Kaagad pagkatapos, isang lalaking mukhang kayumanggi na nakasuot ng itim na baluti ang sumugod sa hall. Agad siyang napaluha ng makita si James.

"Bumalik ka na sa wakas, James! Akala ko namatay ka sa Primeval Age! Na miss kita ng sobra!

Nagmamadaling lumapit si Henry pagkaraang matanggap ang balita.

Tuwang tuwa siya. Nang makitang malusog at malusog si James, nahirapan siyang magsalita ng maayos dahil sa pananabik.

“Henry.”

Tumayo si James, sinuntok ng mahina ang dibdib ni Henry at sinabing, "Long time no see."

Napatingin si Henry kay James na namumula ang mga mata. “James.”

Tinapik siya sa likod, hinikayat ni James si Henry. “Tama na. Kailangan mo ba talagang gumawa ng malaking kaguluhan dito? Ako ay ganap na maayos.”

Nilamon ni Henry ang kanyang emosyon at huminga ng malalim. “Natutuwa akong bumalik ka. Parang may kulang sa buhay ko kung wala ka."

“Umupo ka. Mas madaling magusap." Tinuro ni James ang isang upuan sa tabi niya.

Pagkaupo ni Henry, marami pang pamilyar na mukha