Pagod na pagod ang lalaki.Natutulog siya sa nakabaluktot niyang braso at pinapagalitan siya nito, pero hindi niya ito alintana.Hindi lang yun, gumulong pa siya nang kaunti. Habang ginagawa niya ito, ang isa sa dalawang kamay nito ay kinuha ang kamay niya, at ang isa naman niyang braso ay lumampas sa dibdib nito at napunta sa kabilang braso nito."Oo... Sayo na lahat yan. Ibibigay ko na ang lahat sayo," sabi ng lalaki."Ano?" Nalito si Sabrina.Nagpatuloy ang lalaki sa pagsasalita, "Ang mundo na itinayo ko, sayo na ang lahat ng yun... Hindi hindi hindi, andyan pala si Aino. Pati kay Aino."Walang nasabi si Sabrina.Hindi maipaliwanag, bumungad sa kanyang puso ang isang matamis na pakiramdam.Sinundot niya ito ng isang daliri at mahinang sinabi, "Sino bang masaya na magkaroon ng mga mundo mo! Hindi nga yun pagkain o inumin man lang na pwedeng maubos! Ikaw lang gusto ko! Ikaw lang ang gusto namin ni Aino, okay! Hanggat kaya natin manatiling magkakasama bilang pamilya ng tatlo, h

Nakikipag-usap ba siya sa isang bastos?Ang lalaki ay walang kiboAng lalaki ay walang kibo, ang ekspresyon niya ay hindi nagkaiba sa madalas na malamig, kalmado at mahinahong sarili."Ikaw..." Hindi man lang matapos ni Sabrina ang mga salita niya.Tumingin ang lalaki kay Sabrina. "Anong problema mo sakin?""Ikaw... Akala ko ayaw mo akong pumasok sa trabaho. Wala na akong balak pumasok ngayon. Handa na sana akong mapagalitan ng direktor ko, pero ngayon sinasabi mo sa akin na pumasok ako sa trabaho?" Ngumisi si Sabrina dahil sa sobrang galit.Ang ekspresyon ng lalaki ay malamig at inosente. "Aling tenga mo ba ang nakarinig na sinabi kong hindi kita pinapayagan pumasok sa trabaho?"Walang nasabi si Sabrina.Hindi niya nga talaga narinig na sinabi nito ang pangungusap na ito.Simula kagabi, sinabi niya lang ang ilang mga salitang ito sa kanya. Kahit na nasa loob sila ng isang pribadong kwarto sa karaoke bar, hindi talaga siya masyado nagsalita. Kagabi, hindi siya talaga nagsabi n

Pero, kagabi, siya ay ibang klase naman ng ganda.Dahan dahan niyang nilagay ang mga braso niya sa leeg nito nang may luha sa mga mata niya.Sa isang sandali, hiniling niya na pakawalan siya nito.Sa isa pang sandali, hiniling niya na wag itong umalis.Ang pagtingin ay para bang siya ay isang babae na nang-aakit at siya ay itinali nito, kaya paano naman siya makakatakas? Sa oras na ito, siya ay sobrang simple na hindi na siya makahanap ng kahit anong pang-uri para ilarawan siya.Siya ay mukhang sobrang linis ngayon na ang kahit anong aksesorya ay magmumukhang mabigat sa kanya.Hininaan ng lalaki ang tono niya at tinanong, "Masakit pa ba?"Hindi ito naintindihan ni Sabrina nung una, at naintindihan niya lang ito matapos ang ilang segundo. Agad siyang namula. "Anong masakit? Loko ka! Ihatid mo na kami ni Aino dali!"Isang ngiti ang lumabas sa mukha ng lalaki.Nung bumaba siya ng hagdanan, hindi maikakaila na ang suot ni Sabrina ay nakuha ang atensyon ni Kingston.Si Kingston

