Ang nanay ni Marcus ay namuhay din ng sheltered na buhay. Kaya naman, naiintindihan ni Sabrina na si Jane din ay ganito, at sobrang kaunti lang ng nakakausap nito araw-araw. Ngayong kasama na niya si Sabrina, mas dumaldal ito.“Thank you, Jane, para sa pagtrato sakin bilang kaibigan. Sa totoo lang, wala akong masyadong friends. Lagi akong malungkot simula pagkabata. Kinalaunan naman, nung nagsimula ako magtrabaho, doon ko nakilala sila Yvonne at Ruth. Speaking of Ruth, halos magkaparehas kayo ng fate, Jane,” nakangiting sabi ni Sabrina.“Ganun ba?” Halatang nagniningning ang tingin ni Jane. Hinawakan niya ang kamay ni Sabrina at sinabi, “Para maging kaibigan mo siya, paniguradong mabait siya. SInabi mo na kaming dalawa ay itinadhana. Anong fate ito? Kilala ko ba siya? Sino siya?”“Siya ang girlfriend ng pamangkin ng boyfriend mo. Siya ang girlfriend ni Ryan, si Ruth Mann. Sa hinaharap, kayong dalwa ay magkikita at magkakausap sa lugar ng Poole family sa Kidon City. Maliban sa pagigi

Kaagad na tumingin si Jane kay Sabrina. “Wala lang ito, Sabrina. Okay lang ito.”Sa mga mata ni Sabrina, ang ngiti ni Jane ay isang clear spring at malalim na lake. Binibigyan niya si Sabrina ng feeling na para ba siyang isang gentle big sister. Mas gusto niya tuloy ito protektahan. Pero pagkakita niya na ayaw magsalita nito, walang choice si Sabrina kung hindi hayaan nalang ito. Ang lalaki niya ay nasa harap niya at dahil hindi naman ito umimik, wala din masabi si Sabrina.Mabuti nalang at saglit lang na may cold expression si Alex, at kaagad itong kalmado ulit. Umakbay siya kay Jane at malambing na tinanong, “Masama ba ang pakiramdam mo?”Umiling si Jane. “Hindi Alex, medyo okay na ako. Nakita ko kasi si Sabrina na nakasuot ng loose-fitting na style at gusto ko rin iro suotin. Pero, iba ako kay Sabrina, kaya baka hindi naman ako maganda tingnan sa mga ito. Maliban pa dito, lagi akong may trust sa mga taste mo. Ang style na pinili mo sakin ang pinakabagay sakin. Gusto ko ito.”Mas

Kinomfort ni Jane si Sabrina na parang isang big sister, kaya naman natouch si Sabrina.“Jane, hindi ka rin ganun katanda,” sabi ni Sabrina.“Ako? Matanda na ako.” Tumaas ang kilay ni Jane at nakangiting sinabi, “Mukha ba akong bata?”Ngumiti si Sabrina. “Twenty-seven lang ako this year pero mukhang isang taon lang ang pagitan natin? At best, mga two years? Akala ko nga mas bata ka sa akin kaya tinatawag kita sa pangalan mo.”“Little Sister, ang cute mo talaga. Simula nung nakita kita, naisip ko na sobrang cute mo. Proud ka rin at hindi papatinag kaya naiingit ako sayo, at hinahangaan din kita. Ako ay… mas matanda sayo ng seven years. Thirty-four na ako sa taon na ito. Kalahating taon ang tanda ko kay Alex.”Walang masabi si Sabrina. Napablink siya. “Jane… anong sinabi mo?”“Five years na simula ng maging kami ni Alex. Naging kami, mga one year nalang bago ako magthirty,” nakangiting sabi ni Jane.Kahit na hindi niya alam ang rason, nakaramdam ng lungkot si Sabrina sa puso niya.

