Si Chang Er ay nanloko nang hindi niya narinig iyon. Tumingin ang mga mata niya sa kanila. "Ikaw ay isang magsasaka lamang. Ano ang karapatan mong sabihin sa akin ang tungkol sa paggalang?"

Pagkatapos, nagsalita si Chang Er sa isang walang alinlangan, tinukoy na tono. "Sasabihin ko ulit. Gumagawa ako ng mga patakaran dito. Kung hindi ko pinapayagan ang sinuman sa iyo na magpahinga dito, kung gayon wala sa iyo ang maaaring magpahinga dito."

Sa susunod na sandali, nagbago ang ekspresyon ni Darryl. Siya ay hindi masabi na matingkad.

'Oo, ikaw si Chang Er, ngunit ano? Katulad ka lang sa amin; lahat tayo ay nasa bilangguan. Ito ay isang bagay na hindi iginagalang sa amin, ngunit tinatrato mo kami tulad ng iyong mga lingkod. Sa palagay mo ba talaga nasa loob ka ng iyong magandang kwarto?'

Ang mas naisip ni Darryl, ang galit na nakuha niya. Sa huli, nahiga siya.

"Nako, nako, nako! Kahit na gawa lamang ito ng dayami, medyo komportable din ito!"Bumuntong hininga si Darryl at nagkunwari n