Tumawa si Donoghue.

Suminghal ito at tiningnang maigi si Shentel. “At dahil sa tingin mo ay isa akong matuwid na lalaki, bakit gusto mo akong iwan at kalimutan ka?”

“Ako—” Nanginig si Shentel nang tahimik itong napanganga habang nakatingin kay Donoghue.

Maraming bagay ang nangyari noong maghiwalay sila. Paano ito maipapaliwanag ni Shentel kay Donoghue?

Bahagyang ngumiti si Donoghue. “Wala kang maibibigay na sagot sa akin? Nagsinungaling ka, hindi ba? Sa tingin mo ay isa akong talunan. Kailangan ko bang mag-alala sa ibang mga bagay kung iniwan na ako ng babae ko?”

Nakita ang labis na kasiyahan sa mga mat ani Donoghue; hindi na ito makapag-isip ng maayos. Nang bigla nitong hinila si Debra palapit sa kaniyang mga braso.

Dumaing si Debra nang humampas ang kaniyang katawan sa mga braso ni Donoghue. Bago nito subukang kumawala ay mahigpit siyang niyakap ni Donoghue.

“Huwag kang mag-alala ate. Labis kitang mamahalin sa hinaharap.” Tumawa si Donoghue nang lumapit ang mga labi nito