Nag-aalalang tumingin si Sabrina kay Sebastian. “Sebastian, mapanganib para sayo ang pumunta ng Star Island, tama? Nag-iisip ka na ng paraan para sa amin ni Aino. Sebastian, ayokong maging ganito ka… Alam kong wala akong karapatan na pigilan ko na pumunta sa Star Island para maghiganti. Pero, pwede naman kami sumama ni Aino, Sebastian. Kaya natin kaharapin ang lahat ng magkakasama. Pwede bang harapin natin ito ng magkakasama? Kailanman ay hindi ako namuhay sa karangyaan at kapangyarihan. Ang lahat ng yaman, honor at powers, ayoko ang lahat ng ito. Kapag nawala ang mga ito, mabubuhay ako. Sa loob ng anim na taon na namuhay ako sa kawalan, sobrang hirap ng buhay. Habang kasama ko si Aino at ang kapatid ko, nakasurvive ako kahit na pulubi ako. Kapag nawala kayo ni Aino sa lifetime na ito, ang kapagyarihan na ito ay wala ring saysay para sakin.”Tumingin si Sabrina kay Sebastian ng may nakakaawang tingin. Ang mga subordinates din sa gilid ay nagpipigil. Ito kasi ang unang beses na nakilal

‘Ako ay… hindi talaga madalas umiyak, tama? Kailanman ay hindi pa ako umiiyak ng ganito kalala at katagal simula nung bata ako! Ang sama niya!’ Iniisip ni Sabrina pero hindi siya nagsalita.Tumahimik siya at tumingin sa mga tao ng may proper manners. “I’m sorry kung kailangan niyo pang makita yun.”Pagkatapos niya sabihin ito, nagbow siya sa mga executives. Siya ay sobrang well-mannered. Kahit na umiiyak siya, namaintain pa rin nito ang pagiging sensible niya. Mas lalo tuloy nilang nagustuhan si Sabrina at lahat sila ay sincere na ngumiti.Ang mga ngiti nila at nagparelax kay Sabrina. Tumingin siya kay Sebastian. “Sebastian, huwag kang magsinungaling sa akin… talaga bang magiging okay ka lang sa pagpunta mo sa Star Island this time?”Ngumisi si Sebastian. “Ano bang iniisip mo? Minamaliit mo ba ang asawa mo? Ano ang isang Star Islan sa akin? Minsan ko ng isinaalang-alang ang buhay ko, pero fifteen taon ng nakakalipas yun at twenty na ako ngayon. Meron na rin akong asawa at anak. Hin

"Hoy!" Si Sabrina ay tinatawag pa din si Kingston. Naging komportable na siya sa kanya na pakiramdam niya ay hindi na niya kailangan maging pormal dito. "Assistant Yates, magsalita ka nga. Wag mong sabihin sa akin na pati ikaw, ang propesyonal na pribadong bodyguard ni Master Sebastian na kilala sa kasanayan mo sa pagtira, ay hindi kayang makakuha ng resulta na kasing ganda ng sakin. Wag mong sabihin sakin na nakatira ako ng siyam sa sampung yun!"Si Kingston ay nanatiling tahimik."Hindi mo na kailangan mahiya, Assistant Yates. Sinabi ko sayo na magaling ako dito. Talagang biniyayaan lang ako ng talento sa pagtira, ang pagkatalo sakin ay hindi dapat ikinakahiya..."Matagal nang kilala ni Kingston si Mrs. Ford, sa loob ng anim na taon! Noon pa man ay maganda na ang impresyon nito sa kanya simula nung una niya itong nakilala. Para sa kanya, siya ay isang makatotohanang tao na may katahimikan, pero hindi niya napagtanto kung gaano siya kakaiba hanggang ngayon."Mrs. Ford!" sigaw niya

Natuwa si Alex sa kung paano nahihirapan ang babae niya. Ang mga labi niya ay bumaluktot na para bang may masamang pagngisi sa likod niya. Sa kabutihang palad, si Jane ay isa talagang mabait na babae at nagtagumpay siya sa pananatili ng kanyang ngiti habang nakatingin kay Sabrina.Sa kabilang banda naman, si Sabrina ay tumatawa habang ang ulo niya ay nakasubsob sa braso ni Sebastian. Pinadyak niya ang mga paa niya dahil sa hiya. "Paano nangyari ito?? Paano nangyari?? Sobra akong napahiya. Paano... Paanong hindi ko natamaan ang lahat ng mga target? Oh..."Hindi siya nagyabang sa kahit kanino dati. Noon pa man ay isang mature na tao na si Sabrina na kahit kailan ay hindi siya magsasalita tungkol sa isang bagay na hindi siya sigurado. Ngayon, siya ay napuno ng saya dahil nalaman niya kung paano siya pinapahalagahan ni Sebastian, sapat na para ihanda sila ni Aino sa hinaharap at pinapunta niya pa nga ang lahat ng mga taong nasa high management para ipakilala siya sa kanila. Kahit na umiy

