Matagal nang nasa Westrington si Donoghue kaya pamilyar na siya sa kultura doon. Nahulaan niya kaagad na ang lahat ng opisyal ay pipili kay Darryl para maging Emperador kapag siya ay tumakas. Siya pa rin ang mataas at makapangyarihang emperador noong isang araw lang. Sa isang kisap mata, naging takas siya habang ang kanyang archnemesis, inagaw ni Darryl ang kanyang trono at naging emperador.

Ang lalong ikinagalit ni Donoghue ay ang mga humahabol sa kanya noon ay gumagalang sa kanya. Sa halip ay sinimulan nila siyang hanapin sa sandaling mawalan siya ng kapangyarihan.

Hindi matanggap ni Donoghue ang kanyang biglaang pagbabago ng kapalaran.

‘P*tang *na! Darryl, maghintay ka at tingnan. Aayusin ko ito sa iyo kapag ako ay bumangon muli.'

Kinagat ni Donoghue ang kanyang mga ngipin sa pag- iisip na iyon at binilisan ang kanyang lakad.

Ang mga magsasaka na humahabol sa kanya ay labis na inis nang makita iyon.

"Paano ka naglakas nang loob na tumakbo?"

“P*tang *na, wala ka nang ibang mat