Hindi mapigilan ni Tiffany na mabalisa. Malinaw na sinabi sa kanya ni Jackson na pupunta siya sa opisina ngayon. Ano ang ginagawa niya dito? Bukod pa doon, parang nandito siya para mag-shopping na kasama ang isang tao. Nakaupo siya sa clothing store ng Tremont Enterprise na para bang may hinihintay siya.Sinenyasan ni Tiffany si Aye na manahimik habang ang kanyang mga mata ay nakatutok kay Jackson. Makalipas ang limang minuto, isang matangkad at payat na babae na may mahaba at tuwid na buhok ang lumabas mula sa dressing room. Ipinakita nito kay Jackson ang white fur coat na sinubukan niya at umikot siya isang kaakit-akit na pamamaraan.Nakatalikod si Jackson kay Tiffany kaya hindi niya makita ang ekspresyon sa mukha nito. Gayunpaman, kitang-kita niya ang babaeng nakangiti. Bukod pa dito, siya ay nakangiti at makikita ang pahiwatig ng kalandian sa kanyang mga kilos. Siya ay tulad ng isang agaw pansin na prinsesa.Biglang nagsalita ang ganap na ignorante na si Aye, "Fianceé ba iyon ni

"Sumama ako kay Aye na mag-shopping kaya naisip kong dumaan. Naghintay ako ng tatlong oras para sayo. Saan ka pumunta?" Tanong ni Tiffany, kumikilos siya na parang walang nangyari."Pumunta ako… para makipagkita sa isang kliyente at maglunch bago ako bumalik dito. Kumain ka na ba? Pwede akong mag-order ng takeout para sayo.” Malinaw na sadyang iniwasan ni Jackson na makasalubong ang kanyang mga mata. Gayunpaman, hindi niya nakalimutan na maging mabait at tanungin si Tiffany kung kumain na siya."Hindi mo kailangang gawin iyon. Pumunta lang ako dito para makipagkita sayo. Kumain na ako kanina habang pauwi ako. Dapat ka nang bumalik sa trabaho." Tumayo at umalis agad si Tiffany pagkatapos niyang magsalita. Sa sandaling ito, naramdaman niya na lumabo ang kanyang paningin mula sa kanyang mga luha na nagbabantang bumagsak. Gayunpaman, pinilit niyang pigilan ang mga ito.…Sa gabing iyon, tumawag si Jackson kay Tiffany at sinabi na hindi niya balak na bumalik sa West residence pagkatapos

Tinitigan siya ni Tiffany, pinapansin ang kanyang impatience at ang kanyang galit na sumasabog. Hindi na ganito dati si Jackson. Siguro hindi siya nagbago, siguro si Tiffany lang ang nagbago sa kanilang dalawa. Sa kanyang kinalalagyan ngayon, ang lahat ng bagay ay nakakakuha ng pansin niya. Sinubukan niyang huminahon. "Wala yun. Ayoko lang talaga magkaanak. Walang kahulugan sa likod nito."Naging malamig ang ekspresyon ni Jackson. Hindi na siya umimik pa at nagpatuloy sa pagmamaneho papunta opisina. Nang makarating sila sa intersection, bumaba si Tiffany mula sa sasakyan nang hindi lumilingon sa kanya.Galit na sinuntok ni Jackson ang manibela at ito ang dahilan kung bakit tumunog ang busina. Dumagdag ang problemang ito sa abala niyang umaga. Sa oras na nai-park niya ang kanyang kotse, nakatanggap siya ng isang message. "Hindi ako pwedeng lumabas ngayon. Kumuha ka ng breakfast para sa akin at ihatid ito sa hotel."Isang ekspresyon ng pagkainip ang lumitaw sa kanyang mukha habang n

