Halos mapatalon ang puso ni Eira sa kaniyang lalamunan nang makita niyang kausapin ni Zhang Jue ang kaniyang sarili. Hindi niya nagawang huminga ng kahit na isang beses noong makita niya ito.

Dito na tiningnan ni Zhang Jue si Eira mula ulo hanggang paa habang nagtatanong ng, “Nasaan na ang batang sumaksak sa akin kanina? At sino ka naman?”

Dito na naguguluhang sumagot si Eira ng. “Bata? Sinong bata? Ako lang naman ang kasama mo rito.”

“Wala na kaya ito sa kaniyang sarili?”

Hindi pa rin alam ni Eira sa mga sandaling ito na si Megan ang batang tinutukoy ni Zhang Jue.

Hmm!

Napasimangot si Zhang Jue dahil mukhang hindi naman nagsisinungaling ang may seryosong itsura na si Eira. Dito na tumama ang kaniyang paningin sa hawak nitong espada. “Sige, sinabi mong hindi mo kaano ano ang batang iyon, pero bakit mo hawak ang espadang iyan? Sinusubukan mo ba akong patayin?”

Hindi naman naging malakas ang kaniyang boses pero masyado itong naging overwhelming. “Ako…”

Nanginig si Eira at agad na