Sunod-sunod ang mga ulat.

Malungkot ang ekspresyon ng Empress habang naririnig niya ang ulat tungkol sa digmaan.

Agad siyang nag-utos, “Ipatawag ang tatlong hukbo na natitira sa Imperial Capital at sabihin sa kanila na protektahan ito hanggang kamatayan.”

“Masusunod.”

…

Sa oras na iyon, ang babaeng heneral ay pabalik na sa bansa nila kasama ang 100,000 na natitirang mga sundalo.

Matapos ang kalahating buwan, nakabalik sa Imperial Capital ang heneral.

Lumuhod siya sa sahig ng Sangria Palace.

“Kamahalan, patawarin mo po ako sa pagkabigo ko na talunin ang hukbo ng Korinth. Ang hukbo namin ay nagtamo ng matinding mga pinsala sa labanan na naganap sa Yantargh Canyon. Itong lalake na ito ang nagligtas sa amin at pumigil sa hukbo ng Korinth. Kung wala siya, maaaring naabot na ng hukbo ng Korinth ang Imperial Capital.”

Nakatayo si James sa palace hall, at tinitignan ang mga mamamayan at opisyal na nagtipon.

Lahat sila ay mga magagandang mga babae.

Nabighani siya sa nakikita niya sa dami ng mga