Ilang katiwala naman ang agad na nagsabi, "Boss, may malinaw na kaming tanaw."Ngumisi ang lalaki, "Hindi ko talaga inasahan na ang isang babae na sobrang bulok na ay pwede pa rin palang magamit. Halika na, umalis na tayo. Kailangan niyong alalahanin lahat na hindi dapat kayo mapansin ni Sebastian. Kapag nalaman niya ang tungkol satin, mamamatay tayong lahat!""Nakuha namin, Boss. Bumalik muna tayo para makipaglaro sa babaeng yun.""Sige na, alis na."Ang ilang mga tao na nakatago sa sulok ay humalo na sa karamihan na gumagalaw.Sa oras na ito, si Sabrina ay nakapasok na sa elevator. Hindi niya napansin na may taong nakatingin sa kanya galing sa likod.Nung siya ay lumabas na ng elevator, si Sabrina ay nakakita ng tatlong tao doon."Bakit kayo nandito?" Tanong ni Sabrina nang walang emosyon.Ngumisi si Old Master Shaw, "Ito ay kumpanya ng apo ko. Bakit hindi kami pwede dito?"Walang nasabi si Sabrina.Wala naman talaga siyang sasabihin.Nung siya ay maglalakad na sana at lal

Tumango si Sabrina. Siguradong kayang kaya mo yan. Naniniwala ako sayo. Hindi mo kailangan maghintay hanggang sa magtatlumpung taong gulang ka. Basta mag-aral ka nang maayos sa loob ng dalawang taon, magiging magaling ka din dyan!"Na-master din ni Sabrina ang craft na ito sa loob ng dalawang taon.Tumango din si Mindy. "Sabrina, mauna ka nang pumasok. May mga sasabihin lang ako kay Old Master Shaw at Mr. at Mrs. Shaw.""Sige." Pumasok na si Sabrina.Si Ruth, na nanatili sa pwesto niya, ay tumingin sa tatlong tao at sinabi sa napakatamlay na tono, "Narinig niyo rin siguro kung ano yung sinabi ko kay Sabrina kanina lang. Pareho lang din ang gusto kong sabihin sa inyo.""Ruth, ikaw ang totoo kong pamangkin. Hindi ko ito alam dati, pero alam ko na ngayon. Gusto kitang magkaroon ng magandang buhay..."Tinaas ni Ruth ang kamay niya at pinatigil ang nanay ni Marcus. "Pumanaw ang mga magulang ko nung pitong taong gulang palang ako. Sunod sunod talaga ang kamalasan ko, at hindi ko masisi

Nang marinig si Old Master Shaw na nagbibigay ng utos sa telepono, hindi napigilan ng nanay ni Marcus na tanungin ang biyenan niya, "Daddy... May isang bagay na hindi ko sigurado kung sasabihin ko ba."Tumingin si Old Master Shaw sa manugang niya. "Kung meron kang gustong sabihin, sabihin mo na. Ang Shaw family ay hindi pa masyadong naliliwanagan. Sa hinaharap, papalakihin din natin ang pamangkin mong si Ruth." "Daddy..." Ang nanay ni Marcus ay para bang nakagawa ng isang malaking desisyon. "Sa totoo lang, pakiramdam ko si Sabrina... Tayo, ang Shaw family, ay hindi niya talaga nasaktan. Narinig ko kay Marcus na matagal na siyang nagtatrabaho nang masipag at seryoso sa kumpanya. Bakit naman natin siya pupuntiryahin sa bawat liko?" Napabuntong hininga si Old Master Shaw. "Paige, masyado na akong matanda. Sa tingin mo ba gusto ko na puntiryahin siya sa bawat liko?""Edi ikaw pa rin..." Ang nanay ni Marcus ay nagtatanong lang para sa kapakanan ni Marcus.Pagkatapos ng lahat, ang lal

Nung matagal nang nakaalis sila Sabrina at Sebastian, ang buong kwarto ng puno ng tao ay hindi pa rin nagtangka na mag-ingay.Si Andrew ang unang nagsalita. "Si Sabrina... Okay lang naman siya, di ba?"Ang grupo ng mga tao ay agad na nagsimulang magsalita nang sabay-sabay."Andrew, ikaw... hindi naman kita sinusubukang sawayin, pero bakit ka nahulog kay Sabrina?"Agad na namula si Andrew. "Ako... Simula kailan pa ba ako nahulog kay Sabrina? Tinatrato ko si Sabrina bilang ate ko, okay?""Hindi mo ba siya minahal? Tingnan mo nga kung paano mo siya tingnan, Andrew. Ang titig mo kapag nakatingin sa kanya ay merong nakasulat na 'mahal mo siya!'."Walang nasabi si Andrew."Okay lang naman kung mahal mo si Sabrina. Cute siya at sobrang seryoso sa trabaho niya. Sino bang lalaki sa kumpanya ang hindi siya mahal? Pero, wag kang gagawa ng kahit ano. Kapag nagalit si Sebastian, baka saktan niya si Sabrina... Nakapagaling na babae talaga. Sana ay pagpalain siya ng mga espiritu, sana ay pagpa

