช่ มีอีกเรื่องหนึ่ง ผมสนใจชินดัน เวย์จากประเทศหมู่เกาะมาก หากคุณมีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็บอกผมมาได้เลย บางทีมันอาจช่วยชีวิตคุณได้ด้วยซ้ำ”สีหน้าของเลอบรอนดูแย่ลงหลังจากที่เขาได้ยินคำว่า "ชินดัน เวย์จากประเทศหมู่เกาะ"เขาเป็นคนฉลาด หลังจากจ้องมองฮาร์วีย์อย่างระแวดระวังอยู่สักพักหนึ่ง เขาก็พูดว่า “ฉันรู้แล้ว!“นายคือคนที่แก้ปัญหาให้เบนจามินและภรรยาของเขา!
ฮาร์วีย์ ยอร์กดูเฉยเมยและพูดช้า ๆ ว่า “คุณคือนักฆ่าอันดับหนึ่งของลูคัส ฌองจริง ๆ “แต่คุณไม่ภักดีต่อเขา คุณภักดีต่อเงินของเขาอย่างเดียว“และคนอย่างคุณ หากต้องการหนีอย่างปลอดภัย คุณก็จะต้องรักษาไพ่ของตัวเองไว้ให้ดี สิ่งที่ผมอยากรู้ส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่จะเป็นความลับ แต่เพราะว่าเป็นคุณ ผมจึงแน่ใจว่าคุณจะต้องรู้เรื่องเหล่านั้นแน่นอน”“ฮาร์วีย์ นายคิดมากเกินไป” เลอบรอนส่ายหัว“ฉันอาจจะเก็บบางเรื่องไว้เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง อย่างไรก็ตาม เรื่องเหล่านั้นมันไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น ไม่อย่างนั้นเจ้าชายฌองคงจะไม่ให้ผมรู้เรื่องเหล่านั้นหรอก“เพราะฉะนั้นอย่าเสียเวลากับฉันเลย”ฮาร์วีย์ยิ้ม “จริงเหรอ? ถ้าอย่างนั้นเราก็จะไม่พูดถึงเรื่องไร้สาระนี้ต่อ ผมขอถามหน่อย ถ้าคุณตายไปใครจะดูแลภรรยาและครอบครัวของคุณ?“ไม่ต้องบอกผมหรอกว่าคุณมีบัญชีธนาคารในต่างประเทศและเงินในนั้นเพียงพอสำหรับให้พวกเขาใช้ทั้งชีวิต“เพราะตอนนี้บัญชีนั้นถูกระงับไปแล้ว”ฮาร์วีย์แสดงภาพหน้าจอบนโทรศัพท์ของเขาให้เลอบรอนดูหลังจากที่พูดจบตาของเลอบรอนกระตุก เขาคุ้นเคยกับบัญชีในภาพหน้าจอนั้นเป็นอย่างดี มันคือบัญชีต่างประเทศของเขาที
ขณะที่ฮาร์วีย์ ยอร์กกำลังจัดการกับเลอบรอน...จัสติน วอล์คเกอร์กำลังยืนอยู่นอกห้องผ่าตัดที่โรงพยาบาลสมาคม สีหน้าของเขาดูแย่มากเหล่าบรรดาแพทย์ที่ได้รับความเคารพอย่างสูงในมอร์ดูห้อมล้อมเขา รวมทั้งมือศักดิ์สิทธิ์ อาจารย์ศัลยแพทย์สมอง แพทย์โรคหัวใจ และอื่น ๆคนเหล่านี้มารวมตัวกันได้ยากมาก อย่างไรก็ตาม พวกเขาต่างกำลังขมวดคิ้วในขณะนี้จัสตินมองดูภาพเอกซเรย์ที่อยู่ตรงหน้าเขา สีหน้าของเขามืดลงเรื่อย ๆ“คุณหมอฟรอสต์ วางแผนได้หรือยัง?