Kumunot ang mga kilay ni Shelly habang sinusukat sa tingin si Darryl. “Ikaw naman ay si…”

Bago pa man makasagot si Darryl, isang boses na ang maririnig mula sa mga bisita, “Ang batang iyan ay ang nakikitirang manugang ng mga Lyndon. Isa lang siyang boy toy kaya huwag niyo po siyang pansinin, Director Sullivan.”

“Hahaha!”

Nang marinig ang mga salitang ito, agad na sumabog sa katatawa ang mga tao sa paligid.

Hindi pinansin ni Darryl ang pangungutya ng mga bisita at sianbing, “Ako nga iyon, ako ng apala si Darryl, at si Jackson na siyang ikinasal ay ang nakababata kong kapatid.”

Napakurap si Shello bago magsalita nang may walang pakialam na tono, “Nagaral ka ba ng medisina noon?”

Iniling naman ni Darryl ang kaniyang ulo.

“Ano ang ginawaga mo Darryl? Sinabi n ani Director Sullivan na kinakailangan siyang dalhin sa ospital. Ano ba ang gusto mong mangyari? Alam mo ba kung paano siya gamutin? Kung gusto mon ang mamatay, huwag mo nang idamay ang mga Darby,” sabi ni Yumi habang tumatayo