Walang masabi si Sabrina.Ang lalaking ‘to!“Maging reasonable ka naman?” Sa sobrang galit ni Sabrina, direkta na siyang nakipagsagutan kay Sebastian.Sa mga sandaling ito, lahat sila ay kinikimkim ito.Pagkatapos ng mahigit isang dekadang pagsunod kay Master Sebastian, kailanman ay hindi pa sila nakakakita ng madam na may lakas ng loob na makipagsagutan kay Sebastian.Sa mga sandaling ito, si Master Sebastian ay pinipinch ang bridge ng kanyang ilong.Ang kahit sinong tao ay masasabi na sa expression ni Master Sebastian, ito ay nag-aalala.“Sinasabi ko sayo, Sebastian Ford! Sa architectural design line na business, hindi maiiwasan ang mga business trips. Kung hahayaan mo ako ngayon, pupunta ako, pero kahit na pigilan mo ako, aalis pa rin ako! Kapag sinubukan mo akong pigilan ulit, Ako…” Ibinaba ni Sabrina ang boses niya at sinabi, “Hindi na kita kikilalanin!”‘Hmph!’Kung hindi maipapaintindi ni Sabrina kay Sebastian ito ngayon, hindi niya malalaman na ang lahat na galing sa k

Ito ay dahil si Sebastian ay mas tao na ngayon kaysa dati. Pagkatapos makita ng mga foreign partners ang Sebastian ngayon, mas gusto na nila makipagtrabaho dito.Lalo na nung nakita nila ang late-night post ni Sebastian sa official page ng Ford Group tungkol sa pagiging under niya, ang lahat ng businesses na kapartner ng Ford Group ay nakaramdam ng warmth.Sinong tao ang hindi makikipagcollaborate sa isang businessman na may masayang pamilya at sobrang responsable?Gusto ito ng lahat.Lalo na sobrang understanding ni Madam, sobrang straightforward din nito at kailanman hindi inabuso ang kapangyarihan niya at nangbully ng iba. Hindi rin nito inisiip na importante siya dahil sa connections niya, at kailanman hindi ito nag-eskandalo sa company.Kaya naman, sa mga sandaling ito, nung narinig nila na gustong sumama ni Sebastian sa business trip ng asawa niya, sobrang pabor sila dito.Pero, sinusundan lang nito si Sabrina sa likod at hindi pinaalam ito sa kanya.Pagkatapos niya magl

“Anong ginagawa namin?” Isang pamilyar na boses ang maririnig. “Alam mo ba kung paano nakuha ng company niyo ang isang malaking kaso?”Si Sabrina, na nakacover ang ulo, ay walang makita.Pero, ang mukha niya ay expressionless pa rin kahit shocked siya.Nung nakabalik na siya sa wisyo, ang bibig niya ay nakaseal na, at nakatali siya habang ang legs niya ay mga nakafold.Sa mga sandaling ito, si Sabrina ay nasa loob ng isang malaking suitcase. Dahil malinaw ang isip niya, narealize niya na siya ay nakahiga sa loob ng suitcase at hinila palabas ng kwarto. Naghihintay na ang mga ito sa elevator ngayon.Narinig pa nga niya ang boses ni Ruth. “Ang weird, sino ang naghahanap sakin? Hindi ba kayo yun guys?”Ang kasamahan nila ay tumawa at sinabi, “Hindi naman magkalayo ang mga rooms natin so kung hahanapin ko kayo, pwede naman ako dumiretso sa room niyo. Sigurado ba kayo na hindi si Master Ryan ito na gusto ka sorpresahin?”Umiling si Ruth. “Tinawagan ko si Ryan, ansa South City pa rin