Nagdilim ang ekspresyon ni Alex. "Hindi ka pa nga gumagaling pero sobra na ang pagnanasa ko para sayo! Tangina talaga!"Naantig siya at napatawa si Jane. "Okay lang, Alex, mahigit dalawampung araw na naman ang nakalipas. Hindi naman na ito kasing lala tulad ng iniisip mo. At saka, lagi mo akong pinapakain ng ginseng at lahat ng klase ng mga gamot, matagal nang gumaling ang katawan ko bago pa nangyari ito."Nanliit ang mga mata ni Alex. "Kung ganon bakit sinabi mo sakin na hindi ka komportable sa hapit na sportswear ngayon lang?"Biglang napatingin si Jane kayla Sebastian at Sabrina nang hindi sinasadya sa pagbanggit nito sa hapit na sportswear. Ang maluwag na sportswear na suot ni Sabrina ay talagang maganda. Walang kahit anong aksesorya pero nagmukha pa ring maganda si Sabrina dito.Tinikom niya ang bibig niya at nagpaliwanag, "Alex, medyo... medyo naiinggit kasi ako kay Sabrina. May mapagmalaki siyang kaluluwa at nung hindi pa sila maayos ni Master Sebastian, wala siyang pakialam

Matapos na ihinto ang kotse, binuksan ng driver ang pinto at lumabas na, umiwas na siya sa gulo. Wala ni isang tao ang nakita sa malaking mansyon. Lumabas ng kotse si Alex, bago niya nilabas ang trench coat niya at sumandal sa kotse para buhatin ang isang nakahubad na babae na nakabaluktot sa mga braso niya. Tinakpan niya ito ng trench coat niya at naglakad na papunta sa mansyon. Pinigilan ng babae ang hininga niya at sinubsob ang ulo sa suit nito, na para bang walang makakita sa kanya sa ganung lagay. At yun nga, wala nang isa pang kaluluwa sa mansyon, kahit ang dalawang katulong ay umalis ng kwarto nung oras na pumasok sila.Nagpatuloy na siya para dalhin ito sa taas, at sa buong oras ay inaasar niya ito nang may paos na boses. "Tingnan mo lang kung gaano ka kahiya para matakot ng ganito! Bakit mo susubukang maghubad kung matatakot ka lang din sa bandang huli?"Hindi siya sumagot nang diretso sa tanong o tumingin sa kanya, sinuntok niya lang ito sa dibdib at sinabi, "Gago!"Habang

"Hiniling mo 'to diba!" Ngumisi siya at hinalikan ang mga labi niya. Nung gabing yun, natapos si Jane nang may pamamaga sa buong katawan niya. Sa kalagitnaan ng gabi, bumangon siya at nagpunta sa banyo. Sumunod naman ito at hinawakan siya galing sa likod, bago ito bumulong sa tenga niya, "Ikaw babae, magpakabait ka at siguraduhin mong malinis ka. Ayokong dalhin ka na naman sa ospital, hindi yan maganda sa katawan mo."Sumandal si Jane sa dibdib nito nang may pagngiti. "Nakuha ko." Tapos ay tumalikod siya at tinaas ang baba niya para tingnan ito. "Wag kang mag-alala, Alex, magiging maayos ako."Nilagay niya ang mga braso niya sa leeg nito at nagsimulang tumalon ng pataas at pababa ng mga isang daang beses sa limitadong espasyo ng banyo, hanggang siya ay basang basa na ng pawis.Nang makuntento, tinapik ng lalaki ang makurbada niyang bewang. "Tama na yan, hindi mo na kailangan tumalon.""Sige." Tumingin siya nang dahan dahan sa kanya. "Matulog ka na, Alex, maliligo lang ako at babali