“นี่มันผ่านไปหลายชั่วโมงแล้วนะ“ผมกลัวว่าภรรยาผมจะไม่รอดหากยังยืดเยื้อแบบนี้”ในขณะนี้สีหน้าของจัสตินดูแย่ที่สุดในช่วงไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา อาการของแองเจลิน่า จอห์นดีขึ้นหลายเท่าตัว เธอยังสามารถขยับตัวได้เล็กน้อยด้วยอย่างไรก็ตาม นี่เป็นผลของการจ่ายราคามหาศาลสิ่งที่เรียกว่าดีขึ้นนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วคราวเหมือนดั่งหิ่งห้อยในฤดูร้อน มันทำให้ผู้คนต่างสิ้นหวัง“ซีฮีโอวอล์คเกอร์ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากคิดแผนออกนะครับ แต่เรายังไม่พบต้นเหตุของโรคของภรรยาคุณ”แพทย์ที่ดูเหมือนจะอายุห้าสิบตอบอย่างเคร่งขรึม“ถ้าเรายังหาต้นเหตุไม่เจอ เราก็ไม่กล้าที่จะผ่าตัด เพราะต่อ
เมื่อได้ยินคำว่า “ผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรอง” จัสติน วอล์คเกอร์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ผมได้ยินมาว่าผู้อาวุโสอาร์มสตรองจะไม่ยอมจากโวลซิงง่าย ๆ คุณแน่ใจเรื่องนี้เหรอคุณหมอฟรอสต์?”“ครับ ผมเป็นเพื่อนกับเขามานานหลายปีแล้ว ผมน่าจะเชิญเขามาได้ถ้าผมยอมก้มหัวและขอร้องเขาขนาดนี้แล้ว”สีหน้าของนายแพทย์ฟรอสต์แย่ลงเล็กน้อย“เพียงแต่ว่า…”“แต่อะไร?” สีหน้าของจัสตินมืดลงอีกครั้ง“ผมเพิ่งติดต่อผู้ช่วยของเขาเมื่อไม่นานมานี้ ผู้ช่วยเขาบอกว่าผู้อาวุโสอาร์มสตรองกำลังทำการผ่าตัดครั้งใหญ่และไม่รู้ว่าเขาจะเสร็จเมื่อไหร่“และเขายังห้ามไม่ให้ใครขัดขวางในขณะที่เขากำลังผ่าตัด“ดังนั้น ถึงแม้ว่าผมจะมั่นใจว่าสามารถทำให้ผู้อาวุโสอาร์มสตรองมาที่นี่ได้ เราก็ต้องรอจนกว่าเขาจะผ่าตัดเสร็จก่อน นอกจากนี้เขาจะยังต้องบินมาที่นี่อีก หากทุกอย่างเป็นไปได้ดี เร็วที่สุดที่เขาจะมาถึงที่นี่ได้ก็คือ ยี่สิบสี่ชั่วโมง“แต่นายหญิงวอล์คเกอร์อาจอยู่ได้ไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงด้วยซ้ำ”สีหน้าของนายแพทย์ฟรอสต์แย่มากหากเป็นคนอื่นเขายังสามารถสั่งให้อีกฝ่ายมาที่นี่โดยเร็วที่สุดอย่างไรก็ตาม คนที่เขากำลังพูดถึงอยู่ในตอนนี้คือแพท
จัสติน วอล์คเกอร์เดินเข้าไปหาแองเจลีน่าหลังจากที่ทุกคนออกไปแล้ว เขาจับมือเธอแล้วพูดช้า ๆ ว่า “คุณหมอฟรอสต์ขอให้ผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรองมาที่นี่แล้ว“เขาจะมาทันทีที่เขาผ่าตัดเสร็จ“เพราะฉะนั้นเธอจะต้องอดทนไว้นะ!”สีหน้าของแองเจลิน่าซีดลง จากนั้นเธอก็ตอบอย่างอ่อนแรงว่า “ฉันได้ยินที่คุณพูดเมื่อกี้แล้ว“แล้วถ้าการผ่าตัดของออสการ์ อาร์มสตรองนานถึงสามวันสามคืนล่ะ? ถ้าคนไข้ของเขาอาการไม่ดีหลังจากที่ผ่าตัดเสร็จแล้ว เขาจะมาได้เหรอ?