Buong gabi nanatiling gising si Quincy, binabantayan ang tent niya.

Habang si Thea, mahimbing ang tulog.

Dumating na ang sumunod na araw ng magising siya.

Nagpaikot-ikot siya sa kama at kinuha ang phone niya. Matapos makita na alas-otso na ng umaga, hinampas niya ang noo niya at minura ang sarili niya, “Thea wala kang kuwenta!”

Agad siyang bumangon mula sa kama, inayos ang buhok niya, at lumabas ng tent.

Sa labas, patuloy pa din ang pag-alab ng mga campfire.

Nakaupo si James sa wheelchair habang minamasahe ni Quincy ang ulo niya mula sa likod.

Lumapit si Thea at tinawag si Quincy, “Quincy.”

Lumingon si Quincy at sumenyas na huwag siyang maingay.

Lumapit si Thea at nakita na nakatulog si James sa wheelchair.

Nakita niya ang pagod na itsura ni Quincy, at mahinang nagtanong, “Hi-hindi ka ba natulog?”

“Sigh…” bumuntong hininga si Quincy ng mahina at sinabi, “Lumala ulit ang kundisyon ni James kagabi. Pagising gising siya ng dahil sa lamig o sakit. Pakiramdam niya nagyeyelo ang katawan niya