Gustong umayaw ni Jeremy. Pero, nakita niyang pumilantik ang pulso ni Darryl, isang pulang mahaba na espada ang lumitaw sa kamay niya, alam na niyang wala siyang ibang pagpipilian maliban kung gusto niyang mamatay.

Ang espada ay mukhang delikado. Kasama ang masamang tingin ni Darryl, kapag sinabi niyang ayaw niya, natatakot siya na baka maligo siya sa dugo.

Thud!

Lumuhod si Jeremy. Wala na siyang pakialam sa pagmamataas niya. Kumpara sa sarili niyang buhay, ang pagmamataas niya ay walang kwenta.

“Pasensya na. Pasensya ka na, Mr. Darryl.” Walang tigil na humihingi nang patawad si Jeremy, tagaktak na ang pawis niya.

“Ikaw din.” Tumingin si Darryl kay Vera.

Thud!

Isang tingin lang ang kailangan para lumuhod si Vera. Agad siyang lumuhod at humingi ng patawad.

Nang kumalma na si Darryl, sumimangot si Jeremy at Vera. Ito ay isang madugong laban, ang malakas ay inaapi ang mahina. Hangga’t sa kaya mong lumaban, ang mga tao ay magmamakaawa para sa iyong kapatawaran.

Noong siya ay walan