หลังจากฟังคำอธิบายของไคท์ ฮาร์วีย์ก็เข้าใจสถานการณ์

เขาทิ้งไคท์ไว้ในวิลล่าและออกไปคนเดียวเพราะเขามัวแต่ยุ่งอยู่กับหลายเรื่อง

หลังจากผ่านความยากลำบากเช่นนี้ เมื่อผู้หญิงถูกทิ้งให้อยู่บ้านตามลำพัง เธอจะไม่มีความรู้สึกปลอดภัย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่ไคท์จะต้องการให้ใครสักคนมาปกป้องเธอ

ฮาร์วีย์ยิ้มและยื่นมือออกไป

“รุ่นพี่เบรนแนนใช่ไหม? ผมเข้าใจคุณผิดไปนิดหน่อย”

“ผมฮาร์วีย์ ยินดีที่ได้รู้จัก”

“อืมมม”

เบรนแนนยังคงแสดงสีหน้านิ่งเฉยในขณะที่เขาจับมือฮาร์วีย์อย่างไม่เต็มใจ ราวกับว่าเขาไม่ต้องการเข้าใกล้ฮาร์วีย์มากกว่านี้

ฮาร์วีย์หรี่ตา แต่ไม่ได้พูดอะไร เขาเปิดกล่องอาหารแบบซื้อกลับบ้านออกมา “รุ่นพี่เบรนแนน ถ้าคุณยังไม่ได้ทานอะไร ทำไมคุณไม่ร่วมรับประทานอาหารกับเราล่ะ?”

เบรนแนนยิ้มเย้ยหยันออกมา

“ฮาร์วีย์ ใช่ไหม? ไม่ต้องห่วง ในเมื่อฉันมาอยู่ที่นี่แล้วฉันจะเป็นคนดูแลความปลอดภัยของรุ่นน้องเอง”

"แล้ว?"

ฮาร์วีย์ไม่เข้าใจว่าเบรนแนนกำลังจะพูดอะไร

“ดังนั้นธุระของเธอจึงไม่ใช่ธุระของคุณ เราจะไม่อยู่ที่นี่ และของพวกนี้ก็ไม่คู่ควรกับสถานะของเธอเช่นกัน

“ไคท์เก็บข้าวของแล้วตามฉันมา ฉันจะเลี้ยงเ