Nababalot pa rin ng pagkasabik si Zhang Jue nang ngitian nito si Laura at sinabing. “Nagtrabaho kang maigi. Magpahinga na tayo ngayon.”

Tumango si Laura at tumalikod ito para umalis.

Tumingin sa paligid si Zhang Jue at nagbigay ito ng mga utos sa mga tauhan para linisin ang larangan ng digmaan. Pagtapos ay bumalik sya sa kaniyang pribadong kwarto para mag cultivate at magpalakas.

Sandaling nag-meditate si Zhang Jue sa pribadong kwarto bago nito ipikit ang kaniyang mga mata para makapagpahinga.

Buzz!

Nang may biglang bumulwak na aura at nagpakita ang isang anyo sa harap ni Zhang Jue. Nakasuot ito ng itim na robe at sumbrero. Sa ilalim ng sombrero ay makikita ang maputla at walang ekspresyon na mukha.

Alertong iminulat ni Zhang Jue ang kaniyang mga mata. Napatigil ito dahil lalaking nakasuot ng itim.

“Sino ka?” Naalarmang tanong nila.

Alam nitong hindi isang ordinaryong lalaki ang taong ito kung mapapasok niya ang pribadong kwarto nang hindi nalalaman ng lalaki.

Bahagyang ngumi