“Napakaganda ng poem na sinulat mo!”

Sa entrance ng inn, hinawakan nang mahigpit ni Jewel ang kamay ni Darryl na nagpakita ng mukhang puno ng paghanga. “Nakita mo ba ang naging reaksyon ng lahat noong matapos ka sa pagsusulat ng iyong poem! Napakagaling mo talaga!”

Masayang niyakap ni Jewel ang braso ni Darryl. Alam niya na kayang kaya ni Darryl na patigilin ang lahat sa sandaling ipakita nito ang kaniyang mga talent.

Ngumiti si Darryl a tumingin kay Jewel. “Hindi ba? Sabihin mo sa akin kung bakit ito naging maganda?”

“Haha! Tinatawag ang poem na ito bilang, “Heavenly Pure Sand—Autumn Thoughts” Ni Ma Zhiyuan, isang kilalang poet noong Yuan Dynasty. Kaya paanong hindi magiging kahanga hanga ang poem na ito?” Isip ni Darryl.

Napakamot sa kaniyang ulo si Jewel habang nagiisip at sinasabing, “Kahit na, nakamamangha pa rin ito para sa akin! Masyado ring maganda ang pagkakasulat sa poem mong iyon.”

Wala siyang alam na kahit ano tungkol sa poetry pero nagawa pa rin niyang makaramdam ng