“หรือต่อให้เขามา แต่พอมาถึง ฉันกลายเป็นผักไปแล้วล่ะ?“เฒ่าแก่วอล์คเกอร์ เรารอไม่ได้หรอก! คุณต้องช่วยฉัน!”ตาของจัสตินกระตุกเล็กน้อย เขาจะไม่เข้าใจสิ่งที่แองเจลิน่าพูดได้อย่างไร? ไม่เพียงแต่มันอาจเกิดขึ้นได้เท่านั้น แต่มันยังมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นมากอีกด้วยแต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ปลอบเธอและพูดว่า “อย่ากังวลไปเลย ผู้อาวุโสอาร์มสตรองจะต้องมาทันเวลาแน่นอน”แองเจลีน่ายิ้มอย่างขมขื่น“แล้วถ้าเขาไม่มาล่ะ?“เราใช้เส้นสายมากมายเพื่อติดต่อให้เขามารักษาอาการป่วยของฉันแล้ว แต่คำตอบของเขายังคงเหมือนเดิมเสมอ ยังไงเราก็ต้องรอคิว เพราะคนไข้ทุกคนต่างก็ต้องการความช่วยเหลือ
ณ เวลาเที่ยงคืนช่วงเวลาที่ควรจะเป็นเวลามื้อเย็นเวลานี้มอร์ดูบรอดเวย์ควรจะปิดไปนานแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อฮาร์วีย์ ยอร์กไปถึง เขาก็พบว่าสถานที่นั้นยังคงสว่างไสวอยู่และถูกจองไว้โดยจัสติน วอลคเกอร์อีกครั้งคราวนี้จัสตินนั่งอยู่กลางห้องโถง เขากำลังหั่นสเต็กระดับแรร์ตรงหน้าเขาอย่างพิถีพิถันเขาทานอย่างระมัดระวังและเชื่องช้าราวกับว่าเขาต้องการลิ้มรสกลิ่นเลือดในปากของเขานอกเหนือจากเขายังมีชายคนหนึ่งในชุดสูทสีเขียว ซึ่งดูไร้ความสำคัญ ยืนอยู่ข้าง ๆ จัสติน เขาถือแส้ในมือและกำลังอ่านเต๋าเต๋อจิงหากไม่ใช่เพราะแสงของหน้าจอโทรศัพท์มือถือตรงหน้าเขา ผู้คนอาจคิดว่าเขาไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้ฮาร์วีย์ดึงเก้าอี้ตรงข้ามจัสตินออกมาอย่าเป็นกันเองแล้วนั่งลง จากนั้นเขาก็สั่งบะหมี่หั่นหนึ่งชามฮาร์วีย์หยิบตะเกียบขึ้นมาหลังจากที่บริกรนำบะหมี่มาให้ เขาถามขณะทานบะหมี่ว่า “คุณวอล์คเกอร์ มีอะไรให้ผมช่วยกลางดึกแบบนี้เหรอ?”ในขณะนี้จัสตินดูเหมือนจะกระตือรือร้นมากขึ้นเมื่อเทียบกับครั้งสุดท้ายที่พวกเขาพบกันเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์สั่งบะหมี่เพียงชามเดียว เขาก็โบกมือ บริกรนำอาหารจานเด็ดที่ถูกเตรียมไว้ก่อนหน้านี้มาเส
