“Manahimik ka, Darryl!” Sumasabog na sinabi ni Ambrose. Tumitig siya kay Darryl at sinabing, “Uulitin ko ang mga sinabi ko—huwag na huwag mo akong tatawagin sa pangalan ko. Wala ka ring karapatan na magsalita rito.”

Malalim na rin ang hinanakit ni Ambrose kay Darryl, mas tumindi pa ang kaniyang galit noong sinubukan ng kaniyang ama na tulungan si Megan.

“Sige.” Nasaktan dito si Darryl. Mapait siyang ngumiti habang sinasabing, “Hindi pa sapat para sa buhay ni Megan ang kaniyang mga ginawa. Nakikiusap ako sa iyo na pagisipan mo sana ang iyong desisyon.”

Iba pang bagay ang hindi pagkilala sa kaniya ng kaniyang anak bilang ama nito, pero nagawa pa siya nitong ituring na kaaway. Hindi matutuwa ang kahit na sinong ama sa pangyayaring ito.

Nanlalamig ang itsura ni Ambrose pero hindi pa rin niya sinagot si Darryl.

“Kuya!”

Naglakad si Eira paabante bago yakapin ang braso ni Ambrose. Dito na niya dahan dahang sinabi na, “Maaari ngang masama si Megan pero hindi naman niya kailangang mamatay