Narinig ni Ivy ang mga yapak mula sa likuran niya, at lumingon siya para tignan kung sino ito. Nakita niyang papalapit si Lucas.

"Mr. Woods!" Tumayo si Ivy at ngumiti nang buong saya.

Kunot-noo si Lucas. "Bobo ka ba?"

"Ha? Anong dahilan para sabihin mo 'yun?"

"Bakit ka nakaupo dito? Wala ka bang ibang dapat gawin?" tanong niya.

Umiling si Ivy. "Wala! Wala rin akong kakilalang iba."

"Di ba sabi mo, dito ka dati nakatira? Bakit wala kang kakilala dito?"

"Hindi naman ako gaanong close sa kanino man, kaya mas mabuti na lang na umupo dito."

"Umuulan," sabi niya. "Dapat ba hindi ka maghanap ng masisilungan o kahit ano?"

Inabot ni Ivy ang kanyang kamay para saluhin ang mga patak ng ulan. "Ambon lang ito. Presko."

Nahirapan si Lucas kung paano itutuloy ang usapan, kaya umikot siya, balak bumalik sa opisina.

"Mr. Woods, hayaan mo akong manatili sa iyong kompanya! Promise, hindi kita aabalahin," habol ni Ivy kay Lucas. "Aalis ako sa ilang araw, at hindi na kita aabalahin."

Umikot si