"Fianceé ako ni Jackson West."Napahinto si Aye. Tumagal siya ng ilang segundo bago dahan-dahang nanlaki ang kanyang mga mata. "Seryoso ka ba? Hindi ka… Hindi ka nagbibiro, di ba?"Itinaas at iwinagayway ni Tiffany ang kanyang kamay, ipinakita niya kay Aye ang singsing sa kanyang ring finger. "Inilagay ito sa akin ni Jackson habang nasa engagement party kami. Ngayon naiintindihan mo na kung bakit masyadong malala ang naging reaksyon ko nang nakita natin siya na may kasama ang babaeng iyon kahapon, tama ba? Nangako kang isikreto mo ito kaya itatago ko rin ang sikreto mo. Ito ay tulad ng isang leverage. Itatago natin ang mga sikreto ng bawat isa. Ayokong malaman ng buong mundo ang tungkol dito."Napatingin sa kanya si Aye at pabulong na sinabi, "Umm... Hindi ba masamang ideya na magpalipas ako ng oras ng trabaho sa harap ng fianceé ng aking boss?"Umikot ang mga mata ni Tiffany. “Kalokohan, hindi ba ako sinasayang ko rin ang oras ko sa trabaho? Pareho tayo sa loob ng opisina na ito.

Nag-pause si Tiffany ng dalawang segundo bago siya kalmadong nagsalita, "Hindi mahalaga ang mga benepisyo na iyon sa akin. Kung niloloko niya ako, iiwan ko siya nang walang pag-aalangan. Ang pinakamalungkot na bagay para sa isang babae ay ilagay ang lahat ng kanyang pag-asa sa isang lalaki. Mas magiging maayos ang buhay ko kung wala siya.”Hindi siya sumang-ayon sa opinyon ni Aye, ngunit pumayag siya na dapat siyang kumuha ng isang private investigator. Hindi siya mag-aaksaya ng anumang oras sa pagsasagawa nito. Madali lang para sa kanya na matulungan si Arianne sa kanyang imbestigasyon noon. Nakipag-ugnay siya sa isang private investigator at ang gagawin lamang niya ngayon ay maghintay para sa mga resulta.…Samantala, si Tanya ay kasalukuyang nakatayo sa banyo at mukhang dismayado siya. Kinandado siya ng isang tao na may masamang hangarin habang siya ay nagmo-mop sa sahig. Ang pintuan ay nakakandado mula sa labas.Hindi siya makalabas. Hindi niya ugali na kalikutin ang kanyang ce

Kinagat ni Tanya ang kanyang labi at pinilit Na pigilan ang kanyang luha. "Naisip ko na... na tuturuan mo ako kung ginawa ko ang lahat ng ihiling mo sa akin... Sinabi sa akin ni Mr. Nathaniel na maganda ang kumpanya na ito at hiniling niya sa akin na matuto sayo. Kapag nagkaroon ako ng experience, magagawa kong maging isang fashion designer tulad ninyong lahat balang araw…"Kinutya siya ng babae. “Isang fashion designer? Ikaw? Sa tingin ko lang na ikaw ay isang tao na masarap ma-bully. Ano? Hindi mo ba ako narinig? Bilhan mo ako ng isang milk tea!""Ang trabaho ko ay ang maglinis lamang ng mga kalat dito. Hindi ko trabaho na magpatakbo ng mga gawain para sayo. Gawin mo ito ng mag-isa. Wala akong utang sa sinuman sa inyo."Ito ang unang pagkakataon ni Tanya na tanggihan ang kahilingan ng babae na ito. Pagkatapos, pilit niyang hinugot ang mop mula sa ilalim ng takong ng babae.Nadapa ang babae at halos matumba ang buong katawan niya.Nagalit ang babae at sinampal niya si Tanya. “Sin

Naguluhan si Eric, "Maglilinis ka lang naman, ano ang ibig mong sabihin na hindi maayos ang trabaho mo? Okay ka naman sa bahay at sa opisina. Ang bahay ay mukha na talagang bahay mula nang lumipat ka. Bakit mo sinasabi ang mga ito ngayon? May nangyari ba?"Umiling si Tanya, ayaw niyang sabihin ang kanyang karanasan. "Walang nangyari. Ayoko nang magtrabaho dito. Ilang araw lang akong nagtrabaho kaya hindi mo na ako kailangang bayaran. Pumunta lang talaga ako para ipaalam sayo ang tungkol dito. Maraming salamat talaga sa lahat. Uuwi na ako ngayon para mag-impake at makalipat na ako."Kumunot ang noo ni Eric. Nakakagulat sa kanya ang lahat ng ito. Tila okay naman ang lahat bago ito... Sa katunayan, masaya siyang umuuwi sa isang masarap at mainit na pagkain araw-araw. Gayunpaman, wala siyang dahilan upang pigilan si Tanya dahil nagpumilit ito na umalis. “Kung iyon ang gusto mo, saan mo balak pumunta? Sa akin ka iniwan ni Tiffany at may responsibilidad akong kailangang gampanan. Sabihin m