คำพูดที่แทงใจดำของฮาร์วีย์ ยอร์กทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของจัสติน วอล์คเกอร์ตึงเล็กน้อยเห็นได้ชัดว่าฮาร์วีย์ตั้งใจทำให้เขารู้สึกแย่กว่าเดิม!ในขณะนี้คอนนี่ บรีกำลังมองฮาร์วีย์อย่างเคร่งขรึม แม้ว่าทั้งคู่จะเคยต่อสู้กันมาหลายครั้ง เธอก็ยังไม่สามารถอ่านใจของฮาร์วีย์ได้ส่วนผู้ชายในชุดสูทสีเขียว เขาเหล่มองฮาร์วีย์อยู่ครู่หนึ่ง แววตาของเขายังคงเย้ยหยันโดยไม่สะทกสะท้าน ฮาร์วีย์ไม่เปิดโอกาสให้จัสตินพูด เขาหรี่ตาลงและพูดว่า “เอาล่ะ เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์“ชวนผมออกมากลางดึกแบบนี้คงจะไม่ใช่เพราะอยากทานมื้อเย็นกับผมหรอก ถูกไหม?“ถ้ามีอะไรจะบอกผมก็บอกมาเลย!“ถ้าไม่มีผมจะกลับแล้วนะ ลูกสาวของคุณกำลังรอผมอยู่ที่บ้าน”ฮาร์วีย์หรี่ตาเล็กน้อย เขารู้จุดประสงค์ของจัสตินก่อนที่จะมาที่นี่แล้ว เขาเพียงแต่ยั่วยวนจัสตินอยู่ตลอดเวลา เพราะอยากเห็นว่ารองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ผู้จอมเจ้าเล่ห์คนนี้จะอดทนได้มากเพียงใดจัสตินหายใจเข้าลึก ๆ และตั้งใจเมินครึ่งหลังของประโยคอย่างชัดเจน จากนั้นเขาก็หรี่ตาลงและพูดว่า “ในเมื่อนายน้อยยอร์กตรงไปตรงมาแบบนี้ ฉันก็จะตรงไปตรงมากับคุณ“ฉันได้ยินมาว่า
“ถ้าถามว่าผมต้องการเงินเท่าไหร่เพื่อช่วยคุณแก้ปัญหานี้ ผมสามารถตอบคุณได้เลยว่า“ผมจะไม่ช่วยคุณไม่ว่าคุณจะให้มากเท่าไหร่ก็ตาม“นอกจากจะทำให้ผมขุ่นเคืองแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอติดค้างคำอธิบายที่ยุติธรรมและเหมาะสมให้ไคท์ วอล์คเกอร์!“อยากให้ผมช่วยอย่างนั้นเหรอ? เธอสมควรที่จะได้รับความช่วยเหลือจากผมเหรอ?”ฮาร์วีย์ ยอร์กกล่าวอย่างไม่ไยดี อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเอ่ยชื่อของไคท์ เขาก็ตระหนักว่าชายในชุดสูทสีเขียวเย็นชายิ่งกว่าเดิม“นายน้อยยอร์ก เราก็ต่างโต ๆ กันหมดแล้ว!“ผู้ใหญ่จะพูดแต่เรื่องผลประโยชน์“ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราไม่มีเหตุผลใดที่จะเป็นมิตรกันไม่ได้!“แม้ว่าคุณจะเก่งมาก แต่ทำไมคุณจะต้องทรมานแองเจลิน่า จอห์นด้วย?“แม้ว่าคุณจะดูถูกฉัน แต่ตระกูลจอห์นแห่งโกลเดน แซน ซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลสิบอันดับแรก ไม่มีค่าพอที่คุณจะสนใจเลยเหรอ?“ฉันสัญญาว่า ตราบใดที่คุณช่วยฉัน ไม่เพียงแต่ฉันจะให้เงินคุณเท่านั้น แต่ความคับข้องใจระหว่างเราจะหมดไปด้วย!“ถ้าคุณต้องการ ฉันจะหาตำแหน่งให้คุณในสาขาหลงเหมินด้วย คุณน่าจะพอใจกับการได้เป็นรุ่นพี่ยอร์ก ถูกไหม?“ฉันสามารถแต่งตั้งคุณเป็นรองหัวหน้าสาขาและ