Hindi inaashan ng kahit sino na siya ay maging isang pambansang bayani na nagsisimpatya sa mahirap at pumoprotekta sa bansa.

Ang isang taong tulad niya ay nauwi sa isang miserableng kalagayan.

Libo libong mga tao ang nagtipon sa labas ng courthouse. Lahat sila ay nakayuko ng tahimik. Maraming mga babae ang umiyak para sa kanya.

“James…”

May boses na tumunog sa likod niya. Tumalikod si James at nakita niya si Henry na humahabol sa kanya.

Lumapit si Henry sa kanya at nagtanong ito, “Saan ka pupunta, James?”

Tinaas ni James ang kamay niya at tinapik niya sa balikat si Henry, sinabi niya, “Nagpapasalamat ako sayo. Hindi mo na kailangan mag alala tungkol sa mga problema ko. Bumalik ka na sa Southern Plains. Kailangan ng tao doon para mamahala sa isandaan at limampung bayan. ‘Wag mo hayaang mapunta sa gulo ang Souther Plains.”

“Pero, ikaw…”

Kumaway si James at sumingit siya kay Henry.

“‘Wag kang mag alala. Ayos lang ako. Kukunin ko ang pagkakataon na ito para magpahinga. Pagod na ak