Natahimik ang buong hall sa mga sandaling ito habang nakatingin ang buong pamilya Lyndon kay Darryl nang may magulong hitsura na hinaluan ng takot.

Kasabay nito ang pagtama sa kanila ang isang napakalakas na aurang nagmula kay Darryl na lalong nakapagpatahimik sa kanilang lahat.

Naramdaman nila na ibang iba na ito sa Darryl noong nakaraang taon—na isang talunan na maaari nilang lait laitin at insultuhin.

“Darry!” Sa mga sandaling ito, si Grandma Lyndon ang unang nagising sa realidad at nanlalamig na nagsabi kay Darryl ng, “Ano ang ginagawa mo rito?”

Matagal na rin ang naging buhay ni Grandma Lyndon kaya hindi na maikukumpara ang kaniyang karanasan sa karanasan ng batang henerasyon. Ito ang nagbigay sa kaniya ng kakayahang panatilihin ang kaniyang postura bilang pinuno ng Pamilya Lyndon sa harap ng malalakas na taong kagaya ni Darryl.

Tumingin si Darryl sa kaniyang paligid at hindi na nagawa pang magsalita ng kung anoa no sa mga ito. Tumingin siya kay Grandma Lyndon at sinabi ang m