Natakot si Tanya, ngunit nag-atubili siya na hindi niya makukuha ang kanyang bayad ayon sa sinabi ng babae. Sa huli, inipon niya ang kanyang lakas ng loob at nagpasyang manatili.…Umuwi agad si Eric pagkatapos ng trabaho. Ang bahay ay biglang walang laman. Halata na may naglinis ng bahay dahil ito ay walang kahit anong dumi. Wala kahit isang ligaw na buhok ang matagpuan. Gayunpaman, wala na si Tanya dito. Nag-aalala si Eric kaya nagpasiya siyang tawagan si Tiffany. "Nasaan si Tanya?"Naguguluhan na nagtanong si Tiffany, "Hindi ba siya nagtatrabaho sa kumpanya mo? At saka, nakatira siya sayo kaya bakit mo ako tinatanong tungkol dito?"Biglang sumigaw si Eric, "Ibig mong sabihin na hindi siya nakipagkita sayo?! Nag-resign siya sa kumpanya ngayon at sinabi niya na nakakita siya ng bagong matutuluyan. Lumipat kaagad siya. Akala ko alam mo ... Hindi ka niya tinawagan man lang?"Lalong lumala ang sama ng loob na naipon ni Tiffany nang marinig niya ang nangyari kay Tanya. Sobra siyang

Sinuri niya ang kwarto pagkatapos niyang kumain hanggang sa mabusog siya. Ang interior nito ay simple at napaglumaan na. Napakaliit din nito. Nang siya ay pumasok sa banyo, binuksan niya ang shower at natuklasan na walang mainit na tubig. Hindi ito mahalaga sa kanya. Hindi siya makaligo dahil may mga sugat ang kanyang mga kamay. Bagaman nagsisimula na itong mag-scab, masakit pa rin ito at mai-infect ito kung nabasa.Humiga siya sa kama na amoy amag.Kahit ang mga kutson ay parang mamasa-masa rin. Hindi niya kayang gawing komportable ang kanyang sarili kahit ilang beses siyang lumipat ng posisyon. Gayunpaman, hindi siya nagreklamo. Kung tutuusin, mas maganda ito kaysa sa matulog sa mga kalye. Bago siya matulog, itinulak niya ang cabinet sa pader. Sa ganoong paraan, hindi madaling makapasok ang tao na magtatangkang pumasok dito.Nakatulog siya ng sandali bago siya ginising ng kaguluhan sa corridor. Parang nagkakagulo ang isang grupo ng mga lasing na binata. Malakas ang mga boses nila,

Maingat na naisip ni Eric ang mga nakaraang kaganapan. Ang sugat ni Tanya ay hindi nagmula sa isang aksidente mula sa gawaing bahay. Nangangahulugan lamang na nangyari ito sa opisina. Alam niya na bukod sa paglilinis, naghahain din ng tsaa si Tanya sa mga kasamahan niya.Alam niyang palakaibigan si Tanya dahil gusto niyang matuto ng fashion design mula sa kanyang mga kasamahan kaya't hindi niya ito pinag-isipan. Kung sabagay, hindi naman kakaiba ito. Gayunpaman, pinag-isipan niya ito ng maigi at ikinonekta niya ang lahat ng mga kaganapan mula nang mag-resign si Tanya. Doon niya napagtanto na ang sitwasyon ay hindi kasing simple ng inaakala niya. Sa kadahilanang ito, seryoso siyang nagtanong kay Tanya, “May nag-bully ba sayo sa loob ng kumpanya? Sabihin mo ang totoo!"Kinagat ni Tanya ang kanyang mga labi at tumanggi siyang magsalita.Galit na galit si Tiffany kaya nagsimula siyang magmura. “F*ck! Kailangan mo pa bang tanungin ’yan? Malamang binully nila si Tanya! Eric, umasa ako sayo