Inalalayan ni evelyn si Darryl na bumangon habang tuloy-tuloy siyang nagsasalita.

"Hoy, pwede bang hawakan mo naman ang kamay ko? Kailangan mo akong alalayan sa bewang kasi paano naman ako maglalakad diba?" Sabi ni Darryl habang dahan-dahang tumatayo sa takot na baka muling bumuka ang sugat niya.

Galit na galit si Evelyn pero pinilit niyang panindigan ang kabaitan niya. Inakbay niya ang kamay ni Darryl sa balikat niya at inalalayan ang beang nito para makapaglakad.

Unti-unting hakbang.

Hindi nagtagal, nakarating sila sa CR at dali-daling pumikit si Evelyn.

Pero nang wala siyang marinig na kahit anong ingay, bigla siyang dumilat at sumalubong sakanya ang imahe ni Darryl na nakatitig sakanya habang nakangiti.

'Bakit ba ang dami pang kaartehan ng lalaking to? Ano bang tinititig-titig niya?'

Sa pagkakataong ito, hindi na kinaya ni evelyn kaya pasinghal niyang sinabi, "Ano bang meron sayo?"

"Paano naman ako iihi ng nakapantalon? Hindi ko nga maigalaw ang kamay ko kaya pwede