CHAPTER 19

Empty threats. Empty threats lang iyon.

Nakailang kumbinsi na yata si Chelary sa sarili na hindi naman tototohanin ni Riguel ang mga pinagsasabi nito kanina kahit halos mahimatay na siya.

“Ma’am, ikaw po pala,” wika ni Aling Petra nang mapasukan niya ito sa kusina. Katatapos lang nilang kumain ng dinner.

“Kumain na po kayo?”

Napasin niyang tapos na itong mahugas ng mga ginamit nila. Gusto niya sanang tumulong kaya lang ay hindi ito pumayag dahil baka raw masugatan pa siya.

“Hindi pa po, Ma’am. Sa bahay na lang po. Pinapadala kasi ni Sir Riguel ang ilang ulam na nasa ref.”

“Bakit hindi na lan po dito? Nasaan po si Mona?”

“Inilabas lang ang basura, Ma’am. May kumukuha kasi niyon tuwing katapusan ng buwan, galing sa kabilang isla. Ano po pala ang kailang niyo?”

“Kukuha lang po ng tubig. Ako na po.” Pinigilan niya ito nang akmang bubuksan ang refrigerator.

Nginitian siya ng matanda. “Ang ganda-ganda mo po pala talaga.”

“Thank you po.”

“Mas maganda ka pa s