Pagkabalik ni Walganus sa kanyang tirahan, naglabasan ang mga ugat sa kanyang mukha, at naging nakakatakot at mabangis ang kanyang ekspresyon.

Ramdam niya ang lakas ni James. Hindi mahalaga ang rank ni James, at hindi siya isang banta sa kanya. Sa Planet Galileo, madali niyang maaagaw ang providence at ang mga kayamanan ni James.

Walang kamalay-malay si James na unti-unting nagsisimula ang isang balak laban sa kanya. Wala siyang tiwala kay Walganus, sa paniniwalang may masama siyang intensyon. Gayunpaman, wala siyang ideya kung ano ang kanyang binabalak.

Sa sumunod na ilang araw, nanatili si James sa likod ng main peak ng Crepe Myrtle Sword Pavilion.

Lumipas ang ilang araw.

Sa isang kisap-mata, dalawampu't siyam na araw na si James sa Sangria.

Sa sandaling iyon, naliwanagan ng mga bituin ang gabi. Nakaupo si James sa isang upuan sa courtyard habang pinagmamasdan ang madilim na kalangitan at ang mga bituin sa itaas habang bumubulong, “Ngayon ang ikadalawampu’t siyam na araw, at bu